De stichting Hester zet zich in voor het bestrijden van geweld tegen vrouwen in (vooral) de Mexicaanse stad Ciudad Juárez, waar in 1998 Hester van Nierop werd vermoord. Ze steunt daarbij o.a. het werk van de plaatselijke organisatie Casa Amiga.
Muziekensemble Eco de Indias, barokmuziek uit Latijns-Amerika en Spanje van o.a. Juan & José Pla (18e eeuw), Diego Pérez de Camino (18e eeuw) (Spanje), Ignacio Jerusalem (Mexico) en anonieme componisten uit Mexico en Bolivia.
Speciaal voor de vrienden en belangstellenden van de stichting Hester spelen deze musici Latijns-Amerikaanse barokmuziek uit de 17e en 18e eeuw. In die periode bouwden Europese en Latijns-Amerikaanse musici en componisten een uniek barokrepertoire op, geïnspireerd op de Europese voorbeelden, maar toch origineel.
Musici:
Luciana Mancini
mezzosopraan
Roberto Bando
traverso
Jacek Kurzydlo
barokviool
Florencia Bardavid Hoecker
viola da gamba
Marcin Swiatkiewicz
klavecimbel
27 november; aanvang 16.30 uur Engelse Kerk Den Haag: Church of St John & St Philip Ary van der Spuyweg 1, 2585 JA Den Haag Tram 1 Scheveningen: Halte Ary van der Spuyweg
Toegang: € 15,00: concert + één consumptie (studenten en kinderen € 10,00) Kaartverkoop:
van Nierop sfeer en verlichting, Johan Bildersstraat 71, Den Haag
per telefoon: 070 346 18 37 (inspreken op antwoordapparaat)
of in de kerk vanaf een half uur voor aanvang.
Reserveer vast een plaats!
Ensemble Eco de Indias Eco de Indias is een ensemble gespecialiseerd in oude muziek, voortgekomen uit de gezamenlijke interesse van een aantal musici in het uitvoeren van tegenwoordig nauwelijks meer bekende barokmuziek uit Spanje en de vroegere Spaanse koloniën. De groep bestaat uit jonge musici uit Latijns-Amerika en Europa die aan Europese conservatoria in o.a. Amsterdam, Den Haag en Barcelona een studie volgden in de historische uitvoeringspraktijk. Door het spelen van dit bijzondere repertoire dat tussen de 16e en 18e eeuw in de “nieuwe wereld” ontstond hoopt het ensemble het zelden uitgevoerde en bijna vergeten muzikale erfgoed van Latijns-Amerika te doen herleven.
Een kijkje in het programma Het programma start met de triosonate II in d, geschreven door de Catalaanse componisten Juan en José Pla, twee broers uit een bekende familie van musici. In 1751 begonnen ze een tournee langs de hoven en concertzalen van de Europese hoofdsteden. Ze brachten kamermuziek ten gehore tot aan het hof van Karel von Württemberg en verdienden hiermee een aardig inkomen. Ze werden beroemd door hun briljante techniek en toontaal en werden door kenners beschouwd als de beste hoboïsten van Europa. Een gedeelte van hun werk componeerden de broers samen. De muziek van Juan en José Pla is vandaag de dag relatief onbekend, hun stukken worden nauwelijks nog gespeeld of opgenomen.
Dan volgt een sonate van Ignacio Jerusalem. Ignacio valt op in de geschiedenis van de 18e eeuwse Mexicaanse muziek als virtuoos violist en componist. Zijn tijdgenoten noemden hem een ‘muzikaal wonder’. Hij werd geboren in Italië, maar verliet Europa in 1742, omdat hij door het Mexicaans ‘Coliseum’ (theater) werd gevraagd als violist en muzikaal directeur. Binnen vier jaar componeerde hij stukken voor de kathedraal van Mexico Stad en reeds in 1749 beklom hij de post van kapelmeester, ofwel directeur. Door heel Latijns Amerika werd zijn muziek ten gehore gebracht. Hij zorgde voor de nieuwe ‘galante’ stijl in de kathedraal van Mexico-Stad. Hierna spelen ze twee sonates van grote waarde van anonieme componisten uit de kathedraal van Mexico Stad. Ze werden gevonden in 1967 en pas in 2008 gepubliceerd door de Nationale Universiteit van Mexico. Al deze stukken werden tussen 1720 en 1780 geschreven en vertonen elementen van Italiaanse, Franse en zelfs Duitse barokmuziek. De instrumentatie van deze stukken is nog steeds onbekend.
Daarna twee werken uit Bolivia: Motet: “O Dulcissime Iesu” en “Ad Maríam” gecomponeerd in de nederzettingen die in Zuid Amerika in de 17e en 18e eeuw werden opgericht door de Jezuïeten ten behoeve van de oorspronkelijke bevolking. In dit continent was muziek een hulpmiddel bij de evangelisatie van de bevolking. Deze werken geven een beeld van de interactie tussen de Europese godsdienst en cultuur en die van de oorspronkelijke bevolking. De composities werden gevonden in het Archief voor Muziek van Chiquitos, Bolivia. Aan de oorspronkelijke Latijnse tekst is later een gedeelte in het plaatselijke dialect toegevoegd. Een van de componisten van deze gezangen is Domenico Zipoli, misschien wel de meest talentvolle musicus onder de Jezuïeten missionarissen van Zuid-Amerika. Geboren in Prato (Italië) in 1688, studeerde hij met Casini en Scarlatti.
Ter afsluiting de cantate “En disfraz prodigioso”, van Diego Pérez de Camino, voor het eerst uitgegeven in 2009 en bewaard gebleven in de archieven van de kathedraal van Santo Domingo de la Calzada (Spanje). Dit werk is waarschijnlijk in 1763 gecomponeerd voor de viering van Kerstmis. Diego Pérez de Camino werd in Burgos in Spanje geboren en was kapelmeester in deze kathedraal en in de kathedraal van Calahorra tot zijn dood in 1796.
Dit concert wordt mede mogelijk gemaakt door de
Sterfdag Hester
In de maand september gedenken we de sterfdag van Hester en haar geboortedag, een treurige maand met veel tegenstrijdige gevoelens. Gelukkig wordt Hester niet vergeten. Sommige reacties geven ons weer de kracht om verder te gaan. Zoals het volgende mailtje:
‘Rond deze dagen is Hester extra in onze gedachten. Hoe treurig het is dat ze er niet meer is, maar ook hoe ontzettend veel ze teweeg heeft gebracht. Als zij er niet was geweest was voor een heleboel mensen het leven anders geweest. Ze laat ons steeds weer beseffen: ‘One can make a difference’. En jullie zorgen dat ze nooit kan worden vergeten, op een manier die voor veel mensen goeds brengt. Ik kan me voorstellen dat het af en toe vechten tegen de bierkaai lijkt, als je zo de kranten leest, maar ook dat is betrekkelijk. Het maakt zeker uit en geeft hoop.’
Gewapende overval op blijf-van-mijn-lijfhuis
Ciudad Juárez, 9 juni 2010 - Een door Esther Chávez opgericht opvanghuis voor vrouwen in Ciudad Juárez, Sin Violencia, is op 9 juni overvallen door een groep van 14 mannen, waaronder 6 zwaar bewapende politiemannen. De groep stond onder leiding van Román García, een vertegenwoordiger van het gerechtshof, die weigerde zich als zodanig te legitimeren maar alleen een opsporingsbevel toonde waaruit bleek dat de mannen op zoek waren naar een minderjarig meisje dat ontvoerd zou zijn. Toen de mannen werd verteld dat het gezochte meisje niet in het opvanghuis verbleef en dat hun op grond van de huisregels de toegang werd geweigerd, begonnen ze met hun wapens te zwaaien en met geweld te dreigen. Uiteindelijk werden ze noodgedwongen binnengelaten, waarna de mannen het huis met veel machtsvertoon doorzochten, meubilair omver gooiend en onder bedden zoekend naar het meisje, dat ze natuurlijk niet vonden. Toen ze ervan overtuigd waren dat het gezochte meisje niet in het huis was vertrokken ze. Het optreden van de groep werd door de bewoonsters als zeer bedreigend ervaren. Veel van de vrouwen die in het huis verblijven zijn daar omdat ze gevlucht zijn voor hun gewelddadige partners, waaronder juist ook een aantal politiemannen.
In een brief aan de verantwoordelijke autoriteiten in Mexico hebben we als stichting onze ernstige bezorgdheid uitgesproken over het gebeurde, waarbij we aandrongen op berechting van de verantwoordelijken. Uiteraard hebben we de betrokken instanties hier in Nederland een kopie gezonden. Amnesty Nederland heeft een zgn. bliksemactie doen uitgaan waarin werd opgeroepen tot het versturen van soortgelijke brieven aan de autoriteiten.
Voortgang KLPD bij onderzoek
De politie attaché bij de KLPD, Peter Slort, die in verband met de zaak Hester in april een bezoek bracht aan Ciudad Juárez, heeft intussen niet stil gezeten. Hij reisde naar Mexico stad om in het belang van het onderzoek een aantal zaken voor elkaar te krijgen. Helaas, hij moet binnenkort opnieuw de reis maken, want hoewel hem van alles werd toegezegd, blijkt daar tot op heden nog niets van terecht te zijn gekomen. Hij laat dit zeker niet over zijn kant gaan en zal blijven aandringen tot hij bereikt heeft wat hij wil.
Fotowedstrijd
Stichting Hester wil een fotowedstrijd organiseren in Ciudad Juárez. Aanleiding is het constante geweld dat plaatsvindt tegen vrouwen. Te vaak worden de daders niet berecht en vervolgd, waardoor een omgeving van angst en onveiligheid ontstaat, wat resulteert in machteloosheid. De dagelijkse strijd van duizenden vrouwen om onder zulke omstandigheden te leven schreeuwt om aandacht.
Het doel van deze fotowedstrijd is de situatie van vrouwen in Ciudad Juárez en het dagelijkse geweld waar ze aan blootstaan weer op een andere wijze onder de aandacht van het grotere publiek te brengen. We hopen hiermee bij te dragen aan verandering en zo uiteindelijk de leefomgeving van deze vrouwen te verbeteren. De foto’s mogen het leven in Cuidad Juárez van verschillende kanten belichten. De hoop op een beter leven voor de vrouwen willen we hierbij centraal stellen.
“Er is meer dan woede, meer dan verdriet, meer dan verschrikking… er is hoop!”
Zo hopen we deze problematiek zowel in Mexico als in Nederland opnieuw onder de aandacht te brengen. Om deze wedstrijd te promoten werken we nauw samen met Casa Amiga. De wedstrijd wordt gesponsord door Lemontree, de onderneming die ook de eerste Hesterlezing van maart jl. sponsorde. Wordt vervolgd!
Wie loopt City-Pier-City mee?
Wie loopt de City-Pier-City loop 2011 mee en sponsort stichting Hester? Stichting Hester ontving een prachtig voorstel: een fervent hardloper wil graag geld inzamelen door zich te laten sponsoren bij het lopen van de Haagse City-Pier-City (CPC) loop op 13 maart 2011. De CPC is een sinds 1975 jaarlijks terugkerend hardloopevenement in Den Haag. De hoofdafstand is de halve marathon (21 km), daarnaast is het ook mogelijk om mee te doen aan de 10 km of 5 km-loop. Voor kinderen zijn er lopen van 1 km en 2,5 km. Zie ook www.cpcloopdenhaag.nl.
Wij vinden dit een fantastisch idee en zijn benieuwd of er meer mensen zijn die door deelname aan een van de lopen en sponsoring door familie en vrienden geld willen ophalen voor stichting Hester. Graag gaan we dan ook met dit voorstel aan de slag. Binnenkort is hier meer over te vinden op deze website. Mocht u nu al enthousiast zijn, meld u dan aan via steun@hester.nu.
Project Zusters Franciscanessen van start
De zusters Franciscanessen gaven € 30.000,00 aan de stichting Hester om een project op te starten bij Casa Amiga, genaamd: Voorlichting over en aanklacht tegen het huiselijk geweld gericht tegen de vrouwen van Ciudad Juárez. In juni ging dat project van start. Haalde Casa Amiga hiervoor hun gestelde doelen tot nu toe?
Hieronder ziet u hun doelstelling voor een kwartaal en daarachter het bereikte resultaat:
Crisishulp bieden aan 900 personen door middel van intake gesprekken. Dit werden 1271 personen.
Geven van 12 cursussen over Burgerrecht en Strafrecht, ten behoeve van 80 personen. Het werden 13 cursussen en 137 personen namen hieraan deel.
350 maal rechtsbijstand verlenen. Dit werd 504 keer verleend.
Aan 1500 adolescenten en volwassenen (m/v) voorlichtings– en preventiecursussen geven. Jammer, dit werden er 770. Hoewel dat ook wel een heel aantal lijkt.
Aan 50 onderwijzeressen en onderwijzers verschillende preventie workshops geven. Dit werd door 83 mensen van het onderwijs gevolgd.
Een computer workshop geven aan 10 vrouwen. Deze werd door 10 vrouwen gevolgd.
Een yogaworkshop geven aan 12 vrouwen. Dit was wisselend, maar gemiddeld 17 vrouwen deden er aan mee.
Ze hebben weer heel veel werk verzet, meer dan oorspronkelijk gepland. Er kwamen veel meer personen binnen voor een eerste intakegesprek dan gepland en ook veel meer mensen kregen rechtsbijstand. Zowel de cursussen Burgerrecht en Strafrecht als de workshops Voorlichting en Preventie voor onderwijzers en onderwijzeressen waren veel beter bezocht dan van te voren voorzien. Alleen het aantal adolescenten en volwassenen voor de cursus Voorlichting en Preventie bleef behoorlijk achter. Gelukkig hebben ze nog drie kwartalen te gaan. We zien vol verwachting de volgende resultaten tegemoet! Het lijkt me een hele opgave om in een stad als Ciudad Juárez te werken aan mensenrechten...
Betere informatie vanuit Casa Amiga
Door de jaren heen proberen we vanuit de stichting Hester een financieel jaarverslag van Casa Amiga te ontvangen. Echter, tot vorig jaar zonder resultaat. Wel werden we altijd uitvoerig geïnformeerd over de besteding van het geld dat wij schonken, maar een overzicht over het geheel hadden we niet. Vorig jaar kreeg ik een berichtje dat ik het zeker zou krijgen, maar dat het nog bij de controlerend accountant lag. Afgelopen maand kwam het binnen, de goedkeuring was binnen en we kregen het zonder te vragen gewoon toegestuurd. Een nieuwe stap naar een transparantere samenwerking! Ook kregen we een overzicht waaruit bleek dat stichting Hester zorgt voor een achtste van de totale inkomsten van Casa Amiga. Een prachtig resultaat voor zo’n kleine stichting. Bedankt iedereen voor jullie medewerking!
Stichting Hester zoekt nieuwe bestuursleden
Het bestuur van de stichting Hester is op zoek naar een nieuwe penningmeester. In 2011 wil Marja Verhagen, onze huidige penningmeester, op basis van de reglementen, plaatsmaken voor een nieuw bestuurslid.
Nieuwe penningmeester Als penningmeester bent u in samenwerking met de overige bestuursleden verantwoordelijk voor het beleid van de stichting Hester. U vormt samen met de voorzitter en secretaris het dagelijks bestuur. Op u rust de taak het financiële beleid inhoud te geven en uit te voeren. Aan het begin van het bestuursjaar maakt u een begroting die aansluit bij het gemaakte beleidsplan. Als stichting hebben wij geen winstoogmerk. U beheert de rekening van de stichting, u maakt een begroting op voorafgaand aan een bepaalde periode. U presenteert financiële verslagen aan het eind van een bepaalde periode. U beheert en administreert de ontvangsten en uitgaven.
Fondsenwerver De stichting Hester zoekt iemand voor fondsenwerving. In deze voor onze stichting nieuwe functie bent u verantwoordelijk voor het genereren van inkomsten door fondsenwerving bij bedrijven, particulieren en institutionele doelgroepen. In samenwerking met de andere bestuursleden van de stichting Hester volgt u de ontwikkelingen binnen onze organisatie en weet u deze te vertalen in fondsenwerving. U bent op de hoogte van de fondsen die voor onze stichting van belang zijn en u weet de financiële kansen die fondsen bieden te benutten. U bedenkt manieren om de relatie met deze fondsen op te bouwen of te versterken. Naast de bijdragen van donateurs worden fondsen geworven bij particulieren, bedrijfsleven en overheid, zowel voor bestaande als voor nieuwe activiteiten.
Iets voor u? Naast het specifieke werk dat de penningmeester of fondsenwerver verzet, kost het bestuurswerk ca. tien avonden per jaar vergadertijd in Den Haag en enige inzet en aanwezigheid bij activiteiten. Als het werk van de stichting Hester u aanspreekt en u bereid bent u daar voor in te zetten, neem dan contact op met de voorzitter, Arsène van Nierop (tel. 070 3461837 of 06 25112859) of met de secretaris, Ferdinand Mertens (070 3465467 of 06 23175637). U kunt ook per e-mail reageren naar steun@hester.nu.
Bijzondere activiteiten
Deze zomer werden we blij verrast door de gift die we ontvingen van DSM. Een van de medewerkers, mevrouw Ewald, vierde haar 40-jarig jubileum en mocht ter gelegenheid van dit feest € 300,00 schenken aan een zelf te kiezen goed doel. Ze koos hiervoor de stichting Hester. Het bestuur van de stichting Hester waardeert het uitermate dat DSM als bedrijf het geven van giften aan goede doelen op deze wijze stimuleert.
Soroptimisten Bommelerwaard Deze Soroptimisten organiseren dit hele jaar activiteiten voor de stichting Hester. Dit najaar hielden ze een prachtige tweedehands modeshow, vintage genaamd. Op de foto ziet u de contactpersoon voor de stichting Hester. De vintage werd een prachtig succes! Het was de eerste keer dat de Soroptimistclub Bommelerwaard dit deed. In een theaterruimte in Kerkdriel stonden rekken vol kleding, keurig op maat gesorteerd. Broeken bij broeken, rokken bij rokken enz. enz. - wat een werk en wat een keuze... het leek wel een warenhuis. Ik moest even loskomen, maar daarna had ik de smaak te pakken en voordat ik het wist nam ik drie rokken en twee jurken mee naar huis! Na enige tijd werd van alle bezoekers verwacht dat men ging zitten in het theater en op het podium begon de modeshow. Door 12 vrijwilligers in alle leeftijden werden kledingstukken geshowd. De gelegenheidsmannequins liepen in de mooiste creaties over de catwalk alsof het hun dagelijkse bezigheid was. En zo kwam zeker een uur lang de ene na de andere creatie voorbij. Aan het eind kregen de mannequins een roos als dank en werden de kledingstukken waar ze in hadden gelopen ook nog verkocht. Met verbazing heb ik staan kijken hoe iedereen zich op die rekken wierp om juist die kleren, die ze nu voorbij hadden zien lopen, voor een prikkie te kopen! Bij de ingang lag ook het boek Noodkreet uit Juárez te koop en voorafgaand aan de modeshow vertelde de voorzitter van de Soroptimisten hoe de stichting Hester tot stand was gekomen en wat deze doet. Verder werden er nog lootjes verkocht. Alles voor het goede doel: stichting Hester.
Wel volgt de financiële hulp een ingewikkelde weg. Het geld wordt opgehaald voor de stichting Hester, maar gaat naar Wilde Ganzen. Die hebben via de stichting Hester contact gezocht met Casa Amiga. Die zorgen voor een degelijk omschreven projectvoorstel. Dat is inmiddels gebeurd en goedgekeurd. En dat laatste betekent dat Wilde Ganzen het geld dat de Sorptimisten binnenhalen, verdubbelt. Uiteindelijk zal er een bedrag van € 5.000 of meer de kant van Casa Amiga opgaan. Het komt dus niet bij onze cijfers, maar het is wel voor ons opgehaald en het komt uiteindelijk op de goede bestemming terecht.
Nieuwe vrienden van de stichting Hester
Jenny Neven; Lineke Schakenbosch; Han en Thea Kengen-Hamers; Marijke van Steensel; Linda Gorissen; Reformhuis ‘een Woord van Wijsheid’; Annette Fennekes-Bogema; Nicole Hoefsmit; Wanda Beemsterboer, Nadine Foundation.
Bedankt voor uw lieve hulp en bijdrage! De complete vriendenlijst is te vinden op de website www.hester.nu. De incasso’s incasseren we elke maand rond de 25e.
Hebt u e-mail en wilt u de nieuwsbrief zonder kosten per mail ontvangen? Mail dat dan naar steun@hester.nu
Namens het bestuur, Arsène van Nierop
Denk eens aan de mogelijkheid om de stichting Hester in uw testament op te nemen. De stichting Hester is door de belastingdienst erkend als ANBI (algemeen nut beogende instelling) en is daarom geen erf- of schenkbelasting verschuldigd. Ook zijn giften aan de stichting Hester hierdoor onder bepaalde voorwaarden fiscaal aftrekbaar. Kijk op www.belastingdienst.nl voor meer informatie.
Wie in het persoonlijk leven in zijn recht wordt aangetast, moet kunnen vertrouwen op de overheid. Dat stelt Kamervoorzitter Gerdi Verbeet in de eerste Hesterlezing. ‘De overheid zorgt ervoor dat recht wordt gesproken en garandeert een onafhankelijk oordeel. En als de overheid van het eigen land het niet kan - laat dan tenminste andere landen hun stem verheffen.’
een verslag van Rianne Waterval
Deze boodschap verkondigt Gerdi Verbeet ten overstaan van de ruim tachtig geïnteresseerden die zich op 25 maart jongstleden hebben verzameld in de Haagse Hogeschool. Hoe kan er een einde worden gemaakt aan het geweld tegen vrouwen in Ciudad Juárez, dat is de vraag die op deze avond centraal staat. De Kamervoorzitter gaat uitvoerig in op de schending van vrouwenrechten in deze Mexicaanse grensstad en plaatst deze in internationaal perspectief. Gerdi Verbeet: ‘Tussen 1999 en 2006 zijn in Mexico zesduizend vrouwen vermoord. Alleen al in het ene jaar 2004 vonden 1205 vrouwen de dood door geweld. In de staat Chihuahua en de stad Ciudad Juárez is het geweld het grootst. Bijna alle slachtoffers zijn arme migranten, die in de assemblagefabrieken werken. Hun lichamen worden vaak later op de vuilnisbelt aangetroffen – symbool voor hoe de mannen hen zien. Als oud vuil.’ Nog te vaak blijven daders onbestraft, stelt Gerdi Verbeet. ‘Als de Mexicaanse overheid laks is, als de gouverneur van Chihuahua zegt, dat de slachtoffers het aan zichzelf te wijten hebben, als de politie van Ciudad Juárez machteloos toekijkt – dan moeten andere landen hun stem verheffen.’
Gerechtigheid Arsène van Nierop, voorzitter van stichting Hester en moeder van Hester, vraagt om gerechtigheid. ‘Ik merk aan den lijve hoe pijnlijk het is als er onvoldoende wordt gedaan om recht te halen, als je merkt dat gezagsdragers niet doen wat ze moeten doen.’ De heersende straffeloosheid in deze regio werd haar pas in de loop der jaren duidelijk. ‘Moord is altijd zinloos, absurd, maar hier werd het bijna normaal gevonden.’ Ook staat ze stil bij het overlijden van Esther Chávez, oprichtster van de organisatie Casa Amiga en fervent voorvechtster van de naleving van mensenrechten, op 26 december afgelopen jaar. ‘We bonden samen de strijd aan tegen het geweld door vrouwen weerbaarder te maken,’ aldus Arsène van Nierop. Ook citeert ze een gedeelte van de tekst van de overlijdenskaart van Esther Chávez: ‘Er is nog veel werk dat ons te doen staat. De weg voorwaarts is lang en inspannend, maar er komt een moment waarop mijn stem nieuwe stemmen bereikt die de gerechtigheid voor vrouwen nastreven. Die gerechtigheid betreft de gehele mensheid, omdat je zo een meer rechtvaardige en democratische samenleving bereikt.’
Rekenschap Wil Pansters zet de actuele ontwikkelingen in Ciudad Juárez en Mexico in historisch en cultureel perspectief. Wat is daar aan de hand? Waarom escaleert het geweld juist daar en wat zegt dit over de kwaliteit van de democratie en rechtsstaat in Mexico? De hoogleraar Latijns Amerika houdt een interessant betoog over ‘de plek des onheils’, oftewel Ciudad Juárez. Het is volgens hem niet alleen de drugsoorlog die ten grondslag ligt aan het geweld. ’Er is meer aan de hand,’ aldus de hoogleraar. ‘De grote vraag die nu op tafel ligt is of de externe druk uit de Verenigde Staten en de politieke druk van Mexicaanse machthebbers om coûte-que-coûte aan de repressieve strategie vast te houden zo sterk zullen zijn dat de sociale en morele roep van onderop om rekenschap, gerechtigheid en rechtsgelijkheid ervoor moet wijken.’ Het gaat om de bescherming van de normatieve fundamenten van democratie en mensenrechten, stelt Wil Pansters. ‘Voor dit risico bestaan, helaas, voldoende aanwijzingen. In de afgelopen jaren hebben verschillende binnen- en buitenlandse mensenrechtenorganisaties gewezen op schendingen van rechten als gevolg van de mano dura-aanpak. Verder bestaat in Mexico, en de rest van Latijns Amerika, een lange politieke en culturele traditie van simulatie: er zijn instituties, er worden verkiezingen georganiseerd, er zijn functionerende rechtbanken, mensenrechtenorganisaties, internationale verdragen ondertekend, en toch lopen zoveel mensen en groepen voortdurend aan tegen de grenzen van de waarachtigheid en verantwoording. Geweld tegen vrouwen en in het algemeen kan alleen effectief bestreden worden als ook voor simulatie de prijs van electorale, politieke en morele rekenschap moet worden betaald. Als dat niet gebeurt dan is er volgens een Mexicaanse voorvechtster van vrouwenrechten sprake van medeplichtigheid.‘
Dwaze moeders Dan is het woord aan het publiek. Vragen volgen elkaar in rap tempo op. In hoeverre is het geweld tegen vrouwen een cultureel probleem? Waarom komt het vooral in Ciudad Juárez voor en minder in andere grenssteden? Is pressie uit het buitenland het enige redmiddel? Vakkundig beantwoordt Wil Pansters de vragen. Cultuur is volgens hem niet de enige oorzaak van deze complexe problematiek en het geweld beperkt zich niet alleen tot deze Mexicaanse grensstad. De hoogleraar stelt ook dat de oplossing voor dit probleem niet uitsluitend van over de grenzen moet komen. Hij ziet een belangrijke rol weggelegd voor de lokale bevolking. Wil Pansters: ’De vrouwen die zich samen sterk maken, zoals de Dwaze Moeders, kunnen druk van onderaf uitoefenen. Deze kan niet zo makkelijk door de overheid aan de kant worden geschoven als druk van buitenaf. Er ontstaan electorale risico's als de stemmen vanuit het volk komen en dat is veel bedreigender voor de politiek.’ Ook wordt er gesproken over de moed van personen als Esther Chávez en advocate Luz Castro die, ondanks bedreigingen en tegenwerking, toch altijd hun werkzaamheden bleven voortzetten.
Machocultuur Na de pauze ontstaat er een levendige discussie die op deskundige wijze en met veel bezieling wordt geleid door Kamervoorzitter Gerdi Verbeet. Door het panel, naast Wil Pansters bestaande uit Monique van Daalen (plaatsvervangend secretaris-generaal op het ministerie van Buitenlandse Zaken), Edwin Koopman (journalist) en Paul Jaspers (econoom en net terug uit Ciudad Juárez), worden verschillende invalshoeken belicht. Paul Jaspers, die in Mexico heeft gestudeerd en een vriendin heeft die afkomstig en woonachtig is in Ciudad Juárez, geeft een indrukwekkende schets van de huidige stand van zaken in deze grensstad. ‘De situatie is zeer gevaarlijk. Mensen gaan het liefst niet de straat op, alleen als je echt moet. Dan kies je niet voor het openbaar vervoer maar voor je eigen auto, dat is veiliger. Zelfs binnen in huis voelen mensen zich niet veilig, voor vrouwen is het alleen maar erger.’ Met stellingen als Het is een illusie dat geweld tegen vrouwen kan worden uitgebannen in een machocultuur en Mexico is pas een democratische rechtstaat als het de daders vervolgt en bestraft wordt het debat nog wat aangewakkerd. ‘We moeten het Mexicaanse volk het gevoel geven dat ze er niet alleen voor staan en dat de wereld meekijkt,’ vindt Monique van Daalen. Ze geeft aan dat de zaak Hester ook tijdens het staatsbezoek van afgelopen jaar aan Mexico aan de orde is gekomen. Journalist Edwin Koopman is van mening dat druk vanuit het buitenland de bevolking ondersteunt maar dat het probleem toch in eerste instantie door de Mexicanen zelf moet worden opgelost. Na een interactieve discussie waarin diverse aspecten zijn belicht – van de rol van het bedrijfsleven tot de invloed van de media – is het laatste woord aan Gerdi Verbeet. Zij benadrukt het belang van stichting Hester en haar activiteiten: ‘We moeten aan de bel blijven trekken en ons best doen om de situatie in Ciudad Juárez zoveel mogelijk onder de aandacht te brengen.’
Haags Straatnieuws besteedde in het april/mei-nummer uitgebreid aandacht aan de Hesterlezing in een interview met Gerdi Verbeet en Arsène van Nierop.
We danken onze hoofdsponsor van deze bijeenkomst: Lemontree. Het is een heel bijzonder evenement geworden waar we volgend jaar zeker een vervolg aan zullen geven!
Juárez en Mexico in het nieuws
Het zal niemand ontgaan. Over het geweld in Ciudad Juárez blijft geschreven worden. In plaats van een overzicht geven we u deze keer een paar links naar een aantal nieuwsfeiten:
Peter Slort, politie attaché bij de KLPD, bracht begin april een bezoek aan Ciudad Juárez. Hij sprak daar met de advocate die de zaak Hester in handen heeft, ging langs Casa Amiga en was bijzonder onder de indruk van de gestroomlijnde organisatie en de hartelijkheid waarmee hij werd ontvangen. Maar vooral ging hij er praten met de Officier van Justitie die verantwoordelijk is voor het onderzoek naar de moord op Hester. Samen hebben ze besloten dat Peter Slort op een aantal punten zijn medewerking zou inzetten bij het onderzoek. Het geeft een goed gevoel te weten dat nu ook vanuit het Nederlandse politiekorps meegekeken wordt. Ook de FBI in El Paso werkt mee in het onderzoek. Wellicht dat een en ander iets kan bijdragen aan een verdere oplossing.
Casa Amiga
Casa Amiga meldt ons ook over het bezoek van Peter Slort en zijn FBI-collega uit de Verenigde Staten. Voor Casa Amiga zijn dit dé momenten om te kunnen praten en overleggen met mensen die nauw betrokken zijn bij de problemen die de vrouwenmoorden met zich meebrengen. Ook het huiselijk geweld dat een van de speerpunten van Casa Amiga is kwam hierbij aan de orde. In dit gesprek werd duidelijk dat de Mexicaanse overheid nagenoeg niets doet aan dit steeds groeiende probleem. Zowel Peter Slort als de vertegenwoordiger van de FBI toonden zich verbaasd over het werk dat Casa Amiga hiervoor verzet. Juist omdat Casa Amiga het gehele probleem van geweld integraal aanpakt, leek het de beide heren een ideale oplossing zoals Casa Amiga te werk gaat. Dát gaf de medewerkers van Casa Amiga natuurlijk weer de nodige kracht om door te gaan met hun dagelijks werk en gemotiveerd te blijven. Verdrietig genoeg blijft het geweld tegen vrouwen voortduren en zijn dit jaar al meer dan 50 vrouwen omgebracht, simpel omdat ze vrouw zijn. Helaas, vanwege het overdonderende geweld dat in de stad plaatsvindt, wordt het probleem van vrouwenmoorden een beetje ondergesneeuwd.
Bijzondere activiteiten
De Soroptimisten van de Bommelerwaard gaven op 8 maart de aftrap voor een heel jaar geld ophalen voor de stichting Hester. De Gasthuiskapel in Zaltbommel waar de bijeenkomst “Onrecht achter de rug?” plaatsvond, was uitverkocht en dus stampvol! De bijeenkomst werd geopend door de burgemeester van Maasdriel, mevrouw Boerma. Daarna werd het verhaal over Hester verwoord door de actrice Henny Bellwinkel. Ze deed dit met behulp van poppenkastpoppen die de verschillende rollen moesten uitbeelden, de politie, justitie, maar ook Hester en de andere slachtoffers. Haar dochter Janneke van den Bosch zong hier prachtig bij. De zaal was muisstil, het verhaal maakte diepe indruk door de manier waarop Henny dit bracht. Hierna was er via Skype live-contact met Marjon van Royen. Leuk om zo iemand dan ineens in beweging te zien op een groot scherm. We konden haar gewoon vragen naar de situatie in Mexico! Het werkt natuurlijk hetzelfde als bij de gewone nieuwsdiensten, maar gaf een bijzonder tintje aan de avond. Hierna was er heel kort een discussiepanel, want de tijd was op… maar het was een bijzonder geslaagde avond. Een goede start voor zo’n actie! Hun volgende grote actie wordt als volgt aangekondigd. Woon je in de buurt, dan ben je vrij om hieraan mee te doen!
Beste geïnteresseerde, dit berichtje stuur ik aan alle vrouwen in mijn adressenbestand. Het is voor een goed doel, en ik vraag om jouw hulp. Soroptimistclub Bommelerwaard waar ik lid van ben, organiseert een tweedehands modeshow op dinsdag 7 september 2010 in “de Kreek” te Kerkdriel. De opbrengst is bestemd voor de stichting Hester. Zet deze datum in je agenda want ik vind het erg leuk als je komt! Maar voor nu vraag ik enkel om jouw overtollige garderobe. We zijn op zoek naar: Goede, schone, gestreken (merk)kleding, niet stuk, verwassen of versleten. Ga jij je kledingkast opruimen en vind je voor ons bruikbare zomer- en/of winterkleding? Denk dan aan Stichting Hester en aan ons, wij zijn er blij mee. Gooi dus vooral geen te grote, te kleine, te lange, te korte, te saaie of te wilde kleding weg, maar doe alles in een doos. Eén telefoontje of mailtje en ik kom jouw kleding graag ophalen. Natuurlijk is ook de kleding welkom uit de kasten van (schoon)dochters, buurvrouwen, familie en vriendinnen! Alvast hartelijk dank en ik hoor graag wanneer je opgeruimd bent ! Met vriendelijke groet, bommelerwaard@soroptimist.
Op zondag 30 mei organiseert Soroptimist Bommelerwaard een kunstmarkt, vanaf 12.00 uur rond de kerk van Heerewaarden. Opbrengst voor stichting Hester.
Wies van de Doll werd onlangs 65 jaar en vroeg donaties voor onze stichting. Naar aanleiding hiervan schonk ze stichting Hester € 650,00! Geweldig bedankt Wies!
Mevrouw Mertens uit Gulpen werd 90 jaar. Ook zij vroeg bij haar receptie donaties voor de stichting. Maar liefst € 800,00 haalde ze hiermee op voor de stichting Hester. Het is toch wel heel bijzonder om te merken dat mensen zich toch gewoon blijven inzetten voor de gevolgen van het onrecht en de straffeloosheid aan de andere kant van de wereld!
Prachtig, namens het bestuur bedankt lieve mensen!
Van de stichting Calibris ontvingen we een prachtige gift van € 350,00. Calibris is als kenniscentrum voor leren in de praktijk in Zorg, Welzijn en Sport verantwoordelijk voor erkenning van leerbedrijven en vaststelling van kwalificaties. Een link met de stichting Hester kon ik niet meteen vinden. Hoe was deze gift tot stand gekomen? Met een telefoontje kwam ik hierachter. De heer Koolen van de afdeling Communicatie vertelde het volgende: 'Calibris is afgestapt van de kerstpakketten en -kaarten. Dat geld gaat nu naar goede doelen die de medewerkers zelf aanwijzen. Kleinschalige projecten in het buitenland... opgestart door vrienden of familie'. Dieneke Mellink kwam op het idee om de stichting Hester hiervoor aan te wijzen. Bedankt Dieneke! Geweldig...
Aftreden bestuurslid Wicky Meynen
Deze maand hebben we afscheid genomen van Wicky. Ze heeft besloten zich terug te trekken uit het bestuur, een beslissing die wij allen respecteren. Bedankt voor je inzet Wicky!
Belangrijke vraag aan u!
Zoals misschien bekend bestaat er een Goede Doelen database. Hierin vind je informatie over goede doelenorganisaties zoals stichting Hester. Stichting Hester doet er al jaren in mee. Het levert je geen certificaat op. Zo'n certificaat is alleen voor hele grote goede doelen organisaties en is véél te kostbaar voor ons. Wel kunnen sinds kort de donateurs op deze site hun mening geven over het goede doel dat ze steunen. Deze informatie wordt via een vernieuwde methode verzameld via de goede doelen pagina’s op Independer.nl en Overgeld.nl, maar later dit jaar ook via websites van andere partijen.
De resultaten per goed doel worden vanaf eind mei zichtbaar gemaakt voor (potentiële) donateurs. Hoe meer beoordelingen van donateurs, des te betrouwbaarder de totale waardering van onze stichting Hester. Vandaar deze oproep met de vraag om uw mening te geven via onze website, waar je op de pagina Donaties een ‘Hoe goed doen wij goed?’ button vindt.
Nieuwe vrienden van de stichting Hester
M de Wit; Stichting Calibris; J van Marle; C van 't Wout-Nollkaemper; J A F Ovaa; T Marien; O van der Meijs; Iris de Jonge; Anneke van Hemert; J A Muis.
Bedankt voor uw lieve hulp en bijdrage! De complete vriendenlijst is te vinden op de website www.hester.nu. De incasso’s incasseren we elke maand rond de 25e.
Hebt u e-mail en wilt u de nieuwsbrief zonder kosten per mail ontvangen? Mail dat dan naar steun@hester.nu
Namens het bestuur, Arsène van Nierop
Denk eens aan de mogelijkheid om de stichting Hester in uw testament op te nemen. De stichting Hester is door de belastingdienst erkend als ANBI (algemeen nut beogende instelling) en is daarom geen erf- of schenkbelasting verschuldigd. Ook zijn giften aan de stichting Hester hierdoor onder bepaalde voorwaarden fiscaal aftrekbaar. Kijk op www.belastingdienst.nl voor meer informatie.
25 maart - Haagse Hogeschool ‘Stop het geweld tegen vrouwen in Ciudad Juárez!’
Vrouwenmoord is de meest grove vorm van geweld tegen vrouwen. De situatie in het Mexicaanse Ciudad Juárez is schrijnend. Dagelijks zijn vrouwen en meisjes hier slachtoffer van bedreiging en geweld. Niet alleen daar, wereldwijd worden rechten van vrouwen geschonden. Dit wordt vaak niet of nauwelijks bestraft. Zo blijven daders vrij rondlopen en blijft het geweld tegen vrouwen bestaan.
Hoe lang kan deze straffeloosheid nog voortduren? Wij vragen aandacht voor deze kwestie en nodigen u daarom van harte uit voor de:
Hesterlezing 2010 Gerdi Verbeet, voorzitter Tweede Kamer
Inleiding Arsène van Nierop, auteur ‘Noodkreet uit Juárez’ Wil Pansters, hoogleraar Latijns-Amerika
Panel en discussie Monique van Daalen, plv. secretaris-generaal bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken Edwin Koopman, journalist en correspondent voor Latijns-Amerika Paul Jaspers, economiestudent en net terug uit Ciudad Juárez Wil Pansters, hoogleraar Latijns-Amerika
Wij hopen u op 25 maart te mogen begroeten Het bestuur van stichting Hester
donderdag 25 maart 2010 inloop 19.30, aanvang 20.00 De Haagse Hogeschool Johanna Westerdijkplein 75, Den Haag - - - Wij verzoeken u vriendelijk om ons voor 18 maart te laten weten of u aanwezig wilt zijn. U kunt zich aanmelden per mail via lezing@hester.nu. Voor meer informatie en bij vragen kunt u contact opnemen met Arsène van Nierop (070-3461837) of kijk op www.hester.nu.
Hoofdsponsor: Wilt u dit evenement en stichting Hester ook steunen? Dat kan door een bijdrage over te maken ovv ‘lezing’ op rekening 40.09.28.442 (ABN Amro) of 530 8498 (ING). Wilt u genoemd worden op de sponsorlijst, reageer dan vóór 25 februari en vermeld ‘lezing en publieke sponsor’ bij uw betaling.
Overlijden Esther Chávez
Op tweede kerstdag bereikte ons het droevige bericht dat Esther Chávez, de oprichtster van en drijvende kracht achter Casa Amiga, is overleden. Esther leed aan kanker en voerde jarenlang een moedige strijd tegen haar ziekte, die haar er niet van weerhield zich toch nog zoveel mogelijk te blijven inzetten voor haar levenswerk.
‘Ik heb vele wegen bewandeld waarop ik talrijke ideeën hoorde van mannen en vrouwen die me hebben geleerd respect te tonen en de waardigheid van vrouwen te verdedigen als de beste manier om de waardigheid van de gehele mensheid te respecteren en te verdedigen.
Er is nog veel werk dat ons te doen staat. De weg voorwaarts is lang en inspannend, maar er komt een moment waarop mijn stem nieuwe stemmen bereikt die de gerechtigheid voor vrouwen nastreven. Die gerechtigheid betreft de gehele mensheid, omdat je zo een meer rechtvaardige en democratische samenleving bereikt.’
Dit bericht hebben we meteen op de website gezet en zoveel mogelijk via mail verspreid. We ontvingen hierop ongelooflijk veel lieve en meelevende reacties. Bedankt hiervoor!
Esther Chávez, Washington Post 30-12-2009
Mexicaanse activiste bracht moorden en verkrachtingen van vrouwen aan het licht
Esther Chávez, een uitgesproken voorvechtster van mensenrechten, die tegen alle verdrukking in aandacht vroeg voor de moorden en verkrachtingen van honderden vrouwen in de gewelddadige Mexicaanse grensstad Ciudad Juárez, stierf op 26 december aan kanker. Ze werd 76 jaar. De activiste Chávez was tot ver buiten Mexico bekend als pionier en de eerste die deze moorden documenteerde en openlijk verwierp. De meeste slachtoffers waren jonge arme arbeidsters uit de fabrieken langs de grens met de Verenigde Staten. Hun lot werd meestal doodgezwegen door de overheid. Als boekhoudster bij een groot Amerikaans levensmiddelenbedrijf begon Esther vanaf 1993 een registratie bij te houden van de moorden op de vrouwen, van wie de lichamen bebloed en mishandeld in de dorre woestijn rond Ciudad Juárez werden gevonden. Ze viel hiermee hooggeplaatste ambtenaren lastig, zette de politie onder druk en hielp de familie van de slachtoffers. Ze organiseerde demonstraties en richtte in 1999 Casa Amiga op, het eerste verkrachtingscrisiscentrum in de regio.
De politici van Juárez gaven niet thuis; ze waren niet van plan ook maar iets te doen dat de handelsbetrekkingen met de merendeels Noord-Amerikaanse en Japanse fabrikanten in de weg zou staan. De politie, berucht om zijn corrupte houding, was volslagen ongeïnteresseerd. De meeste overleden vrouwen waren migranten uit andere delen van Mexico en hadden ter plaatse dan ook geen familie om voor ze op te komen. De enige die dat deed was Esther Chávez. Esther had al in een vroeg stadium gesuggereerd dat de neiging van de fabrikanten om vrouwen aan te trekken, vanwege de kleine handen en fijnere motoriek, bijgedragen zou kunnen hebben tot een negatieve reactie van deze machistische samenleving die het moorden zou kunnen verklaren. ‘Vrouwen bezetten de plekken van mannen, in een cultuur waarin de overheersing van mannen vanzelfsprekend is’, stelde Esther in de New York Times in 1999. ‘Dat kan vrouwenhaat uitlokken’. Jarenlang leek het er in Ciudad Juárez op dat mannen straffeloos jonge vrouwen van de straat konden plukken om ze te verkrachten en vermoorden, zonder bang te hoeven zijn voor de gevolgen. Dit fenomeen werd bekend onder de naam ‘feminicide’ -- vrouwenmoorden. Dankzij Esther Chávez en een paar andere activisten werd in de loop der jaren een handjevol arrestaties verricht. Maar het moorden stopte niet echt en de meeste zaken bleven onopgelost.
Dat kleine doorzettertje, mevrouw Chávez, opende in 1999 Casa Amiga, dat aanvankelijk gericht was op slachtoffers van verkrachting en later uitgroeide tot een centrum voor vrouwen die leden onder huiselijk geweld. Ze bleef zich altijd uiterst kritisch uitlaten over de medeplichtigheid en het gebrek aan doelmatigheid bij de politie en andere autoriteiten. Een verslaggeefster noemde Esther Chávez een ‘zorgzame en liefdevolle moeder’ voor een hele generatie mensenrechtenverdedigers en ‘een baken’ dat tot ver over de grenzen van Mexico heen licht wierp op de wreedheden in Ciudad Juárez. ‘Ze was iemand die de weg wees.’ Het was Esther die opmerkte dat ‘de symbolische riolen van Mexico niet ondergronds onder de straten door liepen maar vertegenwoordigd werden door de instituten van de Mexicaanse Overheid, met mannen die in staat waren te moorden voor plezier en macht’. ‘Ik schreeuw voor diegenen die dat niet kunnen… en huil voor al die vrouwen en kinderen wier stemmen en levens zijn verpletterd door de straffeloosheid van onze staat.’
Introductie Irma Casas, Esthers opvolger
We vroegen de opvolger van Esther om zich voor te stellen aan de vrienden van de stichting Hester Hallo, mijn naam is Irma Casas, geboren in Ciudad Juárez in 1977, in een van de oudste wijken van Juárez. Mijn vader komt van oorsprong uit deze stad en mijn moeder, die net in november overleed, kwam uit een mijndorpje even verderop. Ik heb een geweldige zoon van 9. Hij is een van de motoren van mijn bestaan. Ik heb de studie psychologie gevolgd en voltooid in 2000. Vervolgens een mastersopleiding met als specialiteit onderwijs geven aan de Universiteit van Ciudad Juárez in 2003. Thema’s als seksuele en voortplantingsrechten, huiselijk geweld en misbruik van kinderen passeerden de revue. Ik heb Casa Amiga heel wat keer vertegenwoordigd in bijeenkomsten over vrouwenmoorden, zowel in Mexico als ver daar buiten. Ik beschouw het werk bij Casa Amiga als een van de missies van mijn bestaan en daar leef ik naar.
Vanaf wanneer werk je bij deze organisatie en waarom verkoos je Casa Amiga? Toen in 1999 Casa Amiga de poorten opende zat ik in de laatste weken van mijn studie psychologie. En ik ontving een uitnodiging, gericht aan de leerlingen van onze opleiding om deel uit te maken van de vrijwilligersgroep. Ik bood mijn diensten aan. Tot 2001 bleef ik vrijwilliger. Daarna kwam ik als professionele kracht terug bij de afdeling psychologie, waar ik in 2006 coördinator werd. In 2008 bood Esther me de functie operationeel directeur aan en begon ik me voor te bereiden op alles wat met deze functie te maken had. Ik heb deze organisatie uitgekozen en de missie omarmd. Aan de ene kant omdat ik in mijn eigen leven ook niet het machistische geweld kon ontlopen. Het werken met deze thema’s maakte voor mij de cirkel rond. Aan de andere kant geloof ik onomstotelijk in de verandering van het lot van vrouwen. Casa Amiga vertegenwoordigt voor mij het begin van de strijd tegen het geweld tegen vrouwen en kinderen in Ciudad Juárez. Bovendien geeft het mogelijkheden oprecht te leven en te veranderen. Het is een eerlijk werk en de veranderingen zijn zinvol.
Verdrietig genoeg overleed Esther het afgelopen jaar. Wat betekende ze voor jou en voor Casa Amiga, hoe gaan jullie verder zonder haar? Wat ze voor mij betekende? Heel veel, ze was de moeder van mijn activiteiten, ze onderwees me over verdriet, liefde, moed en passie.... ik herinner me dat zij de vrouw was die me aanzette de therapieën te geven, eerst de individuele en later de groepstherapieën. Ze leerde me met vrouwen te werken, ze gaf me haar liefdevolle vriendschap, ze steunde me, altijd was ze mijn gids. En wat betekende ze voor Casa Amiga? Ze was de oprichter, en voor haar was Casa Amiga háár project, haar kind, haar leven. Casa Amiga heeft haar verloren, maar zonder twijfel houden we haar in onze gedachten, in onze energie en in ons wezen, ze heeft ons heel veel gegeven en haar werk in goede handen achtergelaten. Ze nam de tijd om ons als team erop voor te bereiden ook zonder haar verder te kunnen. Niets liet ze in het ongewisse. Esther was ons voorbeeld op de weg die ze ons aangaf te volgen. Gelukkig hadden we de tijd ons voor te bereiden op haar overlijden. De organisatie functioneerde ongeveer acht maanden zonder haar lijfelijke aanwezigheid. Ik becommentarieerde een aantal onderwerpen eerst zelf, daarna namen we samen beslissingen. Soms besliste ik uiteindelijk zelf.
Wat is naar jouw idee het meest belangrijke werk van Casa Amiga? We doen zowel aan preventie en voorlichting als aan interventie en bemiddeling; deze taken liggen in elkaars verlengde en zijn beiden van belang. Een van de belangrijkste werkzaamheden van Casa Amiga is de onvermoeibare strijd die we voeren om een einde te maken aan het geweld tegen vrouwen en kinderen. Hoe we dat doen? Door ze kracht te geven en de middelen te leveren die hen in staat stellen om vrij te kiezen wat ze willen doen. Zo kunnen ze een einde maken aan de jaren van geweld en verdriet. Ook willen we ze laten voelen dat ze niet alleen staan, dat er hoop bestaat en dat wij allen één grote familie zijn.
Wat zijn jullie plannen voor 2010?
Dienstverlening handhaven met kwaliteit en efficiëntie
Casa Amiga verstevigen als professionele hulpverlener
Het operationele team versterken
De halfjaarlijkse operationele plannen uitvoeren
Aanhalen van de vriendschapsbanden met de donateurs
Handhaven van de banden met het bestuur en actiever met ze samenwerken
Samenwerken met de externe sociale netwerken
Werken in mijn functie als directeur.
Kun je de huidige situatie in Ciudad Juárez beschrijven? En op welke manier beïnvloedt die het werk van Casa Amiga? Bijvoorbeeld de recente militarisatie van de stad? In de afgelopen tijd is de criminaliteit in Ciudad Juárez niet verminderd, maar in tegendeel toegenomen. De tekenen van geweld namen met 45% toe, het jaar 2009 eindigde met 163 vermoorde vrouwen, bij het grootste deel van deze gevallen geen enkel passend antwoord van de autoriteiten, daarnaast 42 vermiste vrouwen waarover evenmin iets bekend is. De regering is schijnheilig, geeft oplossingen en oppert voorstellen om het geweld te stoppen, met als gevolg dat de vrouwen van Juárez zich beschermd voelen, echter niets wordt doorgevoerd, ze veinzen alleen dingen te doen. Ze verdraaien de cijfers, bijvoorbeeld bij het onderwerp vermoorde vrouwen speculeren ze erop dat de meerderheid veroorzaakt is door confrontaties met de drugskartels, zonder andere motieven te onderzoeken. Maar positief is dat sinds enige dagen zich in de stad een vertegenwoordiger van de Hoge Raad van de VN bevindt, meneer Brunori, die belangrijke informatie over de situatie van de verdedigers van de mensenrechten uitbracht. Hij gaf in heldere bewoordingen de kwetsbaarheid aan van de mensen die voor deze rechten opkomen. We maken ons uitermate bezorgd over deze situatie, we weten dat we met angstgevoel ons werk niet kunnen uitvoeren. Integendeel, daarom hebben we in de vergaderingen heftige discussies over dit soort onderwerpen waarbij we van de overheid een rechtsstaat eisen waarin niemand geweld wordt aangedaan. Casa Amiga heeft actief deelgenomen aan de eis de zaken van de vermoorde vrouwen op te helderen. Zo ben ik nu bezig met een document waarin we vragen naar de vorderingen van de Nationale Commissie ter Voorkoming en Bestrijding van het Geweld tegen Vrouwen en de programma’s waar zij aan werken. Ook vragen we FEVIMTRA (een gespecialiseerde federale eenheid op het terrein van gewelddelicten tegen vrouwen en mensenhandel) naar hun resultaten en acties. Casa Amiga houdt vol, deze vragen behoren tot ons dagelijks werk. Ons kernpunt is ons te handhaven tegen de gemeentelijke overheid, de deelstaat en de federale overheid.
Wat zou je willen zeggen tegen ons? BEDANKT! Bedankt voor de enorme steun die de stichting Hester voor Casa Amiga betekent, bedankt voor het vertrouwen in ons, bedankt dat jullie aandacht hebben voor mensen in Ciudad Juárez, die leven zonder enige vorm van bescherming. Het is overduidelijk, de verbintenis die mensen uit Nederland zijn aangegaan op sociale gronden, vertelt iets over het gevoel dat ze kenschetst. We staan open voor commentaar en verbetersuggesties van onze processen bij bemiddelen en voorkomen van geweld. De afgelopen jaren was het een enorm genoegen met jullie zij aan zij te werken!
Zusters Franciscanessen geven gul!
Een cultuur bevorderen zonder geweld, gebaseerd op gelijkheid en respect voor de lichamelijke, emotionele en seksuele integriteit van vrouwen en kinderen. Het was deze doelstelling van Casa Amiga die de Zusters Franciscanessen aansprak. Ze wilden graag meer betekenen voor Casa Amiga en vroegen de stichting Hester eens te komen praten. In november 2008 voerden we in Heythuysen een goed gesprek. Het resulteerde in de opdracht een goede bestemming te zoeken voor een forse donatie van hun kant. Ze gaven gul! Met € 30.000,00 financieren ze in één klap het volledige project: ‘Voorlichting en aanklacht tegen het huiselijk geweld gericht tegen de vrouwen in Juárez.’ Een prachtig voorbeeld van de manier waarop Casa Amiga de problemen in Ciudad Juárez bij de wortel aanpakt!
Wat houdt dat project in? Kinderen worden voor een groot deel gevormd in het gezin waarin ze opgroeien. Ze leren hoe ze met elkaar moeten omgaan en hoe ze zich horen te gedragen op school, op straat en later op het werk. Dat vormt uiteindelijk de manier waarop mensen in het leven komen te staan. In Mexico is geweld in het gezin extreem hoog, twee op de drie vrouwen heeft hiermee te maken. Hoe traditioneler het gezin, hoe hoger het risico van geweld. Ervaringen met geweld in de familiekring zorgen ervoor dat dit in zijn verschillende vormen als normaal wordt ervaren en voorkomt in alle lagen van de bevolking. 65% van de kinderen heeft hiermee te maken. Lang stak de overheid de kop in ’t zand. Gelukkig komt er een kentering, zodat langzaam maar zeker aandacht ontstaat voor dit probleem en het voorkomen ervan. Mensen die bij Casa Amiga binnenkomen, meestal vrouwen, krijgen een intakegesprek onder vier ogen. Er wordt verteld over de medische zorg, de 24-uurs crisislijn en de rechten van de vrouw. Verder kijkt degene die het gesprek afneemt of direct juridische, psychische of medische hulp moet worden gegeven.
Voorkomen is beter Casa Amiga stapt ook proactief op mensen en groepen af. Met voorlichtingsprogramma’s en informatieve lezingen vertellen ze over fysiek, emotioneel, seksueel en economisch geweld. Door gesprekken worden mensen zich bewust van de traditionele rolverdeling in geweldsaangelegenheden; ook leren ze niet-gewelddadige overlevingsstrategieën, strategieën om het geweld in al zijn uitingen in te tomen en kunnen ze mythes over seksuele onderwerpen ontrafelen. Hiermee wordt het op verantwoorde wijze bedrijven van seks bevorderd en zelfdestructief gedrag blootgelegd. Dat stimuleert weer een positieve houding en gedrag. Naast de lezingen geeft Casa Amiga workshops voor onderwijzend personeel. In vier uur durende workshops worden hulpmiddelen en technieken aangeleerd om op school een sfeer van respect, gelijkheid en geweldloosheid te creëren die weldadig is voor de kinderen omdat ze integrale aandacht krijgen en er geen verschil in respect meer wordt gemaakt tussen jongens en meisjes.
Aan de slag Om eigenwaarde te versterken kunnen vrouwen computercursussen volgen om er zowel privé als professioneel mee om te kunnen gaan. Hiermee ontwikkelen ze zelfvertrouwen en kunnen ze hun kennis zelf gebruiken of overdragen aan anderen. Tegelijk wordt hiermee in het gezin de generatiekloof op technologisch gebied verkleind, zodat de vrouw als moeder meer controle krijgt over wat haar kinderen zien. Ook kunnen ze zo het risico dat hun kinderen via internet op pornografie stuiten verminderen of zelfs voorkomen. Voor andere vrouwen die zo ver nog niet zijn en door het geweld aan depressies of angststoornissen lijden, is er een yogacursus in het leven geroepen. Met deze cursus kan Casa Amiga met meditatie, ontspanning en lichamelijke oefeningen vrouwen die zo’n depressieve of gewelddadige episode doormaken helpen en weer als een emotioneel, lichamelijk, seksueel volwaardig wezen laten functioneren. Het uitvoerende team van Casa Amiga bestaat uit maatschappelijk werkers, psychologen en juristen. Daarbij houdt ook een aantal medewerkers en vrijwilligers zich bezig met het voorkomen van geweld in de toekomst.
Zaak Hester naar IACHR
Op 10 december 2008, de Internationale dag van de Mensenrechten, bij de uitreiking van de eerste Nederlandse mensenrechtentulp, kreeg de stichting Hester van minister Verhagen een opsteker voor het verrichte werk. Op dat moment had Arsène net contact gehad met de advocate in Mexico, Luz Castro, die de zaak Hester in Mexico in handen heeft. Aangezien in het onderzoek naar de moordenaar van Hester door de jaren heen maar geen vooruitgang werd geboekt en we het vertrouwen in enige voortgang dan ook volledig hadden verloren, had zij voorgesteld om de zaak Hester naar een hoger niveau te tillen en voor de Inter-Amerikaanse Commissie voor de Mensenrechten (IACHR) in Washington te brengen. De IACHR is, evenals het Inter-Amerikaanse Hof van de Mensenrechten (CIDH), onderdeel van de OAS (Organisatie van Amerikaanse Staten). De OAS wordt gevormd door 35 landen van het Westelijk Halfrond. De twee organisaties verdedigen en zien toe op naleving van de mensenrechten op het hele Amerikaanse continent, dus ook in Mexico. In de praktijk betekent dit dat de klacht over de Mexicaanse rechtsgang wordt voorgelegd aan de IACHR en dat de mogelijkheid ontstaat dat de Mexicaanse overheid gemaand wordt de klachten van de vrouwen serieus te nemen en rechtvaardig in behandeling te nemen. Daar gaat het uiteindelijk om! Ik heb afgelopen jaren veel steun gekregen van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Ook in deze nieuwe fase is de steun van Minister Verhagen en zijn Mensenrechtenafdeling onverminderd. Tijdens de uitreiking van de tweede Mensenrechtentulp sprak ik met de minister. Hij vertelde dat de zaak Hester ook tijdens het Staatsbezoek in Mexico (3-6 november 2009), aan de orde is gekomen. Op 1 december 2009 deed het Inter-Amerikaanse Hof van de Mensenrechten (CIDH) uitspraak over de moord op drie vrouwen uit Ciudad Juárez, de zogenoemde Cottonfield murders: Hierbij werd de Mexicaanse staat schuldig bevonden aan nalatigheid bij het onderzoeken van de moorden op drie vrouwen, die plaatsvonden in 2001 in Ciudad Juárez. Dit is de eerste uitspraak van het Hof betreffende feminicidios (geweld tegen vrouwen) in Mexico. Door mensenrechtenactivisten wordt deze uitspraak als een belangrijke overwinning beschouwd omdat de uitspraak aangeeft dat het verzaken van de plicht tot onderzoek of tot berechting een misdaad is. Het Hof kan geen sancties opleggen maar zal wel een vervolg aan deze zaak geven door een tweede hoorzitting en een rapport aan de Algemene Vergadering van de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) in het geval Mexico geen gehoor geeft aan de beslissing van het Hof. De stichting Hester is uitermate blij met deze stap. Het is een belangrijke bijdrage in de strijd tegen de straffeloosheid bij geweld tegen vrouwen en met name in Ciudad Juárez.
Verdere activiteiten
Soroptimisten Bommelerwaard Zoals beschreven in de vorige nieuwsbrief geven de Soroptimisten Bommelerwaard alle aandacht en donaties van 2010 aan stichting Hester. Daarvoor hebben ze allerlei acties op het programma staan. Te beginnen met: 8 maart ‘100 Jaar Vrouwendag, onrecht achter de rug?’ Gasthuiskapel, Zaltbommel, aanvang vanaf 19.15 uur Zie ook www.soroptimist.nl/bommelerwaard.
Lezingen Arsène van Nierop In de komende maanden geeft Arsène weer lezingen:
16 feb Scheveningen voor de vrouwenbeweging Passage
Bedankt voor uw lieve hulp en bijdrage! De complete vriendenlijst is te vinden op de website www.hester.nu. De incasso’s incasseren we elke maand rond de 25e.
Hebt u e-mail en wilt u de nieuwsbrief zonder kosten per mail ontvangen? Mail dat dan naar steun@hester.nu
Willen eenmalige gulle gevers zich a.u.b. duidelijk bekend maken, opdat wij hen kunnen bedanken.
Namens het bestuur, Arsène van Nierop
Denk eens aan de mogelijkheid om de stichting Hester in uw testament op te nemen. De stichting Hester is door de belastingdienst erkend als ANBI (algemeen nut beogende instelling) en is daarom geen schenkingsrecht of successierecht verschuldigd. Ook zijn giften aan de stichting Hester hierdoor onder bepaalde voorwaarden fiscaal aftrekbaar. Kijk op www.belastingdienst.nl voor meer informatie.
Op 25 maart 2010 wordt in de Haagse Hogeschool de eerste Stichting Hester-lezing gehouden. Tweede Kamervoorzitter Gerdi Verbeet voert het woord.
Staatsbezoek aan Mexico
Begin november vond het staatsbezoek van de Nederlandse regering en de Koninklijke familie aan Mexico plaats. De Nederlandse regering stelde in een persbericht dat dit bezoek werd afgelegd omdat beide landen steeds meer dezelfde waarden delen, onder andere op het gebied van de mensenrechten. De straffeloosheid waar Ciudad Juárez nog steeds om bekend staat als het gaat om vrouwenrechten, wijst in een andere richting. Over de voorgang van het onderzoek naar de moord op Hester heeft minister Verhagen uitgebreid gepraat met zijn collega, mevrouw Espinosa en de ambassadeurs van Mexico en Nederland. Ook de stichting Hester en de samenwerking met Casa Amiga kwamen ter tafel. Minister Verhagen, die ik sprak op de uitreiking van de tweede mensenrechtentulp, was hier zichtbaar enthousiast over.
Voorafgaand aan dit bezoek lieten Koningin Beatrix, kroonprins Willem Alexander en prinses Máxima zich op een avond over onze ervaringen met politie en justitie informeren. Ze nodigden Roeland, mijn man, en mij uit op Huis ten Bosch. Van tevoren mocht daar niet over gesproken worden, maar de koningin verzekerde me na afloop van het gesprek dat ze het zeker aan de orde zou stellen. Natuurlijk vonden we, als ouders van Hester het heel bijzonder om op zo’n manier benaderd te worden. Je zit tenslotte niet iedere dag met de Koninklijke familie aan de koffie! Prins Willem Alexander had het boek Noodkreet uit Juárez in één adem uitgelezen en vroeg dan ook heel gericht naar een aantal zaken, zoals bijvoorbeeld de gezondheid van Esther Chávez. De koningin toonde haar belangstelling voor de stichting Hester en wilde alles weten over de ervaringen in Mexico met politie en justitie en over de voortgang van de zaak Hester. Ze had er geen bezwaar tegen dat ik erover in de nieuwsbrief zou schrijven. Van tevoren was het spannend, maar het werd een prettige en heel interessante avond!
Bijzonder was het dat ik naderhand door een vertegenwoordiger van het Koninklijk Huis werd gebeld om te vertellen dat ook de Koninklijke familie het een heel aangenaam en informatief gesprek had gevonden. Met de vrouw van president Calderón had de koningin, mede naar aanleiding van ons gesprek, de sociale misstanden in Ciudad Juárez besproken.
Het staatsbezoek had als resultaat dat er vanuit Nederland twee politie-instructeurs Mexicaanse politiemensen gaan trainen. Met één van deze mannen, Peter Slort, hebben we in het begin van dit jaar contact gehad en ook hem hebben we over onze ervaringen met de overheid verteld. Hij is de coördinator van dit project. Nu maar hopen op een beetje effect bij het verminderen van het geweld tegen vrouwen.
Esther Chávez ontvangt prijs
Ciudad Juárez, 26 november 2009
Ter gelegenheid van de internationale dag tegen geweld tegen vrouwen (25 november) ontving Esther Chávez de prijs “Madre María Luisa Reynoso”. De prijs werd uitgereikt aan de broer van Esther Chávez. Hij ontving een beeldje uit handen van de vertegenwoordiger van de gouverneur van de deelstaat Chihuahua. De overheid deed dit in samenwerking met het instituut dat de versteviging van de positie van de vrouw bevordert. Esther krijgt deze prijs vanwege haar inzet en het opvangen van jongens en meisjes, die in situaties verkeren waarbij discriminatie en vooroordelen een grote rol spelen. De prijs heeft grote symbolische waarde en bevestigt de rol van Esther als voorbeeld voor alle vrouwen in de deelstaat Chihuahua. Stichting Hester heeft Esther van harte met deze welverdiende prijs gefeliciteerd! Esther kon, vanwege haar slechte gezondheid, helaas niet zelf aanwezig zijn bij het uitreiken van de prijs. Het gaat niet goed met haar. Toch bereiken ons ook nog steeds positieve berichten! Ze was al tijden bezig met het schrijven van een biografie. Geweldig om te horen dat die in januari zal verschijnen. Weliswaar in het Spaans, dus voor ons minder toegankelijk, maar we zullen hier zeker aandacht aan schenken zodra dit boek uit is!
Casa Amiga
Ondanks de afwezigheid van Esther gaat het goed bij Casa Amiga. Natuurlijk kunnen we niet alles overzien vanuit Nederland. Toch hoor ik ook vanuit onverwachte hoeken positieve geluiden. Zo kwam ik bij het symposium in Brussel (zie verderop in de nieuwsbrief) in gesprek met Andrea Medina Rosas, een mensenrechtenactiviste uit Mexico. Zij bleek net een rondleiding te hebben gehad bij Casa Amiga en vond zeker dat ze er op de goede manier ondersteuning boden aan de vrouwen, mannen en kinderen die er workshops en therapie volgen.
Voortgang project Het project dat we dit jaar steunen bij Casa Amiga heet: Bij geweld: aandacht voor het gehele gezin. Bij Casa Amiga is geconstateerd dat de Latijns Amerikaanse machocultuur die er heerst in stand blijft door economische, sociale en politieke structuren, waarbij de vrouw in een ondergeschikte rol wordt gehouden. Helaas zijn het niet alleen de vrouwen die hieronder te lijden hebben, maar ook hun kinderen, aangezien het vaak voorkomt dat de moeder zich afreageert op haar kinderen. Vandaar dat Casa Amiga individuele therapie, groepstherapieën en workshops organiseert voor vrouwen, mannen en kinderen om ze te leren vanuit respect met elkaar om te gaan. Vrouwen worden hierbij gestimuleerd verantwoordelijkheden in het gezin op zich te nemen, werk te zoeken en deel te nemen aan lotgenotengroepen buiten het gezin. Door middel van verschillende spelletjes met kinderen leren ze hun zelfreflectie en stimuleren ze de kinderen voor zichzelf op te komen, zowel jongens als meisjes. In de eerste maanden leren de kinderen iemand uit hun eigen omgeving in vertrouwen te nemen en te praten over het geweld of het seksueel misbruik waar ze aan blootstaan. Ze leren ook hoe ze riskante situaties kunnen vermijden en hoe ze ermee moeten omgaan wanneer ze onverhoopt toch worden geconfronteerd met geweld of intimidatie. In de volgende maanden krijgen de kinderen eenzelfde soort oefeningen, maar dan in aanwezigheid van hun eigen ouders, zodat ze ook buiten Casa Amiga nog steeds weten hoe ze dit soort problemen kunnen oplossen. De periode erna wordt dit gedrag nog eens verstevigd, zodat ze beter opgewassen zijn tegen seksueel misbruik, geweld in hun omgeving of het pesten op school. Met de workshop ‘school voor ouders’ leren ze de ouders te praten met hun kinderen op een niet agressieve manier. Het belang van een hechte band tussen de gezinsleden en onvoorwaardelijke waardering voor elkaar staat hierbij voorop. Afgelopen maanden kwamen er 116 kinderen naar de therapie en werd de ‘school voor ouders’ door 97 mensen bezocht. De kinderopvang is bijzonder nuttig gebleken. Door deze opvang hebben meer dan 500 ouders therapiesessies bezocht.
EU-symposium over vrouwenmoorden
Op donderdag 19 november waren Marèse Röselaers en Arsène van Nierop van de stichting Hester aanwezig bij een bijeenkomst in het Europees Parlement in Brussel over vrouwenmoorden. De bijeenkomst werd georganiseerd door de Heinrich Böll Stichting samen met de Groene Fractie van het EP in verband met de Europees-Latijns-Amerikaanse top in mei 2010 in Madrid.
Enige achtergrondinformatie: Vrouwenmoord is de meest grove vorm van geweld tegen vrouwen. Het is een immens probleem, zeker in Ciudad Juárez, maar niet alleen daar. Sinds erover gesproken wordt is duidelijk geworden dat het op veel meer plaatsen in Latijns Amerika voorkomt. Nadat het probleem bij de EU in 2007 resulteerde in het initiatiefrapport van Raul Romeva, ontstond er veel aandacht voor het voorkomen en bestraffen van het geweld, maar aan de straffeloosheid kwam geen einde. Het is nu tijd voor een inventarisatie: wat hebben de EU, Mexico en de andere landen van Midden-Amerika gedaan in de strijd tegen de vrouwenmoorden sinds het initiatiefrapport werd aangenomen? Welke problemen kwamen ze tegen? Hoe kan de invloed van dit rapport worden vergroot, speciaal met het oog op de Europees-Latijns-Amerikaanse topconferentie van 2010?
Nu, met het aanbreken van het nieuwe mandaat van het Europees Parlement is het tijd te inventariseren wat er op dit punt is bereikt en wat niet, en te bepalen hoe verder te gaan. Uit verschillende hoeken waren sprekers uitgenodigd. Ook waren er vertegenwoordigers van Spanje, Guatemala en Honduras. Sommige sprekers hadden een aansprekend verhaal, anderen wat minder.
Andrea Medina Rosas van het Latijns-Amerikaans en Caribisch Comité voor Vrouwenrechten stelde dat, hoewel Mexico nu ook wetgeving heeft die vrouwen moet vrijwaren van geweld, de instrumenten helaas ontbreken om deze wet na te leven. Mexico heeft een goed mensenrechtenstelsel en het land wekt de indruk de wetten toe te passen, maar dit komt niet overeen met de realiteit. Als excuus voert men aan niet over de juiste middelen te beschikken om de wetten na te leven. De overheid heeft de politiemacht versterkt, dat lijkt mooi, maar het tegenstrijdige is dat daardoor juist de onderdrukking van vrouwen is toegenomen. Jammer genoeg heeft het instrument om moordenaars op te sporen dus een negatief effect. Wel wordt nu iedere aangifte van geweld opgetekend in Ciudad Juárez. Een hele vooruitgang… Onlangs heeft de overheid ook nog eens officieel vastgesteld dat in Mexico geen geweld tegen vrouwen voorkomt, ook niet in Juárez! De Mexicaanse regering probeert namelijk in al zijn uitspraken de mensenrechtenschendingen te verhullen. Medina Rosas pleit er dan ook voor een orgaan voor toezicht in te stellen om te controleren of de wetten, waarover Mexico beschikt, uitgevoerd worden. Tot nu toe zijn de slachtoffers en nabestaanden, evenals de verdedigers van de mensenrechten rechteloos en machteloos.
Hierna nam Kerrie Howard van Amnesty International Amerika het woord. In 2004 kregen de moorden van Ciudad Juárez de volle aandacht van Amnesty. Vanaf die tijd bleven ze Ciudad Juárez in de gaten houden. Helaas moest Amnesty constateren dat meer aandacht niet leidde tot verbetering. De straffeloosheid verminderde niet en ondanks de nieuwe wetgeving hebben vrouwen er nog steeds geen toegang tot het rechtssysteem. Je komt ook vreemde zinspelingen of beschrijvingen tegen in de politieaantekeningen, bijvoorbeeld: eerlijke vrouw, of meisje onder de 16, zonder strafblad. Een ander probleem in Mexico is dat de wetgeving er ‘niet eenduidig’ is, met andere woorden, zaken zijn voor meer dan één uitleg vatbaar. Dat betekent in de praktijk dat de rechter zaken per geval en naar eigen inzicht kan interpreteren…
Opvallend is dat de zaken over vrouwenmoorden die tot nu toe behandeld zijn, altijd zijn aangegeven door lokale vrouwenorganisaties. Het was jammer genoeg geen enkele keer de overheid die aan de bel trok. Een ander opvallend verschil tussen overheid en mensenrechtenorganisaties is de telling van de vrouwen die om het leven zijn gekomen. De overheid stelt dat er in 2008 28 vrouwen zijn vermoord. De vrouwenorganisaties komen met het aantal van 75 à 90. Het waren ook vrouwenorganisaties zoals Casa Amiga die als eerste de vrouwenmoorden in kaart brachten en hier statistische gegevens van bijhielden en -houden. Nu wordt ze verweten dat ze de reputatie van de stad beschadigen! Ook andere informatie wordt verdraaid door de regering die bijvoorbeeld stelt dat ze bij Amnesty een voldoende scoorde voor het beleid. Iets dat bij Amnesty toch echt niet bekend is… Ze concludeert dat de internationale samenwerking primair gericht zou moeten zijn op de aandacht voor de slachtoffers en hun nabestaanden. Verder zouden er sancties moeten komen voor overheidsfunctionarissen die gefaald hebben in de uitvoering van hun taken.
Rosa Celorio van de Inter-Amerikaanse Commissie voor de mensenrechten vertelde over de manier waarop deze Commissie werkt, op basis van de Amerikaanse conventie inzake de mensenrechten en de Inter-Amerikaanse conventie ter preventie, bestraffing en uitbanning van geweld tegen vrouwen, ook genoemd de Conventie Belem do Pará. Daarnaast gaat deze Commissie op werkbezoek bij de betreffende landen in de regio. Ze neemt kennis van alle gedocumenteerde zaken en verzorgt publicaties over de vrouwenmoorden. Specifiek in Mexico en Guatemala verdiept de Commissie zich in ieder vorm van geweld tegen vrouwen. Het valt op dat straffeloosheid leidt tot een patroon van herhaald geweld. Eigenlijk logisch, want waarom zou je stoppen als niemand een bestraffende vinger opsteekt. Er zouden strategieën ontwikkeld moeten worden om de discriminatie van vrouwen die tot lagere bevolkings-groepen behoren, uit te bannen. Ze beveelt dan ook aan in alle gevallen van geweld tegen vrouwen het strafproces in gang te zetten en uit te voeren. Bovendien pleit ze voor herstelbetalingen aan de slachtoffers of nabestaanden. Iets waar al in 2005 geld voor vrijgemaakt is door de overheid, maar waar in de praktijk maar weinig van terecht komt. Een van de sprekers gaf nog het belang aan van de opvoeding van jongens en meisjes. Daar kan al op de crèche mee begonnen worden. Het is natuurlijk van het grootste belang dat dit een vervolg krijgt op de [middelbare] scholen en later op de universiteiten. Ook zouden de media in de beeldvorming van vrouwen en mannen een veel grotere rol kunnen spelen. Tot slot kwam Raul Romeva van het Europees Parlement met een laatste voorstel: Alle vormen van discriminatie zouden verwijderd moeten worden uit de wetgeving van Mexico en Guatemala. Raul is ervan overtuigd dat volgend jaar bij het Spaanse voorzitterschap van het Europese Parlement dit punt zeker gesteund zal worden! Uiteraard gaan we de naderende topconferentie van 18 mei in Madrid nauwlettend volgen.
Hof Mensenrechten met belangrijke uitspraak
Op 1 december deed het Inter-Amerikaanse Hof voor de mensenrechten een belangrijke uitspraak! De Mexicaanse overheid is schuldig bevonden aan nalatigheid bij het onderzoeken van de moorden op drie vrouwen die in 2001 gevonden werden op een katoenveld in Ciudad Juárez.
Soroptimisten Bommelerwaard
Soroptimisten zijn vakvrouwen die zich inzetten voor de positieverbetering van vrouwen en kinderen. Al eerder is vermeld dat de Soroptimisten van Bommelerwaard de donaties die ze in 2010 binnenhalen in zijn geheel aan de stichting Hester overmaken! De officiële aftrap van de activiteiten is 8 maart, internationale vrouwendag, ’s avonds. Ze organiseren een bijeenkomst waarbij ze van verschillende kanten het onrecht van vrouwen belichten. Zo hebben ze Marjon van Royen bereid gevonden een videoboodschap in te spreken voor deze avond. Het wordt een informatief programma waar ook ruimschoots tijd is ingeruimd voor gezellige zaken.
Verdere activiteiten
Op donderdag 10 december was Arsène van Nierop te gast in het programma Tijd voor MAX van 17.35 - 18.20 uur op Nederland 2. Ter gelegenheid van de Dag van de Mensenrechten was deze uitzending geheel gewijd aan Amnesty. De rechten van de vrouw, maar vooral ook de misstanden op dit gebied kwamen hierbij voor het voetlicht. We praatten over de situatie in Ciudad Juárez, over het werk van Casa Amiga dat onder andere door de stichting mogelijk wordt gemaakt en over Arsène’s boek Noodkreet uit Juárez. De andere deelnemers aan het gesprek waren Eduard Nazarski, de directeur van Amnesty International Nederland en de schrijver Arthur Japin.
In de komende maanden geeft Arsène ook weer een aantal lezingen:
20 januari voor de christelijk-maatschappelijke vrouwenbeweging de Passage in Monster;
in februari voor Amnesty Limburg in Landgraaf (exacte datum volgt, zodra bekend, op de website);
8 maart bij de Soroptimisten Bommelerwaard;
15 april voor de christelijk-maatschappelijke vrouwenbeweging de Passage in Streijen.
Speciale aanbieding boek Noodkreet
Zoals bekend heeft Arsène het boek Noodkreet uit Juárez geschreven over de moord op haar dochter Hester en hoe dit uiteindelijk de aanleiding vormde tot de oprichting van de stichting Hester. De stichting Hester ziet het nut van een goede verspreiding van het boek en heeft een aantal boeken kunnen kopen, direct via de uitgever tegen een zeer aantrekkelijke prijs. Wij kunnen dit belangwekkende boek aanbieden voor € 10,00 inclusief € 2,50 verzendkosten. Misschien een cadeau-idee voor de kerst? Door het boek te bestellen steunt u de stichting op twee manieren: u helpt informatie te verspreiden over de misstanden in Mexico en helpt ons ook geld te sturen naar de hulporganisaties in Mexico. U kunt het boek bestellen door overboeking van € 10,00 op bankrekening 40.09.28.442 t.n.v. stichting Hester, Capelle a/d IJssel, onder vermelding van “boek”. U krijgt het boek dan binnen enkele dagen toegestuurd. U kunt het boek ook afhalen in de winkel van Roeland van Nierop aan de Johannes Bildersstraat 71 2596 EG in Den Haag.
Mailen of schrijven kan ook, naar steun@hester.nu of per brief aan onze penningmeester Marja Verhagen, IJsdans 6, 2907 AZ Capelle a/d IJssel.
Laatste stand van zaken in Mexico
Nieuwe voorman in strijd tegen drugskartels
september 2009 - Rianne Waterval
President Felipe Calderón heeft op 7 september Arturo Chávez Chávez aangesteld als nieuwe federale procureur-generaal. Hij nam het stokje over van Eduardo Medina Mora en moet de strijd tegen de drugsbendes nieuw leven in blazen. Eerder was Chávez openbaar aanklager in Chihuahua, de deelstaat waarin ook Ciudad Juárez ligt. De reden voor deze wisseling van de wacht maakte Calderón niet bekend. De president prees Medina Mora voor zijn professionaliteit en zijn ‘moedige werk’, zo vermeldde het NRC. Het Spaanse dagblad El País wijst echter op het dubieuze verleden van zijn opvolger. Chávez, in de jaren negentig betrokken bij het onderzoek naar vrouwenmoorden in Chihuahua, wordt door verschillende mensenrechtenorganisaties verantwoordelijk gehouden voor het feit dat een aantal zaken nog steeds niet opgelost is. Daarnaast zou hij de problematiek van het geweld tegen vrouwen hebben gebagatelliseerd. In 1998 heeft de Nationale Mensenrechtencommissie aan de gouverneur van de staat Chihuahua gevraagd een onderzoek in te stellen naar Chávez wegens nalatigheid en veronachtzaming, maar daar is nooit een reactie op gekomen.
Recordaantal drugsmoorden
november 2009
De Mexicaanse president Calderón verklaarde drie jaar geleden bij zijn aantreden de drugskartels de oorlog. De versterking van het leger, sinds februari dit jaar al opgelopen tot 8.500 soldaten, lijkt echter nog steeds niet in staat een einde te maken aan de strijd tussen de rivaliserende drugsbendes. De regio stevent af op een recordaantal moorden. Het officiële dodenaantal ligt nu al boven de 1900 en overstijgt daarmee de 1653 dodelijke slachtoffers die in 2008 werden geregistreerd. Opmerkelijk is dat afkickcentra steeds vaker het strijdtoneel vormen. Drugsbendes beschuldigden eerder instellingen voor de verslavingszorg ervan bescherming te bieden aan leden van andere drugsbendes. Vanaf 1993, het moment dat Esther Chávez de moorden op vrouwen begon te tellen, tot 2008 zijn 968 vrouwen omgebracht. In dit jaar zijn dit er 116. Er worden dus ook in Juárez veel meer mannen vermoord, maar het percentage vrouwen dat in Juárez wordt vermoord ligt vele malen hoger dan in andere landen en steden. In 2008 zijn 45 vrouwen vermoord ten gevolge van de drugsoorlog en 14 vanwege het heersende geweld in Ciudad Juárez. Bij 19 vrouwen is specifiek geweld tegen vrouwen vastgesteld en bij 5 vrouwen is het onduidelijk wat de reden voor moord was. Op 7 december 2009 protesteerden duizenden mensen in de straten van Ciudad Juárez tegen de aanwezigheid van het leger en de onveiligheid. Ze eisen acties van de overheid tegen de onleefbare situatie in hun stad. Dat is heel bijzonder omdat de mensen tot nu toe te bang waren om openbaar in verzet te komen.
Brainstormsessie ter professionalisering
Met het aantreden van de nieuwe bestuursleden deze afgelopen zomer hebben we onze stichting en onze doelstellingen weer kritisch bekeken. We wilden antwoord geven op de vraag wat we in de nabije toekomst, de eerste drie tot vijf jaar, van plan zijn en wat we willen doen om dat te bereiken. Voor de korte termijn worden vier doelen uitgewerkt. Naast het bepalen van de doelstellingen wordt een plan opgesteld hoe we de communicatie met de vrienden van de stichting Hester en met andere geïnteresseerden kunnen verbeteren. Verder streven we er naar de transparantie van de organisatie Casa Amiga te verbeteren. We ontvangen ieder kwartaal rapporten over de activiteiten en projecten die daar worden uitgevoerd. Zo houdt Casa Amiga ons op de hoogte. Toch kan de rapportage naar ons idee wel wat aangescherpt worden. Casa Amiga staat open voor onze verbetersuggesties. Eén telefoontje (070 3461837) of een mailtje (steun@hester.nu) en het wordt naar je toegestuurd.
Nieuwe vrienden van de stichting Hester
Alma Dupont; C M le Poole; C van Arkel-van den Boogaard; J B J J Geheniau; M C Engel-van Gendt; Ilona Berkhof; Floor Burghgraef; Hanneke van Veen; P D M Latour.
Bedankt voor uw lieve hulp en bijdrage! Deze lijst loopt van 14 juni tot 14 december 2009. De complete vriendenlijst is te vinden op de website www.hester.nu. De incasso’s incasseren we elke maand rond de 25e.
Hebt u e-mail en wilt u de nieuwsbrief zonder kosten per mail ontvangen? Mail dat dan even naar steun@hester.nu
Willen eenmalige gulle gevers zich a.u.b. duidelijk bekend maken, opdat wij hen kunnen bedanken.
Namens het bestuur, Arsène van Nierop
Denk eens aan de mogelijkheid om de stichting Hester in uw testament op te nemen. De stichting Hester is door de belastingdienst erkend als ANBI (algemeen nut beogende instelling) en is daarom geen schenkingsrecht of successierecht verschuldigd. Ook zijn giften aan de stichting Hester hierdoor onder bepaalde voorwaarden fiscaal aftrekbaar. Kijk op www.belastingdienst.nl voor meer informatie.
Het was stil de afgelopen weken vanuit Mexico. Ik kreeg wel geregeld informatie van Casa Amiga, maar de mailtjes van Esther Chávez bleven uit. Mijn ongerustheid bleek niet ongegrond. Irma Casas van Casa Amiga mailde me dat de gezondheid van Esther zodanig is verslechterd dat ze niet meer naar haar geliefde werk toe kan komen. Van Esther zelf hoorde ik daarna dat er uitzaaiingen van kanker in haar botten zijn geconstateerd. Ook Casa Amiga zal eraan moeten wennen dat ze zonder deze bevlogen vrouw verder moeten werken aan de ellendige situatie van de vrouwen in Ciudad Juárez. Nadat ik een mailtje naar Esther had gestuurd om haar in deze moeilijke periode te steunen heb ik natuurlijk informatie gevraagd bij Casa Amiga over de voortzetting van de organisatie. De vorige keer dat Esther uitviel had ze snel bijzonder vaardige vervanging gevonden. Gelukkig weet ik van de laatste keren dat ik er was dat Casa Amiga een heel goed georganiseerd bedrijfje genoemd kan worden. Ook deze keer werd ik hierin niet teleurgesteld. Degene die me al vorige maand mailde dat het slechter ging met Esther schreef ook in dit mailtje dat ik bij haar terecht kan met alle vragen die ik maar heb. Na twee jaar als vrijwilliger bij Casa Amiga te hebben gewerkt is ze er nu vier jaar in vaste dienst. Ze is psychologe en heeft daarnaast een graad in de sociale wetenschappen. Ze is door Esther de afgelopen zes maanden getraind om haar te kunnen vervangen. Uiteraard heeft Casa Amiga ook een actief bestuur dat meedenkt over alles wat er gebeurt. We hoeven ons dus niet druk te maken, het werk van Casa Amiga gaat gewoon op dezelfde voet door. En Esther zelf is ook een taaie! In een mailtje dat ik net ontving schreef ze dat ze met een nieuwe therapie is begonnen en dat ze toch ook weer een bezoekje aan Casa Amiga heeft gebracht. Ze haalt ook aan hoe blij ze is te weten zich zo verbonden te voelen met de stichting Hester omdat we samen strijden voor de veiligheid van vrouwen die zo gebukt gaan onder het geweld dat heerst in Ciudad Juárez. Ze stuurt ons al haar liefde in de wetenschap dat we doorvechten en wenst ons vrede.
Ridder in de Orde van Oranje-Nassau
Lon Blom Almere, Juni 2009
‘Die vrouw verdient een lintje!’ Deze ingeving kreeg Ina de Paauw terwijl zij met Liesbeth Boelema sprak over het verhaal van Arsène. Ina en Liesbeth ontmoetten Arsène tijdens een lezing over de stichting Hester bij de Soroptimisten in Zoetermeer. De twee vriendinnen ondernamen direct actie. In september 2007 schakelden ze mij, zus van Arsène en zodoende volledig ingewijd, in voor de aanvraag van deze prestigieuze onderscheiding. ‘Het is toch heel bijzonder dat zij in staat is geweest een zo intens en groot persoonlijk verlies te sublimeren tot positieve actie, iets dat uitstijgt boven normale betrokkenheid,’ stelde Ina. Ook Liesbeth, een vriendin en tien jaar lang mijn werkgeefster, was onder de indruk van Arsène’s verhaal: ‘Hoe kan het dat honderden vrouwen worden vermoord zonder dat ooit een dader wordt gevonden? Ondanks alle onrechtvaardigheid is Arsène erin geslaagd haar eigen verlies te vertalen in actie om het lot van vrouwen in die regio structureel te verbeteren. ’ Liesbeth ontmoette Arsène voor het eerst tijdens de lezing maar had het verhaal uiteraard al eerder van mij gehoord. Liesbeth: ‘Omdat mijn zus een dochter had verloren mede door toedoen van anderen, kwam dit bericht helemaal binnen.’ Liesbeth vroeg mij om allerlei persoonlijke gegevens aan te leveren van Arsène. Ik citeer uit mijn tekst: ‘Ik ben elf jaar ouder dan Arsène en fungeerde soms wel als voorbeeldfiguur, bijvoorbeeld bij het omgaan met baby’s en later met kinderen. Toen Hester vermoord werd kon ik geen voorbeeld meer zijn, daar had ik geen ervaring mee. Jaren heb ik machteloos maar met grote bewondering gezien hoe zij haar leven weer oppakte en zich met de stichting Hester inzette voor dit grote doel in Ciudad Juárez. De moordenaar van Hester heeft niet kunnen bereiken dat Arsène haar levenslust en positieve zorg, kracht en gevoel voor humor heeft verloren en daarvoor verdient mijn zus een lintje!” Ik was overigens niet de enige die Arsène heeft aanbevolen. Ina heeft contact gezocht met Amnesty International en ze gevraagd om een referentie. Daar wilden ze graag meewerken aan de voordracht en verzorgden een aanbeveling.
De uitreiking Anderhalf jaar heeft het geduurd voordat het verzoek werd gehonoreerd, maar in maart 2009 hoorden we het goede nieuws. De orde zou worden uitgereikt op 29 april, in het theater Diligentia in Den Haag door burgemeester Van Aartsen. De acht entreekaarten voor familie en vrienden moesten in de grootste geheimhouding worden verdeeld. Ik nam die taak op me aangezien Ina, die tot dan toe de correspondentie met iedereen onderhield, naar Nieuw Zeeland zou verhuizen. Liesbeth kon er gelukkig wel bij zijn. Het geheim houden lukte niet helemaal. ‘Oh, 29 april, dat is vast voor een lintje!” riep één van de kinderen. Op de bewuste dag waren de 45 genomineerden al rond 9.30 uur afgeleverd door hun begeleiders. Arsène was vergezeld door haar man Roeland. Even later mochten wij aantreden. Op de stoep van Diligentia stonden prachtig uitgedoste mensen met bossen bloemen. Iedere gedecoreerde mocht acht gasten meenemen, dus het was druk! Een voor een werden de mensen toegesproken door de burgemeester en tot slot kregen zij de decoratie door hem opgespeld. Toen Van Aartsen begon met zijn inleiding voor Arsène werd het ineens doodstil in de zaal. Je kon een speld horen vallen. Bij mij kwamen de tranen weer omhoog. German, Arsène's zoon was naar het podium gegaan om van dichtbij foto's te kunnen maken en ik zag dat hij zo ontroerd was, dat hij helemaal vergat waarom hij daar stond. Gelukkig was er een professionele fotograaf, die van iedere decoratie foto's maakte. Het lintje kan niet zomaar worden gedragen. Het gaat vergezeld van een grote doos met foedraal om in te bewaren en uitgebreide instructies voor gebruik. Na afloop hebben we het prachtige ‘sieraad’ natuurlijk uitgebreid bewonderd.
Mw. A. van Nierop-Seipgens
Moed, vasthoudendheid en onverzettelijke kracht, dat zijn de woorden die in mij opkomen als ik hoor wat u de afgelopen tien jaar heeft meegemaakt en voor elkaar heeft gekregen. September 1998: u krijgt het verschrikkelijke bericht dat uw dochter Hester, 28 jaar jong, is vermoord in de Mexicaanse grensstad Ciudad Juárez. Van de dader geen spoor. Ik kan mij niet anders voorstellen dan dat je leven als moeder, als ouders, op zo'n moment stil staat. U heeft de kracht gehad om uw enorme persoonlijke verlies en verdriet om te zetten in actie, want op zoek naar gerechtigheid ontdekte u dat vele, vele vrouwen in deze Mexicaanse regio hetzelfde lot treft. Van goed politiewerk en een streven naar recht en gerechtigheid is geen sprake. U maakte kennis met een plaatselijke hulpverleenster die al jaren bezig was de positie van vrouwen te verbeteren en hulp te bieden aan mishandelde vrouwen en kinderen. Dat sterkte u in uw strijd en in 2004 richtte u de stichting Hester op en slaagde u er door de jaren heen in om de problematiek van deze vrouwen en kinderen wereldwijd op de agenda te krijgen. U bent continu aandacht blijven vragen voor dit structurele probleem in de Mexicaanse samenleving. U verkreeg niet alleen de medewerking en inzet van Amnesty International, maar ook via talloze media vroeg en vraagt u aandacht voor de vrouwenmoorden. Ondertussen zet u zich onvermoeibaar in voor de organisatie van activiteiten die geld kunnen opleveren voor de stichting. Daarnaast heeft u zich met grote energie ingezet voor het versterken en ondersteunen van Casa Amiga, een centrum voor vrouwen- en kinderopvang dat zich heeft ontwikkeld van schuilplaats tot een psychotherapeutisch en pedagogisch centrum. Dankzij de structurele hulp die hier wordt geboden, krijgen vrouwen en kinderen weer zicht op een toekomst, een toekomst waarin zij zelfstandig hun leven kunnen leiden. Diep respect past bij de manier waarop u de kracht heeft gevonden en nog steeds vindt, om het grote gemis van uw dochter, te vertalen in zoveel positieve actie voor andere vrouwen en kinderen.
Vanwege deze bijzondere verdiensten heeft het Hare Majesteit de Koningin behaagd u Koninklijk te onderscheiden in de Orde van Oranje-Nassau.
Speech van burgemeester Van Aartsen
Ik ben er stil van. Het overkwam me totaal onverwachts!
“We zouden naar een soort van verrassing gaan in een theater in Den Haag. Iets muzikaals, dacht ik. Ik kon het beste aan wat ik bij een festiviteit de dag ervoor ook aan had, riep Roeland die zelf zijn pak aantrok, dat doet hij maar bij hoge uitzondering… ik had niets in de gaten. Bij het theater stonden mensen met bloemen. Zeker een concours of zo vanwege Koninginnedag. Binnengekomen werden we gescheiden. Roeland bleef beneden en ik moest naar boven. Hoort zeker bij dat concours. Op dat moment hoor ik Roeland zeggen: ‘ze weet nog van niets hoor!’ In de lift werd me verteld dat ik een onderscheiding zou krijgen, een lintje… ik was perplex, helemaal aangeslagen ervan. Samen met 44 andere Hagenaars kregen we de linten uitgereikt door de burgemeester die de stichting Hester al kent omdat hij in het comité van aanbeveling zit. Zijn verhaal staat hiernaast afgedrukt. Ik werd er verlegen van natuurlijk. Het was muisstil in de zaal, dat wel en er werd ook overdonderend geapplaudisseerd… Nu ben ik ridder, ik heb een enorme speld die ik die hele dag op mocht. Nu ligt 'ie weer in zijn doosje op de kast.”
Laatste stand van zaken in Mexico
8 juni 2009 Rianne Waterval
Verkiezingen in aantocht De verkiezingsstrijd voor het Mexicaanse Congres is in volle gang. Op 5 juli gaan de Mexicanen naar de stembus om hun stem uit te brengen voor het Huis van Afgevaardigden. Ook zullen er gelijktijdig in tien deelstaten en het federale district regionale verkiezingen worden gehouden. Veel politici verkondigen mooie woorden over het verbeteren van de veiligheid en het tegengaan van het geweld tegen vrouwen. Maar voorlopig blijft het bij verkiezingsbeloften, in werkelijkheid is er nog steeds een lange weg te gaan.
Weinig vertrouwen in leger Zo werden er onlangs in het tijdbestek van 24 uur, eindigend op zaterdagavond 30 mei, in Mexico minstens negentien moorden gepleegd. Elf vonden er plaats in Ciudad Juárez, zo meldden de autoriteiten. Onder de slachtoffers was onder meer de 44-jarige Manuel Arroyo Galván, een sociologieprofessor aan de autonome universiteit van Ciudad Juárez. Zo'n 2000 studenten en leden van ngo's zijn de straat op gegaan om te protesteren voor een veiligere situatie. De demonstranten vroegen niet alleen om opheldering van de moord op Arroyo Galván. In het afgelopen half jaar zijn nog een hoogleraar en een student vermoord en twee studentes van dezelfde universiteit vermist, alle zaken zijn nog onopgelost. De demonstranten hebben maar weinig fiducie in het Mexicaanse leger, zo bericht het dagblad La Jornada. Ze beweren dat het leger slechts 'simuleert' dat ze ten strijde trekt tegen de georganiseerde misdaad. Ondertussen blijven de drugsbendes elkaar nog steeds uitmoorden, waarschuwen ze. Daarnaast berichten diverse lokale kranten deze maand over agressief optreden van het leger tegenover de media. Zowel journalisten als fotografen hebben bedreigingen en agressie gemeld, ook zou het leger materiaal in beslag hebben genomen.
Nieuwe bestuursleden
De stichting Hester is opnieuw blij met de nieuwkomers in het bestuur. Deze kandidaten hebben capaciteiten die we absoluut kunnen gebruiken! Lees hier hoe ze zich voorstellen:
Wicky Meynen Betrokkenheid bij de problematiek waarmee de stichting zich bezighoudt en het idee dat ik gezien mijn werkervaring een bijdrage zou kunnen leveren aan het werk van de stichting brachten me er toe te reageren op de oproep voor een nieuw bestuurslid. Als staflid van het Institute of Social Studies - een universitair instituut op het gebied van ontwikkelingsstudies in Den Haag - heb ik me beziggehouden met vrouwen- en gender vraagstukken, waaronder de ongelijkheid en machtsrelaties tussen mannen en vrouwen. Mijn belangstelling voor Latijns-Amerika dateert al vanaf mijn studententijd en sindsdien ben ik er, behalve voor onderzoek, geregeld teruggeweest voor evaluatie- en advieswerk voor NGO’s, met name vrouwenorganisaties. Ook ben ik jarenlang lid geweest van Novib’s adviescommissie op het gebied van beleid en projecten.
Désirée Verberk Graag stel ik mij voor als nieuw bestuurslid van de stichting Hester. Ik ben in het dagelijks leven de zakelijk directeur van het IVLOS, het onderwijskundig instituut van de Universiteit Utrecht. Daarnaast ben ik bestuurslid geweest van verschillende kenniscentra, onder andere op het terrein van anti-discriminatie. In mijn woonplaats Amsterdam zet ik mij in voor De Dag van de Dialoog, een initiatief dat heel verschillende Amsterdammers jaarlijks met elkaar in gesprek brengt en neem ik deel aan het project Goal. In dat kader coach ik een jongere. Van oorsprong ben ik filosoof. Zo'n mooi vak blijft ook trekken. Ik ben redactielid van de filosofische uitgeverij Parrèsia. Niet eerder heb ik een goede doelen stichting bestuurd, maar ik ben zeer vereerd dat ik deze nieuwe ervaring bij de stichting Hester kan opdoen. De situatie in Ciudad Juárez is schrijnend, voor de vrouwen en zo natuurlijk voor velen in die regio. Ik hoop en heb er vertrouwen in dat de steun die we via de stichting Hester kunnen geven en de aandacht die we steeds zullen blijven vragen voor dit complexe probleem, degenen die daar strijden voor een betere toekomst zal helpen.
Andreas Schuck Ik ben Andreas Schuck (30), docent en onderzoeker aan de afdeling Communicatiewetenschap van de Universiteit van Amsterdam. Ik bestudeer daar wat het effect is van de media op de publieke opinie en het kiesgedrag bij verkiezingscampagnes. Ik ben geboren in Hamburg, Duitsland, maar ik verhuisde in 2002 naar Nederland. In de afgelopen jaren ben ik regelmatig in Mexico geweest en zo hoorde ik over het werk van de stichting Hester. Het doet me veel plezier daar in de toekomst nauwer bij betrokken te kunnen zijn.
Noodkreet uit Juárez en andere publicaties
Tot nu toe zijn er ruim 5.000 boeken verkocht. De opbrengst van de boeken gaat in zijn geheel naar stichting Hester en komt neer op een 10.000 euro. De meeste winkels zijn intussen overgestapt op nieuwe titels en andere boeken, maar natuurlijk is het altijd nog mogelijk om het boek te bestellen (ISBN 978-90-472-0076-5). Ter gelegenheid van de 70e verjaardag van Pieter van Vollenhoven is een boek uitgegeven waarin personen waar hij een goede band mee heeft of die indruk op hem gemaakt hebben, iets schrijven (Impressies van een boeiend leven, ISBN 978-90-475-0567-9). Ik heb hem leren kennen vanuit de vereniging Ouders van een Vermoord Kind. In korte bewoordingen staat daarin waarom de stichting Hester is opgericht. Ook in het boek Wraakgevoelens, dat in juni verscheen, staat het verdrietige verhaal van Hester beschreven, maar ook de manier waarop we hiermee omgegaan zijn door de stichting Hester in leven te roepen.
Bijzondere activiteiten
Agnes Quackernaat vierde haar 70e verjaardag en kreeg ruim 900 euro voor de stichting Hester. Bedankt Agnes! Lize Paesen en Debora Incalza maakten als examenopdracht een filmpje over de moorden in Ciudad Juárez en de betrokkenheid van de stichting Hester. Bedankt hiervoor! Je kunt het vinden op de website www.hester.nu (kijk onder Actueel - Overige evenementen en berichten).
Statutenwijziging
Het bestuur heeft unaniem besloten de statuten te wijzigen. Tot nu toe waren we officieel verplicht de cijfers te laten goedkeuren met een accountantsverklaring. Dit kost echter ongeveer € 3.000 per jaar. We hebben daarom de statuten laten aanpassen en kunnen nu toe met een beoordeling van een accountant. Dat scheelt ons een hoop geld.
Jaarverslag 2008
Vanaf heden staan het jaarverslag en het financieel verslag 2008 op de website. Het financieel verslag wordt nog gevolgd door een officieel verslag van Ernst & Young. Dat komt in de loop van het jaar. Mochten er mensen zijn die graag een exemplaar van het jaarverslag per post ontvangen, dan is dat vanzelfsprekend ook mogelijk. Eén telefoontje (070 3461837) of een mailtje (steun@hester.nu) en het wordt naar je toegestuurd.
Nieuwe vrienden van de stichting Hester
Martine Waalkens; Hélène Schulpen; J. Feijten; E.C. de Graeff; Miep Aa-Dijkstra; Jos Overdevest.
Bedankt voor jullie lieve hulp en bijdrage! Deze lijst loopt van 14 maart tot 14 juni 2009. De complete vriendenlijst vind je op de website www.hester.nu. De maandelijkse incasso’s incasseren we elke maand rond de 25e.
Heb je e-mail en wil je de nieuwsbrief zonder kosten per mail ontvangen? Mail dat dan even naar steun@hester.nu Namens het bestuur, Arsène van Nierop
Denk eens aan de mogelijkheid om de stichting Hester in je testament op te nemen. De stichting Hester is door de belastingdienst erkend als ANBI (algemeen nut beogende instelling) en is daarom geen schenkingsrecht of successierecht verschuldigd. Ook zijn giften aan de stichting Hester hierdoor onder bepaalde voorwaarden fiscaal aftrekbaar. Kijk op www.belastingdienst.nl voor meer informatie.
Om nog even ons geheugen op te frissen: Esther Chávez, die in 1999 Casa Amiga oprichtte, registreerde als eerste vanaf 1993 de misdaden tegen vrouwen in de grensstreek van Ciudad Juárez. Dit gebeurde in samenwerking met de afdeling Gender Studies van de universiteit van Juárez en de Onafhankelijke Organisatie voor de Mensenrechten ter plaatse. Tevens leverde ze vanaf dat moment openlijk kritiek op de instanties die niets deden tegen de vrouwenmoorden. In 1999 werden de deuren van het crisiscentrum Casa Amiga officieel geopend, want Esther Chávez begreep dat naast de kritiek, het nog veel belangrijker was de vrouwen te helpen die dagelijks blootstonden aan geweld. Het werd het eerste opvangcentrum waar vrouwen terecht konden. Het maakte voor Esther niet uit om welk soort geweld het ging. Het ontbreken van gelijkheid tussen de twee seksen stond bij haar voorop. Ieder jaar stijgt de vraag naar psychische, medische en juridische hulp en voorlichting. Een prachtige stap vooruit werd gezet toen Casa Amiga in 2005 het nieuwe gebouw kon betrekken, zodat nu veel meer hulp geboden kan worden dan voorheen. Het registreren van de gewelddadigheden in deze eerste tien jaar lijkt van wezenlijk belang voor de stad die op dit moment de ergste golf van geweld sinds decennia meemaakt. Het bestuur van de stichting Hester heeft ter gelegenheid van het tienjarig bestaan in een e-mail aan Casa Amiga waardering uitgesproken voor het werk van de organisatie en een extra bijdrage van $ 10.000 toegezegd.
Methode Casa Amiga gaat er vanuit dat de ongelijkheid tussen man en vrouw bestaat vanwege de heersende machocultuur, die wordt versterkt door de economische, sociale en politieke structuren. Hierdoor verergert het geweld, dat zelfs als normaal wordt geaccepteerd. Het maakt vrouwen kwetsbaar in hun dagelijkse leven. Vanzelfsprekend lijden ook de kinderen onder deze vorm van geweld: aangezien de vrouwen lijden onder de onderdrukking in het patriarchale systeem, reageren ze zich vaak af op de kinderen. Deze beschouwen dan ook weer dit gewelddadig gedrag als normaal. Casa Amiga wil dit gedrag van vrouwen, mannen en kinderen veranderen, om zo een maatschappij op te zetten die is gebaseerd op respect voor man èn vrouw. Daarom helpt Casa Amiga echtparen met hun kinderen die aan geweld hebben blootgestaan. Ze leren hun angsten te overwinnen en de woede, of het onvermogen te praten over de problemen, op te lossen zonder geweld. Dit gebeurt in de vorm van individuele en groepstherapieën. Zo helpen ze de mensen de patriarchale kenmerken te herkennen en er beter mee te leren omgaan.
Hier ligt een heel werkplan aan ten grondslag. Met spelletjes en reflectie proberen ze de eigenwaarde te vergroten om op zo’n manier mensen bewust te maken van het negatieve gedrag en de spiraal van het geweld te doorbreken.
Casa Amiga heeft voor dit jaar de volgende doelstellingen:
Zeker 1.500 mensen door middel van ludieke activiteiten zich bewuster laten worden van hun agressief gedrag.
Individuele therapie bieden aan 300 vrouwen en hun kinderen.
Hulp bieden aan zeker 15 kinderen die met incest te maken hebben gehad.
Het geven van een doorlopende workshop School voor Ouders waaraan 200 mensen kunnen deelnemen.
Stichting Hester krijgt per kwartaal een rapport met cijfers en foto’s.
Werkwijze Wanneer iemand aan de balie komt voor informatie, krijgt deze persoon te horen hoe Casa Amiga te werk gaat. Stemt hij/zij hiermee in, dan volgt een kort interview met een maatschappelijk werker, die kijkt of deze in aanmerking komt voor individuele of groepstherapie. Bij kinderen wordt er eerst met de ouder gepraat. Kinderen die meedoen met de workshops krijgen daar zelf bericht over. Dit om het belang van de workshop ten volle te laten doordringen bij het kind en het ook zelf hiervoor verantwoordelijk te maken. Aan volwassenen en kinderen wordt geleerd om wat in ze omgaat aan emoties te herkennen. De mensen die de workshops volgen hebben er vertrouwen in dat ze bij Casa Amiga hun gedragspatronen kunnen veranderen. Zo geeft de psychologische staf deze mensen meer inzicht in het eigen doen en laten en vergroot ze de kennis over het eigen lichaam. Tot slot mogen de mensen zichzelf een cijfer geven en kunnen ze zien welke vooruitgang ze uiteindelijk hebben geboekt. Dit gebeurt aan de hand van simpele oefeningen. Van uiterst eenvoudig, zoals het kunnen aangeven waar de palm van je hand zit, tot het kunnen beschrijven wat je goede eigenschappen zijn. Door in groepen te werken ontdekken de mensen dat ze niet alleen staan in hun problemen en na verloop van tijd zie je dat zich netwerken vormen waarin nieuwe ideeën ontstaan om riskante situaties te ontlopen. Op deze manier wordt de negatieve spiraal van gevoelens doorbroken en omgezet in positief gedrag waarbij mensen zich bewust worden van hun eigen vermogen om hun omgeving te beïnvloeden en te veranderen. Daarbij hebben ze de zekerheid dat ze altijd kunnen terugvallen op een organisatie waar ze met open armen en met respect ontvangen worden.
Noord-Mexico in het nieuws
van Rianne Waterval 28 januari 2009
Verlies de feminicidios niet uit het oog Mexico komt nu regelmatig in het nieuws vanwege de gewelddadige strijd tussen drugsbendes. In de staat Chihuahua strijden veel bendes om de beste smokkelroutes naar de lucratieve Amerikaanse drugsmarkt. De regering heeft het leger ingezet om het geweld in te tomen, maar geregeld blijken overheidsfunctionarissen ook in dienst te zijn van criminele organisaties. Door het geweld zijn er in 2008 in Mexico naar schatting meer dan 5400 doden gevallen. Enkele geruchtmakende zaken:
Het Mexicaanse leger heeft een man gearresteerd die de afgelopen jaren zeker 300 lijken in chemicaliën heeft opgelost. De man, alias 'de stoofpottenmaker', deed dat in opdracht van een drugsbaron uit Tijuana, een stad verder op aan de grens met de VS.
De Amerikaanse ontvoeringexpert Felix Batista is zelf op 10 december ontvoerd in Saltillo, Noord-Mexico. Hij was daar om lezingen te geven met als thema ‘Hoe voorkom je een ontvoering?’ Sindsdien is niets meer van hem vernomen. Nergens ter wereld worden zoveel mensen ontvoerd als in Mexico. Volgens een rapport van de Mexicaanse Nationale Mensenrechtencommissie zijn er het afgelopen jaar 3860 mensen ontvoerd, veelal door strijdende drugsbendes. De meeste Mexicanen hebben geen vertrouwen in de politie: slechts 965 ontvoeringszaken werden aangegeven.
Focus De aandacht voor de regio is dus de laatste maanden sterk toegenomen. Door de escalatie van het geweld is er een wereldwijde focus op de wantoestanden in Ciudad Juárez gekomen. Het gevaar bestaat dat, nu het grote aantal afrekeningen, ontvoeringen en uitmoordende drugsbendes het nieuws overheerst, de media-aandacht voor de feminicidios in de verdrukking komt.
Het Cejil (Center for Justice and International Law) beschuldigt de Mexicaanse staat ervan niet te voldoen aan haar verplichtingen als het gaat om het voorkomen en tegengaan van geweld en discriminatie van vrouwen in de staat Chihuahua. Deze verplichtingen zijn gebaseerd op eerdere uitspraken van het Inter-Amerikaans Hof voor de Mensenrechten. Het Cejil wordt gesteund door het International Reproductive and Sexual Health Law Programm van de rechtenfaculteit van de universiteit van Toronto.
Ook vrouwenorganisaties, mensenrechten-NGO’s en nabestaanden blijven de Mexicaanse autoriteiten vragen om gerechtigheid. Nog steeds vindt er veel geweld tegen vrouwen plaats en er wordt op verschillende fronten hard gewerkt om te voorkomen dat de aandacht hiervoor verslapt. Zo was er op 19 januari in Ciudad Juárez een protestmars, georganiseerd door Nuestras Hijas de Regreso a Casa (een zusterorganisatie die vooral juridische hulp aan slachtoffers verleent), waarin opheldering werd gevraagd voor het grote aantal niet-opgeloste zaken van vermiste vrouwen.
16 maart 2009
Militaire versterking arriveert in Ciudad Juárez Van acht executies per dag in februari naar nog geen twee per dag in de afgelopen week. De belegering van Ciudad Juárez lijkt zijn eerste vruchten af te werpen, bericht de Telegraaf op 14 maart. Nu ook de laatsten van de 8500 soldaten en 2300 federale agenten zijn gearriveerd, is het leger op volle sterkte aanwezig in de regio. Het is echter nog maar de vraag of zij daadwerkelijk een einde kunnen maken aan het geweld. ‘Er is pas reden voor optimisme als het leger de daders gaat oppakken. Wat we nodig hebben is een einde aan de wetteloosheid - en geen staatsgreep zoals het leger nu feitelijk pleegt,’ aldus mensenrechtenwerker Gustavo de la Rosa in het dagblad. Hij beschouwt de betrekkelijke rust als een stilte voor de storm. Andere inwoners zijn optimistischer en zien in de bezetting de enige mogelijke uitweg om de drugsoorlog te stoppen. Eerder deze maand vielen bij een gevangenisopstand nog minstens twintig doden. De rellen in de extrabeveiligde inrichting in Ciudad Juárez ontstonden door een vete tussen leden van rivaliserende drugsbendes. Leger en politie zijn ingezet om de orde te herstellen. De plaatselijke drugsmaffia laat op meerdere terreinen duidelijk haar invloed gelden. Vorige maand trad de politiecommandant van Ciudad Juárez af. De drugsbendes hadden gedreigd elke twee dagen een politieman te zullen vermoorden als de politiechef Roberto Orduña Cruz aanbleef. Hij was pas een jaar in functie.
Open oorlog Volkskrantcorrespondent Cees Zoon constateert dat de strijd tegen de drugskartels is uitgedraaid op een open oorlog, die met de dag meer slachtoffers maakt. Gerardo Ruíz Mateos, minister van Economische Zaken, waarschuwt zelfs dat de volgende president van Mexico een drugshandelaar zal zijn als de huidige regering niet voluit ten strijde trekt. De georganiseerde misdaad is volgens hem diep doorgedrongen in het Mexicaanse staatsapparaat. De minister is het niet eens met enkele collega’s die het geweld slechts zien als een lokaal probleem dat zich concentreert in de drie staten Chihuahua, Baja California en Sinaloa. Het is waar dat Ciudad Juárez nog steeds als een van de gevaarlijkste steden van Mexico geldt. Maar ook elders in het land woeden complete veldslagen tussen het Mexicaanse leger en de privélegers van de drugskartels. Die laatste beschikken over steeds zwaardere wapens, zoals bazooka’s en antitankgranaten. Steeds meer steden worden door het leger bezet. Ook in de badplaats Cancún hebben militaire troepen zich gevestigd na de moord op een generaal vorige maand. Dat de situatie aanzienlijk is verslechterd, dringt ook in Europa door. Zo heeft het Europese Parlement de Europese Unie gevraagd om Mexico te helpen in haar strijd tegen de georganiseerde misdaad, de feminicidios en de corruptie.
Statistieken Hoewel de inzet van het leger in de berichtgeving overheerst, was er in de media ook aandacht voor het geweld tegen vrouwen. Verschillende statistieken kwamen de afgelopen weken in het nieuws. Zo maakte de parlementaire commissie die zich bezighoudt met het onderzoek en vervolging van de feminicidios haar cijfers over 2006 en 2007 bekend. In deze twee jaren heeft de commissie 2.232 vrouwenmoorden geregistreerd, waarvan de meerderheid gepleegd werd door bekenden. Het Observatorio Ciudadano Nacional del Feminicidio de Mexico (OCNF) maakte voorafgaand aan internationale vrouwendag bekend dat er in de laatste vier maanden van het afgelopen jaar 264 vrouwen en meisjes vermoord zijn in twaalf Mexicaanse deelstaten. Dit is de eerste van een serie rapportages waarmee het OCNF aandacht vraagt voor de bestrijding van het geweld tegen vrouwen en meisjes in Mexico. De organisatie is van plan halfjaarlijks verslag uit te brengen. Binnen het OCNF hebben zich verschillende Mexicaanse ngo’s verzameld. De inspanningen van het OCNF hebben eraan bijgedragen dat de Mexicaanse overheid zich komende maand moet verantwoorden bij het Inter-Amerikaanse Hof voor de Mensenrechten. Daar begint in april de zaak betreffende drie feminicidios die gepleegd zijn in 2001.
Financiën in 2008
Het jaar 2008 verliep voor de stichting Hester financieel gezien uitstekend. Dit kwam met name door het uitbrengen van het boek en de bijbehorende publiciteit. Aan inkomsten had de stichting Hester € 32.000. We maakten € 3000 kosten. Er ging € 22.000 naar Casa Amiga. Met de extra inkomsten uit 2008 waren we in februari van dit jaar in staat $ 10.000 extra over te maken vanwege het 10 jarig bestaan van Casa Amiga.
Bestuurswisseling
Op de oproep voor nieuwe bestuursleden is positief gereageerd. Désirée Verberk, Andreas Schuck en Wicky Meynen zullen alle drie plaatsnemen in het bestuur. Van harte welkom! Formeel staan er twee vacatures open, Wieb Broekhuijsen en Theo Halma maken voor hen plaats. Gezien de tijdelijke afwezigheid van Ferdinand Mertens maken we een uitzondering op het aftredingschema en nemen we een voorschotje op de vacaturestelling van 2010. In de volgende nieuwsbrief stellen de nieuwe bestuursleden zich voor!
Korte nieuwtjes
Esther Chávez, die in 2007 longkanker kreeg, stuurde ons afgelopen week een opgewekt mailtje. Van de negen tumoren waren er tot nu toe acht verdwenen. De oncoloog was trots op haar. Nou, wij ook! Intussen gaat haar chemotherapie onverminderd door. Zelf vertelt ze dat God haar gewoon nog niet kan gebruiken. Ze is nog te hard nodig bij de strijd tegen het geweld.
In februari heeft de stichting Hester een gesprek gehad op het ministerie van Buitenlandse Zaken met minister Verhagen. Hij was bijzonder geïnteresseerd in de manier waarop de rechtsgang bij de zaak Hester was verlopen. Helaas loopt de dader van de moord op Hester nog steeds op vrije voeten. Minister Verhagen bood ons aan te helpen, voor zover dat in zijn vermogen ligt. Na dit gesprek twitterde de minister over deze ontmoeting en naar aanleiding van dit nieuwe soort berichtgeving werd Arsène geïnterviewd bij BNN-today, een radioprogramma gericht op het jongere publiek.
Begin maart verscheen een stuk in NRC-Next over het geweld in Juárez. Hierbij werd de stichting Hester vermeld. Dit resulteerde in een interview en video-opnames door NOS-headlines, een site van de NOS voor jeugdige internetters. Zie ook de nieuwspagina van deze website.
De minister van Buitenlandse Zaken van de VS, Hillary Clinton heeft aangegeven dat de VS mede schuldig is aan de toename van de drugssmokkel en het daarmee gepaard gaande geweld. De VS heeft daarom 500 man naar de grensstreek gestuurd om hulp te bieden. Dat maakt met de 8.500 Mexicaanse militairen 9.000 mensen ter bestrijding van het geweld. Helaas tot op heden met weinig effect. Tenminste volgens de berichten van Esther Chávez.
Jammer genoeg heeft haar lobby bij de burgemeester voor een nieuwe uitbreiding voor Casa Amiga nog geen effect gesorteerd. Het is natuurlijk mogelijk dat men nu de handen vol heeft aan het steeds toenemend geweld.
De Alexander en Ottostichting, opgericht door Anthony Ruys, stelt zich ten doel charitatieve en kunstzinnige instellingen te steunen. Stichting Hester viel afgelopen jaar opnieuw in de prijzen. Bedankt!
Ook kreeg de stichting Hester voor het eerst forse steun van de Algemeen Kerkelijke Merenwijkraad.
We kregen een prachtig bedrag van The International Institute for the Urban Environment (IIUE) uit Delft. IIUE is kenniskoerier op het gebied van duurzame ontwikkeling van stedelijke regio's sinds 1989. Hartelijk dank!
Arsène van Nierop hield een aantal lezingen over haar boek Noodkreet uit Juárez. Onder andere in Den Haag bij bibliotheek Segbroek, de leesclub Benoordenhout, en de Soroptimisten alhier. Ook ging ze naar Antwerpen om daar te praten met het vrouwennetwerk Artemis. In Wijk bij Duurstede was ze uitgenodigd commentaar te leveren naar aanleiding van de film Bordertown. Deze bijeenkomst was georganiseerd door twee plaatselijke organisaties: Amnesty en Wijk-Samen.
De Soroptimistenclub afdeling Bommelerwaard heeft afgelopen november de stichting Hester gekozen als te ondersteunen project voor het jaar 2010. Dit betekent dat de in dat jaar georganiseerde activiteiten en opbrengsten hiervan ten goede zullen komen aan de stichting Hester. We houden jullie natuurlijk op de hoogte!
De Bommelerwaard, gelegen tussen de rivieren Maas en Waal maakt deel uit van het Gelderse rivierengebied. De Soroptimistenclub van dit gebied bestaat sinds 10 jaar en wordt gevormd door een groep van zo’n 20 vrouwen die zich enthousiast en actief inzetten voor projecten welke passen binnen beleid en visie van internationale organisatie van Soroptimistenclubs. Het zijn professionele vrouwen die met inzet en kundigheid maatschappelijke doelen ondersteunen door bewustmaking. Ze sluiten dan ook haarfijn aan op de doelstellingen van de stichting Hester. www.soroptimist.nl/bommelerwaard
Nieuwe vrienden van de stichting Hester
M.F.J. Gilsing; de Greeve-Stolte; De Telegraaf Tijdschrift; Maartje Burghgraef; Paul Jaspers; familie Kamphuis-Zimmerman; R.M.J. Aschurie; M.C. van der Sandt; J.W. van Zijl; H.W.E. Wesselink; Ineke Sleeboom-van Raaij; Eef Gratama; J.T. Ruitenschild-Leutscher; Ch. van Lynden; Marie-Emmie Diepstraten; M.E. van Lomwel; Personeelsvereniging Roc ter AA, Helmond; The International Institute for the Urban Environment IIUE Delft.
Bedankt voor jullie lieve hulp en bijdrage! Deze lijst loopt van 14 januari tot 14 maart 2009. De complete vriendenlijst vind je op de website www.hester.nu. De maandelijkse incasso’s incasseren we elke maand rond de 25e.
Heb je e-mail en wil je de nieuwsbrief zonder kosten per mail ontvangen? Mail dat dan even naar steun@hester.nu Namens het bestuur, Arsène van Nierop
Op 10 december reikte de minister van Buitenlandse Zaken, Maxime Verhagen, de eerste Mensenrechtentulp uit aan Justine Masika, een vrouw die zich in Congo met gevaar voor eigen leven inzet voor de rechten van vrouwen. Als eerbetoon en als steun in de rug kreeg zij daarvoor de mensenrechtenprijs van de Nederlandse regering.
De minister had 30 vrijwilligers van zes mensenrechtenorganisaties uitgenodigd als speciale gast aanwezig te zijn bij de officiële uitreiking van de Tulp in de Ridderzaal in Den Haag. Voorafgaand aan deze bijeenkomst zette hij deze vrijwilligers in het zonnetje. Stichting Hester was wel bijzonder vereerd hiervoor te zijn uitgenodigd! De volgende organisaties waren met ons aanwezig: VN Jongeren van de Nationale Jeugdraad, Vrouwengroep van Amnesty International Nijmegen, Studentengroep Amnesty International Groningen, Stichting Vrienden van Wings uit Amsterdam en ACAT Nederland uit Utrecht. De minister was op de hoogte van de werkzaamheden van de stichting en had mijn boek ‘Noodkreet uit Juárez’ gelezen. Hij gaf aan bijzonder onder de indruk te zijn. We waren dan ook blij verrast naderhand een brief te ontvangen waarin stond dat de minister graag een afspraak wilde maken voor een vervolggesprek!
Mensenrechtenprijs voor Esther Chávez
Mexico Stad, 18 november 2008 - De Mexicaanse nationale commissie voor de mensenrechten heeft aan Esther Chávez de Nationale prijs voor de Mensenrechten 2008 toegekend. Ze krijgt de prijs voor haar indrukwekkende, inmiddels 16 jaar lange staat van dienst als verdedigster van de mensenrechten, in het bijzonder van de belangen van vrouwen en met speciale aandacht voor de slachtoffers van de vrouwenmoorden in Ciudad Juárez. De prijs werd uitgereikt door de Mexicaanse president Felipe Calderón. Naar aanleiding van deze prijs is Esther geïnterviewd door Radio Nederland Wereldomroep. Ben je hierin geïnteresseerd, dan kun je het originele interview in het Spaans lezen op de website van de wereldomroep. Op onze eigen website staat eenvertaling in het Nederlands. Het is niet de eerste keer dat Esthers inspanningen worden beloond. In 2007 was het de universiteit van New Mexico (VS), van wie ze een onderscheiding kreeg voor haar werk.
De lezingen
Na de uitgave van mijn boek braken drukke tijden aan! Door het land heen werden lezingen georganiseerd in boekhandels en bibliotheken. Sommige druk, andere minder druk bezocht. De bezoekers waren altijd uitermate geïnteresseerd. Januari begon wat rustiger, maar in februari wordt weer een aantal lezingen georganiseerd. Als eerste praat ik bij de Leesclub Benoordenhout. De aanwezigen hebben dan allen mijn boek gelezen. Op 10 februari praat ik over het boek en mijn ervaringen bij de Soroptimisten, een netwerkgroep van vrouwen, in Den Haag. Op 17 februari praat ik hierover in Antwerpen. Ik ben daar uitgenodigd door de groep Artemis, een vrouwennetwerkgroep vergelijkbaar met de Soroptimisten. Voor 28 februari, 14.00 uur staat er nog een lezing gepland in de bibliotheek Segbroek in Den Haag. Op 11 maart maakt een korte lezing deel uit van een programma in Wijk Bij Duurstede in theater Calypso. De twee laatste lezingen zijn voor iedereen toegankelijk. Zie voor adressen de agenda.
Aandacht voor het boek
Van ‘Noodkreet uit Juárez’ ligt nu de derde druk in de winkels! Ook is het boek als e-book te koop. Mensen, veelal onbekend, reageren heel spontaan na het lezen van het boek. Een bloemlezing uit de positieve reacties:
‘Een paar dagen geleden kreeg ik van mijn vriend het boek dat u schreef over uw dochter Hester. Dezelfde avond kroop ik in een hoekje op de bank met een pot thee en biscuitjes en kwam er 4 uur later pas weer af, het boek in 1 x uitgelezen, thee koud en de koekjes onaangeroerd. Ongelooflijk wat hier allemaal is gebeurd en hoe u en uw gezin er mee omgaan. Ik moet eerlijk toegeven dat ik normaal niet zo gek ben van dit soort boeken maar Hester was precies even oud als ik ben, op de dag precies en dat was ook de reden waarom mijn vriend juist dit boek wel mee nam. Door zijn werk komt hij met veel boeken in aanraking en af en toe neemt hij er een voor me mee, vandaar.’
‘Ik ben een beetje moe, want de hele nacht heb ik « Noodkreet uit Juarez » gelezen. Wat akelig en aangrijpend. Maar Hester hoort bij jullie en dat blijft. Ze is er nog!’
‘U heeft van het schip van Hester op het strand een baken in zee gemaakt voor alle alleenstaande vrouwen, die de wereld intrekken. Ook zet u de onrechtvaardige situatie in Mexico in de schijnwerpers.’
‘Was met de kerst in NL en kwam jouw boek bij de Bijenkorf tegen. Dank dat je je trieste verhaal met ons hebt willen delen. Ik woon al 16 jaar in Mexico, ben getrouwd met een mexicaanse en heb een bedrijf dat (achtergrond)muziek levert aan de Audio-visuele branche. Ik woon in het noorden van Mexico, in Torreón, dat ligt op een uur of 9 rijden ten zuiden van Juárez. Natuurlijk ben ik ook zeer betrokken met het lot van de vrouwen in Cd. Juárez. Helaas zijn we hier in Mexico nog heel ver weg van een rechtstaat. Wat nog erger is is dat de algemene situatie in Mexico hard achteruit aan het gaan is. De drugsoorlog en de ontvoeringen rijzen de pan uit. Ook ik zie mij genoodzaakt Mexico te verlaten want het wordt gewoon te onveilig. Zonde dat een land dat zoveel te bieden heeft zo af kan glijden naar een zowat anarchistische staat. Mocht ik je/jullie op de één of andere manier van dienst kunnen zijn schroom dan niet dit me te laten weten.’
‘Gisteravond heb ik jouw boek 'Noodkreet uit Juárez' uitgelezen. Het is een heel indrukwekkend en aangrijpend document. Anders dan alle andere boeken, door het bijzondere proces dat op de moord op Hester is gevolgd. M'n complimenten voor de kracht die het uitstraalt, de liefde, de medemenselijkheid, de troost en het vermogen om je leven ondanks de ellende die jullie overkwam voor een belangrijk deel in dienst te stellen van het verdriet van anderen. Ver weg. Groots!’
‘Zaterdagmiddag ben ik in je boek begonnen, Zondagmiddag was het uit. Dat kun je wel in één adem noemen. Ik vind het mooi en indrukwekkend, van hart tot hart geschreven, eerlijk, zonder opsmuk, levendige stijl en mooie titels van de hoofdstukken. Ik heb bewondering voor je veerkracht en de energie die je in de Stichting steekt. Het is gruwelijk wat daar in Mexico gebeurt: rechteloosheid, vrouwenhaat. Misdaad, corruptie en ga zo nog meer even door. Casa Amiga verdient ons aller steun en ik hoop dat jouw boek nog veel meer donateurs zal genereren.’
Niet alleen Nederlandse dagbladen leverden publiciteit. Ook de Belgische krant: ‘Het belang van Limburg’ besteedde met een groot achtergrondartikel aandacht aan de stichting en het boek. In de Elegance van november stond een artikel en in het tijdschrift Femme van februari het hele verhaal over Hester, de stichting en het boek.
Positieve acties
Bart Hubert heeft een website voor zijn hele familie. Hierop vinden familieleden vakantiefoto’s en –verhalen. Ook heeft hij een link Charitatieve mogelijkheden. Daar staat het verhaal over de stichting Hester. Hij raadt zijn hele familie aan de stichting Hester te steunen. Leuk initiatief. Bedankt Bart!
De Pelgrimshoeve, een vrijwilligersorganisatie die tweedehands spullen verkoopt en de opbrengsten schenkt aan maatschappelijke doelen, heeft ons in oktober opnieuw een flink bedrag doen toekomen. Geweldig! Vorig jaar verraste de Pelgrimshoeve de stichting Hester ook al met een bedrag als kerstgeschenk.
Naar aanleiding van het feit dat een vriend van stichting Hester, Ineke Sabben, een praatje heeft gehouden over onze activiteiten op de nationale dag van Vrouwen voor Vrede in oktober, kwam de groep Vrouwen voor Vrede uit Ridderkerk op het idee ons te steunen. Ze kochten het boek en lazen het om de beurt. Zij handelen in tweedehands spullen in ‘het Snuffelpand’, een kringloopwinkel die elke eerste zaterdag van de maand geopend is. De opbrengst gaat naar goede doelen. In december schonken ze aan stichting Hester een «symbolische cheque» van € 2.500,00! Wat worden we blij van al deze positieve bijdragen!
Petra Graveland geweldig dat je, toen je 40 werd, geld ophaalde voor stichting Hester. Je had hiervan gehoord van je vriendin Jonet, het nichtje van Hester.
Zusters Franciscanessen van Heythuysen
Enige tijd geleden zochten de zusters Franciscanessen contact met ons. Eind november bezocht het bestuur de zusters in Heythuysen bij Roermond. Graag willen de zusters via ons Casa Amiga steunen met een wat groter project. Esther Chávez heeft plannen voor een dependance van Casa Amiga aan de andere kant van Ciudad Juárez, 30 kilometer vanaf de huidige locatie. Op zo’n manier wordt Casa Amiga makkelijker bereikbaar voor de vrouwen die therapie en opvang zoeken. Esther Chávez verricht hiervoor vooronderzoek. Ze heeft de afgelopen maand meerdere malen gesproken met de burgemeester en de gouverneur over eventuele geschikte locaties. Die zijn zeer geïnteresseerd in haar plannen. Esther maakt nu een begroting en daarop kunnen de kloosterzusters dan reageren. We wachten het even af.
Het geweld in de regio escaleert
Bijdrage van Rianne Waterval De drugsoorlog woedt steeds heviger in het grensgebied tussen de VS en Mexico. Zo zijn er eind vorig jaar in drie dagen tijd zeker dertig doden gevallen, waaronder drie agenten. De meeste doden werden aangetroffen in Ciudad Juárez. In 2008 zijn alleen al in deze stad meer dan 1300 mensen vermoord. Ook arresteerde de politie nog twee corrupte topfunctionarissen die eigenlijk de drugscriminaliteit moesten bestrijden. Het voormalige hoofd van het belangrijkste Mexicaanse bureau tegen de georganiseerde misdaad wordt ervan verdacht steekpenningen van drugscriminelen aan te nemen. Van de topman van de internationale politieorganisatie Interpol in Mexico wordt gezegd dat hij met de bendes onder een hoedje speelt. Daarnaast is er opnieuw een journalist vermoord. Misdaadverslaggever Armando Rodriguez (40) werd in de stad Ciudad Juárez door een onbekende doodgeschoten, toen hij zijn dochter naar school wilde brengen. Dit heeft de redactie van de krant El Diario 13 november laten weten. Hij schreef over de strijd tussen het Juárez-kartel en het Golf-kartel om de macht in de grensstad. In Mexico zijn sinds 2000 al zo’n vijftig journalisten vermoord. Meestal gaat het om misdaadverslaggevers die schrijven over georganiseerde misdaad en drugshandel.
Waarschuwing
De VS waarschuwen toeristen die naar Noord-Mexico reizen. Dit naar aanleiding van het toenemende geweld in de regio. 'Het nieuwe geweld zorgt ervoor dat de reizigers het risico moeten begrijpen als ze naar Mexico reizen', staat in de versie van 'advies aan reizigers' van Buitenlandse Zaken van de VS van 15 oktober. Ook het Nederlandse ministerie van BZ waarschuwt reizigers op haar site. Zo wordt er vermeld dat in het grensgebied met de VS sprake is van een grotere onveiligheid. Alleenreizende vrouwen wordt geadviseerd extra alert te zijn in verband met het risico van overvallen en verkrachtingen.
Obama
Mexico kijkt hoopvol uit naar een nieuwe fase in de relaties met zijn grote buur in het noorden, nu Barack Obama er verkozen is tot president. Maar er heerst ook angst voor de plannen van Obama, die al gezegd heeft dat hij over de NAFTA-vrijhandelsakkoorden opnieuw wil onderhandelen. De nieuwe Amerikaanse president heeft Felipe Calderón steun beloofd in de strijd tegen de georganiseerde misdaad. Obama sprak ook zijn medeleven uit over de dood van de Mexicaanse minister van Binnenlandse Zaken Juan Camilo Mouriño in november afgelopen jaar. Officieel was het een ongeluk, de vliegtuigcrash waarbij onder meer de rechterhand van de president Camilo en een topambtenaar in de oorlog tegen drugskartels de dood vonden. Maar er wordt flink gespeculeerd over een complot achter het ongeluk.
Verslag Casa Amiga
De afgelopen maanden zijn de psychologe en pedagoge druk aan de slag geweest materiaal en strategieën te ontwikkelen waarmee signalen van kindermisbruik zijn vast te stellen. Bij misbruik zijn de gevolgen natuurlijk verstrekkend. Doordat de kinderen zich volkomen veilig voelen bij Casa Amiga is de vooruitgang goed te zien. De aandacht en interesse brengt een proces van verandering en vooruitgang teweeg bij de kinderen die uit gezinnen komen waar geweld heel gewoon is. Door het programma dat ze krijgen ontwikkelen ze hun creatieve vermogens en met individuele en groepstherapie ontwikkelen ze hun eigenwaarde. Ze leren dit met praten in plaats van met geweld te beschermen. Het oplossen van problemen op een geweldloze manier ziet Casa Amiga als het hoogste doel dat te bereiken is. Prachtig toch? Intussen gaan de therapieën ook gewoon door. Hier ligt vooral de nadruk op het bijbrengen van eigenwaarde. Met veel aandacht voor respect voor het eigen lichaam, zodat de taal die het eigen lichaam spreekt meer en meer duidelijk wordt gemaakt. Ze krijgen daardoor begrip hoe zichzelf te verdedigen en hoe ze een nieuwe invulling voor hun leven kunnen vinden nadat de sporen van geweld een beetje zijn verdwenen.
Nieuw opgestart project
Een nieuw project dat de stichting Hester steunt is: Opvoeding van vrouwen als bepalende factor in sociale processen. Met gesprekken, workshops en informatiemateriaal brengen ze bij vrouwen die geweld hebben ondergaan een veranderingsproces op gang. Het maakt zowel mannen als vrouwen duidelijk dat het mogelijk is samen een leven op te zetten waarin de beide seksen elkaar volledig respecteren en waarbij tegelijkertijd aandacht gevraagd wordt voor slachtoffers van geweld. Dit project richt zich op kinderen, pubers en volwassenen. Zowel vanuit het bedrijfsleven als uit de onderwijswereld komen de aanvragen voor dit project. Casa Amiga bezoekt hiervoor de mensen op locatie en reist dus met het project langs fabrieken en gemeentelijke instellingen, maar ook langs kleuter-, lagere- en middelbare scholen. Alles gaat mee met deze bezoeken: informatief materiaal, zoals folders en aanplakbiljetten, stoelen, tafels, een geluidsinstallatie, theatermateriaal, dekens, notitieboekjes, potloden, pennen, een projector, kortom alles wat maar enigszins nodig is bij de voorlichting over dit onderwerp. Zo wordt er een begin gemaakt de vrouwen in Ciudad Juárez onafhankelijker en zelfstandiger te maken en beide partijen te leren wat de wederzijdse rechten en verplichtingen zijn.
Casa Amiga hoopt hiermee met de patriarchale cultuur die deze maatschappij overheerst te breken. Daarbij willen ze bewerkstelligen dat heel langzaam maar zeker de cultuur, waarin de vrouw volslagen ondergeschikt en afhankelijk is, verandert. Van deze vrouw wordt verwacht dat ze partner wordt in plaats van de ondergeschikte rol die ze nu vervult. In de laatste tientallen jaren zijn vrouwen uiterst belangrijk geworden op de arbeidsmarkt in Ciudad Juárez. Ze maken er 60% uit van de werkende bevolking! Helaas heeft deze economische vooruitgang niet automatisch gezorgd voor meer zelfstandigheid bij vrouwen. Vroeger waren het hun vaders, hun echtgenoten die voor hun beslisten, nu zijn het de hoofden van de afdelingen. Veelal beginnen vrouwen vroeg, op hun 16e jaar, met kinderen. Opleiding voor deze vrouwen is dan verleden tijd. Casa Amiga probeert hier met extra scholing weer evenwicht in te brengen.
Lumpsum regeling
Tot nu toe stort de stichting Hester per kwartaal een vast bedrag op de rekening van Casa Amiga. Dit is bestemd voor het salaris van een psychologe en een pedagoge. Door de jaren heen heeft de stichting eerst een reserve opgebouwd voor slechtere tijden, maar gaandeweg gaat het veel beter met onze financiën. We vinden het verstandiger ons beleid hierop aan te passen en wij willen overgaan tot een zogeheten lumpsum financiering. Casa Amiga zal voortaan vooraf aangeven met het jaar- of meerjaren plan waaraan ze vindt dat het geld het beste kan worden besteed. De stichting Hester doneert het door het bestuur vastgestelde bedrag en dat wordt door Casa Amiga besteed aan haar doelstellingen. Dit bedrag zal hoogstwaarschijnlijk nog steeds de basis vormen voor de salarissen van de psychologe en pedagoge, maar het is aan Casa Amiga te besluiten waaraan het geld precies wordt uitgegeven. Zo kunnen ze onze bedragen beter benutten binnen hun eigen structuur van de organisatie. Per kwartaal ontvangen wij achteraf een rapportage over de activiteiten en vorderingen die ze gemaakt hebben. Natuurlijk vermelden wij dat dan weer in de nieuwsbrieven. Jaarlijks wordt onze bijdrage opnieuw vastgesteld. Voor 2009 is het bestuur voornemens om het jaarbedrag vast te stellen op € 18.000,00 zodat er dan per kwartaal € 4.500,00 zal worden overgemaakt in dollars.
Nieuw bestuurslid gezocht
Het bestuur van de stichting Hester heeft aangegeven zo onafhankelijk mogelijk te willen functioneren. Dat leidde vorig jaar tot de aanstelling van twee nieuwe bestuursleden. In 2009 wil Wieb Broekhuijsen, op basis van de reglementen, plaatsmaken voor een nieuw bestuurslid.
Het bestuurswerk kost ca. zes avonden per jaar vergadertijd in Den Haag en daarnaast enige inzet en aanwezigheid bij activiteiten. Als het werk van de stichting Hester je aanspreekt en je bereid bent je daar voor in te zetten, neem dan contact op met de voorzitter, Arsène van Nierop (tel 070 3461837 of 06 25112859) of met de secretaris, Theo Halma (tel 0715140903 of 06 300015935). Je kunt ook per e-mail reageren naar steun@hester.nu. Meer informatie vind je elders op deze website (zie ook het eerdere bericht in de nieuwsbrief van maart 2008).
Bestuurslid Ferdinand Mertens ziek
Ferdinand, volop in beeld bij de herdenkingsdag van Hester en de boekuitreiking, is geveld door een ernstige ziekte en is voorlopig niet in staat zijn bestuurswerkzaamheden uit te voeren. We missen zijn inbreng node. Ferdinand, we hopen dat je voorspoedig geneest!
Nieuwe vrienden van de stichting Hester
H. K. Zimmerman; Mira Meijer-Schrijnemaekers; Nico Koppelaar; Riet van der Stoep-Gerritsen; Uitgeverij Luisterlezen; Loes van Hemert-Wallenburg; Inge Jonkers-Sandman; Freya Freeve; Marijke Pouw; Bart Hubert; I. van Teeffelen Mensink; Harriet Geven; Marijke Rozenburg; P. F. Warmenhoven; Thea Sebregts; D. en A. van Sabben; C. Hoynck van Papendrecht; H. W. de Boer; Patricia Elsakkers; F. A. A. Duynstee; Ria Steinmetz; Joyce Smit; J. J. M. Bierlaagh; A.R. Veening; de heer en mevrouw Vogel; H. P. M. Ruijters; Vrouwen voor Vrede, Ridderkerk; C.G. de Vries; Ben en Rianne Simmelink; D.T.M. Nollkaemper-Salters; R. van Lieshout; M. van der Hoed-Becker; Annemarie Lucassen.
Bedankt voor jullie lieve hulp en bijdrage! Deze lijst loopt van 4 oktober 2008 tot 14 januari 2009. De complete vriendenlijst vind je op de website www.hester.nu. De maandelijkse incasso’s incasseren we elke maand rond de 25e.
Heb je e-mail en wil je de nieuwsbrief zonder kosten per mail ontvangen? Mail dat dan even naar steun@hester.nu Namens het bestuur, Arsène van Nierop
We waren verheugd te horen dat burgemeester Jozias van Aartsen het stokje wil overnemen van Wim Deetman. Als blijk van waardering heeft de stichting Hester hem het boek Noodkreet uit Juárez toegezonden. We hopen op een prettige samenwerking met hem de komende jaren.
Reis naar Mexico september 2008
In juli werd ik, Arsène, benaderd door NCRV-Netwerk met de vraag of er nog plannen waren naar Ciudad Juárez te gaan vanwege de sterfdag van Hester. Het zou 19 september tien jaar geleden zijn dat Hester daar werd vermoord. Het was even wennen en niemand had nog aan die mogelijkheid gedacht, maar een Netwerk-reportage die de situatie daar opnieuw in kaart zou brengen was natuurlijk prachtig. Een en ander werd snel besproken, de afspraken met Casa Amiga en Esther Chávez werden geregeld, zodat een goed programma kon worden samengesteld. De opzet van de uitzending was het in beeld brengen van de algemene situatie en de hulp die Casa Amiga biedt aan vrouwen die bloot staan aan geweld. Op maandag vlogen we heen en op vrijdag weer terug, een bliksembezoek dus. We, dat waren de Netwerk-journaliste Silvia Brent, de cameraman Harry van de Westelaken en ik. Voordat we gingen zocht ik contact met de Nederlandse ambassadeur. Deze vertelde me dat de situatie in Juárez ernstig was. Het leger beheerste de straten. De drugscriminaliteit was toegenomen en het werd in ieder geval afgeraden ons ’s avonds op straat te begeven. Toen we de eerste avond om 11 uur ’s avonds aankwamen, wisten we dus ook niet hoe snel we een auto moesten huren om naar het hotel te rijden. Gelukkig verliep dat zonder kleerscheuren en kwamen we er rond twaalven aan. De eerste dag werden we meteen in het diepe gegooid en kwamen we bij Casa Amiga, het opvanghuis dat we steunen, in een therapiegroep van vrouwen die al jaren mishandeld werden door hun partners. Even wennen natuurlijk aan de Spaanse taal! Elke vrouw vertelde haar verhaal. Na jarenlang, soms wel meer dan tien jaar, in elkaar geslagen te zijn konden ze het leven niet meer aan en kwamen vervolgens bij Casa Amiga terecht waar ze leerden dat ze te waardevol waren om geslagen te worden. Het gaf hun weer kracht en zelfvertrouwen om het leven op een andere manier op te pakken. Sommigen deden dat door daarna samen met hun partners in therapie te gaan bij Casa Amiga. Anderen wilden op eigen benen verder en werden door Casa Amiga verder geholpen met de echtscheiding. Heel bijzonder vond ik het verhaal van een vrouw die merkte dat haar omgeving ook anders op haar reageerde sinds ze haar eigenwaarde had teug gevonden! Ze was nu op zoek naar werk en zag het leven vol vertrouwen tegemoet! Geweldig. Uiteraard ontkwam ik er niet aan om ook mijn verhaal te vertellen. En dan ben je ineens een van hen… De vorige keer dat we er waren, in 2007, hadden we contact gehad met Trinidad. Zij had toen net het schedeltje van haar dochter begraven, die vermist was geweest sinds 1995. Eindelijk, mede met financiële hulp van de Nederlandse overheid, had het Argentijns Forensisch Onderzoeksteam haar identiteit kunnen vaststellen. Een vreselijk verhaal. Trinidad bleef achter met haar twee kleinkinderen, nu 14 en 16 jaar, voor wie ze zorgt. ’s Nachts werkt ze. Trinidad zou ook komen bij de therapie, ze was er echter niet. Toen we haar opzochten, bleek dat ze geen geld meer had voor het vervoer naar Casa Amiga… Esther vertelde me aan het einde van de dag, toen ze de administratie nakeek van de receptie, dat er deze dag acht nieuwe vrouwen hun weg hadden gevonden naar Casa Amiga, wat niet uitzonderlijk is. De volgende dag hadden we een afspraak op het Paleis van Justitie met de procureur generaal Ramón García. Voor de zomer vastgelegd, afgelopen week nog even geverifieerd… Mijn advocate, Luz Castro, kwam speciaal ervoor over met het vliegtuig… helaas, deze man bleek ineens een afspraak tussendoor gekregen te hebben met de gouverneur. Er moest gepraat worden over de overstromingen waar de deelstaat Chihuahua mee kampte. En inderdaad het was een vreemde gewaarwording, ook hier was het weer van streek: regen in Juárez, midden in de woestijn! Wegen die in rivieren waren veranderd. Maar om daar nou de afspraak voor af te zeggen… Tja, er was wel voor vervanging gezorgd, maar het was toch bijzonder teleurstellend, zeker als je bedenkt dat dit gedrag zo symptomatisch is voor de manier waarop de overheid de vrouwen behandelt. Opvallend was dat de vervanger zijn uiterste best deed met te vertellen hoe hoog hij wel in de boom zat bij Justitie. Vreemd is het dan om van je advocate naderhand te horen dat de man niets voorstelde. Helaas, echt serieus worden we gewoon niet genomen. ’s Middags bezochten we het Blijf-van-mijn-lijf-huis. Buiten ziet het gebouw eruit als een gevangenis. Hoge muren met een gevangenisdeur, de omgeving denkt dat de mensen in het huis ernstig psychisch gestoord zijn. De vrouwen mogen dan ook niet naar buiten om bijvoorbeeld te werken. Wel worden hun kinderen naar een nabijgelegen school gebracht. De vrouwen verblijven er in principe niet langer dan drie maanden. In die tijd moeten ze een nieuw evenwicht gevonden hebben, gaan er in therapie en leren weer opnieuw van zichzelf te houden en zichzelf te waarderen. Ze leren naaien of schoonmaken of op de computer werken al naar gelang hun capaciteiten. Dan moeten ze op zoek naar een nieuwe woonruimte en werk om zichzelf en hun kinderen te onderhouden. Want een sociaal vangnet, zoals wij dat hier kennen bestaat absoluut niet. Toen ik aan een van de vrouwen vroeg hoe ze het er vond, vertelde ze dan ook opgetogen aan mij dat ze er nooit meer weg wilde! Een huis met een hoge muur eromheen en tralies voor de ramen… schrijnend!
De laatste dag bezochten we een school waar het poppenkastspel ‘mijn lichaam is van mij’ werd opgevoerd. De eerste school waar we voor stonden bleek de verkeerde. Hup weer een heel eind terug en ja, daar waren we bij de goeie. Twee vrijwilligers en een medewerker van Casa Amiga voerden het stuk op voor een schoolbibliotheek vol kinderen. Prachtig hoe je met zo’n simpel poppenspel respect voor elkaar kunt bijbrengen. Miguel, een klein jongetje leert van zijn oma dat niet iedereen hem hoeft te knuffelen en leert hem te zeggen: Dat vind ik niet prettig, ‘respecta me’ Wil je respect voor me hebben… Dan komt er een oudere tante die hem wil knuffelen. En hij roept: ‘Dat wil ik niet, respecta me.’ Vervolgens een hondje dat natuurlijk niet luistert, maar daarna een geniepige oom, die hem vertelt dat hij snoep in zijn broekzak heeft. En ja hoor, zelfs de oom druipt na verloop van tijd af. Miguel vertelt het aan zijn oma en die is ongelofelijk trots op Miguel. Daarna leren de kinderen hetzelfde te zeggen. Vervolgens wordt ze bijgebracht dat mensen wel aan hun armen en haren mogen zitten, maar dat er ook privéplekjes zijn, zoals je borsten, billen en genitaliën. Voor de duidelijkheid wordt ze precies geleerd hoe ze een en ander moeten benoemen. Het is prachtig om te zien hoe die kinderen leren met dit soort problemen om te gaan. Onderweg stopten we bij de acht kruisen, een braakliggend terrein waar in het verleden acht vrouwen vermoord gevonden waren, gedumpt als oud vuil in een greppel. De kruisen zijn het symbool voor de vrouwenmoorden en ik legde bij ieder kruis een roos. Het braakliggende terrein zijn ze gaandeweg aan het volbouwen. Het zal me benieuwen wat er met deze kruisen gaat gebeuren. Zo’n algemeen symbool kan je toch niet zomaar laten verdwijnen! Terug bij Casa Amiga zat er een jonge vrouw in de wachtruimte, een baby’tje van hooguit twee maanden op schoot. Net een plaatje, en ik vroeg dan ook of ik een foto van haar mocht maken. Ze keek wat verbaasd, maar vond het verder prima. Haar twee andere kinderen kwamen er ook bij. Toen werd ze opgehaald door een agent met een maatschappelijk werkster. Ze groette en liep weg. Haar hele rug zat onder de rode striemen. Ik hoorde van Esther dat ze nu naar het Blijf-van-mijn-lijf-huis werd gebracht. Hoe kan dat nou nog goed komen!
Iemand vroeg me hoe het met de vrouwenmoorden in Nederland gesteld was. Ik keek hem verbaasd aan? Hoe bedoel je? Nou, in Nederland is het drugsgebruik toch getolereerd? Ja, hoezo? Hoe is het dan mogelijk dat daar geen geweld is en geen vrouwenmoorden gepleegd worden! En hoe leg je dan in een paar woorden uit dat juist rechteloosheid en corruptie de oorzaken zijn.
Uitgeverij Artemis
Het was een enerverende reis, maar ik ben blij dat ik gegaan ben. Ik kijk voldaan terug op de vrouwen die ik in de therapie aan zichzelf had zien werken, evenals de vrouwen in het Blijf-van-mijn-lijf-huis. Het was bovenal bijzonder om te zien hoe Esther Chávez weer opgeknapt rond liep en haar werk weer volledig had opgepakt. Een wondertje! Het was een mooi initiatief geweest van Netwerk om te gaan. Aanvankelijk moest ik mijn reis zelf betalen, dat was in het begin wel een struikelblok geweest, maar uiteindelijk nam de uitgeverij Artemis deze kosten van me over! Dank daarvoor!
Netwerk interviewt Esther Chávez
Natuurlijk werd haar gevraagd naar de reden van de vrouwenmoorden. En Esther vertelde over de corruptie, de rechteloosheid en de armoede. Daar komt nu als nieuwe factor vanwege de slechte dollarkoers de werkeloosheid bij! De mensen verdienen in de maquiladores chronisch te weinig. Ze komen op hoge lonen af, maar uiteindelijk blijken de prijzen in Juárez zo hoog te liggen dat ze tekort komen. Het vrijhandelsverdrag dat Mexico met de VS en Canada heeft afgesloten, de Nafta, brengt voornamelijk ellende voort. Voeg daarbij de criminaliteit die de grensstreek met zich meebrengt en de problemen rond de doorvoer van drugs. Deze feiten gecombineerd met de rechteloosheid, armoede, corruptie en machismo veroorzaakt al dat geweld. Dat het leger nu de macht overneemt in Juárez, is Esther een doorn in het oog. Soldaten worden in Mexico opgeleid om te doden en dat doen ze hier dus ook, waardoor de sfeer nog meer verslechtert. Over de vraag of het van belang was dat Arsène bij de procureur generaal op bezoek ging, was ze heel pertinent. Zeker! Dat helpt absoluut. Esther houdt van deze vorm van pressie. Arsène komt helemaal uit Nederland om de procureur te spreken. Internationale druk heeft zeker invloed. Het was nu natuurlijk heel teleurstellend dat de procureur zijn vervanger stuurde, maar die luisterde wel naar haar, naar de vrouwen uit Juárez luisteren ze helemaal niet. Daarom is Arsène zo belangrijk voor de vrouwen hier! Ik ben zo trots op Arsène, ze levert prachtig werk. Een dapper mens, omdat ze vecht voor de rechten van de vrouwen hier!
Gedenkdag 20 september 2008
Een verslag van Marja en Jan Jippe van Herrikhuijzen - Almere “Sophisticated Lady” was het prachtige nummer dat pianist Joep speelde; een zorgvuldig geselecteerd arrangement, recht het hart in. Dat paste goed op die bijzondere zaterdag in Den Haag. Een dag waarop we gezamenlijk herdachten dat Hester 10 jaar geleden zo wreed om het leven was gebracht. Het was een prachtige bijeenkomst. Hoewel we veel mensen niet kenden, hadden we toch het gevoel dat we iets met elkaar deelden. Heerlijk om Arsène weer even te voelen, nu eens niet via de televisie, maar gewoon live. “Een prachtmens ben je, ik ben apetrots op je”, fluisterde ik in haar oor. “Ach joh, tuurlijk”, reageerde ze. Zo is Arsène: eerlijk, lief en altijd zo vol mededogen naar iedereen. Respect ook voor Roeland, die altijd weer een stapje opzij doet en zijn vrouw alle ruimte geeft: “De schijnwerper is voor Arsène, daar bereikt ze veel mee, dat hoort bij haar.” Arsène las enkele fragmenten uit haar boek, zus Lon en enkele vriendinnen van Hester lazen gedichten. Adembenemende momenten. Het indringende en toch relaxte verhaal van German. Wat heerlijk dat wij het bijpraten met zijn zus mochten meebeleven. Muisstil was het in de volle zaal. Menigeen pinkte achteloos een traantje weg. Een droevige en toch ook blije middag. We spraken weer de mensen die we kenden van Tracoulon. Wijn, hapjes en gezelligheid, alles was er. Hester hebben we nooit persoonlijk gekend. Maar door alle beelden, verhalen en herinneringen die je als vrienden van de stichting met elkaar kon delen, was ze er toch bij. Hester, sophisticated lady. Want zo was ze, een dochter met het pure van haar moeder en het verfijnde van haar vader, een wereldvrouw!
Boekuitreiking 29 september
Een verslag van Rianne Waterval Op 29 september is het eerste exemplaar van het boek Noodkreet uit Juárez officieel overhandigd aan Kamervoorzitter Gerdi Verbeet. Deze bijeenkomst werd georganiseerd door uitgeverij Artemis in samenwerking met stichting Hester. Ingrid Meurs, directeur van deze uitgeverij, opende de bijeenkomst. Daarna kwam Arsène aan het woord. Ze gaat in op de nutteloosheid van moord en het probleem van de rechteloosheid in Mexico, Ciudad Juárez. Ze gaf aan dat ze wakker geschud werd in 2004 toen ze samen met haar man de stad Juárez bezocht en inzicht kreeg in de werkelijke situatie daar. De confrontatie met de rechteloosheid was voor haar de reden de stichting Hester op te richten en op die manier de vrouwen in Juárez te helpen. De stap om over deze afgelopen 10 jaar een boek te schrijven was voor haar de ultieme manier om ruchtbaarheid te geven aan dit enorme probleem. Gerdi Verbeet, voorzitter van de Tweede Kamer en tevens lid van het Comité van Aanbeveling, nam het eerste boek graag in ontvangst. Verbeet voelde zich vanaf het prille begin nauw betrokken bij de stichting Hester, eerst als Kamerlid en later als voorzitter van de Kamer. Ze heeft door de jaren heen alle activiteiten gevolgd en sprak daarover haar bewondering uit. Ook beloofde zij het uitkomen van dit boek te bespreken met de fractievoorzitters van de politieke partijen. Daarnaast moedigde zij Arsène aan om de strijd voor een betere situatie voor de vrouwen in Ciudad Juárez voort te zetten. Vervolgens kwam de directeur van Amnesty International Nederland, Eduard Nazarski, aan het woord. Hij haalde aan hoe intensief de samenwerking tussen Amnesty en stichting Hester door de jaren heen was geweest. Hij memoreerde aan het Amnesty-jaarverslag van 2003 waarin voor het eerst expliciet aandacht werd besteed aan de wantoestanden in Ciudad Juárez. Door aandacht te vragen voor Hester, het enige Europese slachtoffer in deze regio, werd er in Nederland ook meer bekend over de Mexicaanse vrouwen en meisjes die vermoord zijn. De actie op Pinkpop, waarbij bezoekers zich met foto’s van slachtoffers op de gevoelige plaat konden vastleggen, was hier een goed voorbeeld van. Nazarski sprak eveneens zijn bewondering uit voor de prestatie van Arsène en hij gaf aan dat hij deze vruchtbare samenwerking graag in de toekomst wil voortzetten. Na deze mooie woorden sloot uitgever Ingrid Meurs het officiële gedeelte van de bijeenkomst af en kon Arsène aan de slag met het signeren van de stapel boeken.
Publiciteit rond Noodkreet uit Juárez
De uitgever Artemis heeft zijn uiterste best gedaan om de boeken op de 19e september, de sterfdag van Hester bij de boekwinkels te krijgen en het is ze gelukt! Ook op de gedenkdag van Hester die op de 20e viel lagen grote stapels boeken klaar. Bij het verschijnen van het boek was de eerste druk al meteen uitverkocht! Dat waren 3.500 exemplaren. Inmiddels is de tweede druk verschenen. Artemis had ook de pers geïnformeerd, en dat betekende dat vanaf de 19e een soort mediaspektakel begon. Op de 19e werd ik bij Radio 1 geïnterviewd in het programma: Dit is de dag. ’s Avonds was de reportage van Netwerk. Bovendien stond er een paginagroot artikel in het NRC-Next. De 20e kwam een artikel in het AD. Met zo’n grote foto van me dat ik ervan schrok! Het dagblad De Morgen in België had een even groot artikel. De dinsdag erop was ik op tv in Het Elfde Uur, en vervolgens op vrijdag in Hart van Nederland. Ook bij Radio Nederland Wereldomroep werd ik geïnterviewd. In een aantal regionale dagbladen schijnt een artikel gestaan te hebben. Iets gemist? Kijk op de nieuwspagina. Volgende maand komt er een artikel in de Elegance en in januari in Femme.
Boekpresentaties
Verder zijn er boekpresentaties door het land heen. De toegang is gratis, tenzij anders vermeld. Agenda:
maandag 27 oktober:
Boekhandel Hollaerts, Ginnekenweg 269/271; 4835 NB Breda ; tel 076-565 70 66, aanvang 20.00 uur toegang € 5,00.
dinsdag 28 oktober:
Planteyn boeken, Gasthuisstraat 19, 8331 JM Steenwijk ; tel 0521 51 54 39, aanvang 20.00 uur.
donderdag 6 november:
Boekhandel RAP, Reinkenstraat 30, 2517 CV Den Haag ; tel 070 2012005, aanvang 19.30 uur.
vrijdag 7 november:
Boekhandel Scheveningen, Keizerstraat 50; 2584 BK Scheveningen tel 070 3229 558, aanvang 19.00 uur.
dinsdag 11 november:
Bibliotheek Eindhoven, de Witte dame, Emmasingel 22 5600 AL Eindhoven; 040 260 4 260, aanvang 20.00 uur.
Casa Amiga: Resultaten mei, juni, juli
In de maanden mei, juni en juli kwamen in het totaal 1.102 kinderen naar de kinderopvang, terwijl hun moeders intussen naar de therapie gingen. Aangezien ook deze kinderen veelal bloot staan aan geweld worden ze op een speciale manier door een pedagoge geobserveerd. 349 kinderen ontvingen individuele therapie van de psychologe. De meerderheid van deze kinderen was seksueel misbruikt. Zowel de psychologe als de pedagoge worden door de stichting Hester betaald. Na deze therapie zijn de kinderen in staat geweldssituaties te herkennen en te voorkomen dat ze erin verzeild raken. Casa Amiga heeft speciale spelletjes ontwikkeld bij de kinderopvang om eventueel seksueel misbruik te ontdekken. Daarbij ontwikkelden ze verschillende didactische en therapeutische materialen om hun gevoel van zelfvertrouwen te verhogen. Vrouwen en kinderen leren bij de individuele therapie op eigen kracht te vertrouwen, te zien wanneer hun emoties bevestigd worden en wanneer ze machteloos zijn, zodat ze de juiste beslissingen kunnen nemen en op die manier waardevolle contacten kunnen opbouwen. Ze zorgen dat de kinderen hun gevoel leren uiten over de gewelddadige situaties waarin ze zich bevonden, meestal seksueel misbruik. Bovendien leren we ze hoe dit te voorkomen. Uiteindelijk worden ze blootgesteld aan akelige situaties en wordt er gekeken of ze daarna goed met hun emoties omgaan. De ouders worden hierna geholpen bij het verstevigen van de gezinsband.
Nieuwe vrienden van de stichting Hester
Josee van Arcken; Rosalind Post van der Molen, Crosslines Foundation; Wiene Höweler; W M Tap; Mieke Pronk, R G J van Scherpenseel; Eleonore Vos; Jaap de Bree; Derk en Anne Landeweer; G E van de Wijck-Knobbe; Marijke van de Woude.
Bedankt voor jullie lieve hulp en bijdrage! Deze lijst loopt van 4 juli tot 4oktober 2008. De complete vriendenlijst vind je op de website www.hester.nu. De maandelijkse incasso’s incasseren we elke maand rond de 25e.
Heb je e-mail en wil je de nieuwsbrief zonder kosten per mail ontvangen? Mail dat dan even naar steun@hester.nu Namens het bestuur, Arsène van Nierop
Wat een leuk nieuws! Dankzij de oproep in de nieuwsbrief van maart 2008 heeft de stichting Hester twee nieuwe bestuursleden kunnen verwelkomen: Rianne Waterval en Marèse Röselaers. Hun komst valt samen met het vertrek van Margriet Ronner, die vanaf de oprichting lid was van het bestuur. Tijd voor een introductie, tijd voor afscheid:
Rianne Waterval “Als jongste bestuurslid zie ik ernaar uit mij in te zetten voor de stichting Hester. De band die ik met Mexico heb stamt al uit mijn studietijd. Tijdens de opleiding Internationale Betrekkingen in Groningen las ik over de situatie in Ciudad Juárez. Ik verbaasde mij over het onrecht en de straffeloosheid die in deze regio heersten en besloot mijn afstudeerscriptie hieraan te wijden. In mijn onderzoek heb ik specifiek aandacht besteed aan de rol van non-gouvernementele organisaties in de strijd tegen de schending van vrouwenrechten. Ook heb ik door een stage op de Nederlandse Ambassade in Mexico City het land goed leren kennen. Na mijn afstuderen ben ik via een journalistieke stage bij het vakblad PM aan de slag gegaan. Bij dit tweewekelijks magazine over politiek en openbaar bestuur ben ik op dit moment werkzaam als redacteur projecten. Naast het schrijven van artikelen houd ik mij bezig met het organiseren van debatcafé's en het produceren van thematische uitgaven.”
Marèse Röselaers “Mijn eerste contact met de Stichting Hester verliep via Amnesty: ik was als hulpje van de Mexicodeskundige aanwezig bij de oprichtingsbijeenkomst in 2005 en werd meteen donateur. Hierdoor kon ik de - verbluffende - vorderingen van de Stichting van nabij volgen en reageerde dit voorjaar spontaan op de oproep voor nieuwe bestuursleden. Vanuit mijn Amnesty-ervaring met Mexico en met mijn talenkennis - ben vertaler Frans, Engels en Spaans op het Ministerie van Defensie - hoop ik een nuttige bijdrage te kunnen leveren aan de Stichting Hester.”
Margriet neemt afscheid als bestuurslid van de Stichting Hester
Op vrijdagavond 28 mei heeft het bestuur met een informeel etentje afscheid genomen van Margriet als bestuurslid van de Stichting Hester. Margriet was er bij vanaf het moment van oprichting. Haar ‘levenslange’ vriendschap met Arsène lag aan de basis van deze betrokkenheid. In de drie jaar dat de Stichting Hester nu bestaat was Margriet een grote steun voor het bestuur. Margriet paarde haar emotionele betrokkenheid bij het onderwerp aan een grote mate van nuchterheid en zakelijkheid. Haar kritische stijl van vragen was niet altijd gemakkelijk maar per saldo werd dat wat we van plan waren er alleen maar beter van. Margriet was er bijna altijd en dat illustreert haar betrokkenheid want Margriet had een drukke baan en woont een eindje van Den Haag. We zijn Margriet dankbaar voor wat ze voor de Stichting heeft gedaan. Margriet is bestuurslid-af maar blijft ‘vriend van Hester’. Ze blijft dus in de buurt!
Noodkreet uit Juárez
Dit jaar is het tien jaar geleden dat Hester in Juárez werd vermoord. Een trieste aanleiding om haar te gedenken. Wij wilden dat graag op een bijzondere manier doen. Het bestuur deed me een voorstel een boek te schrijven en zo ben ik begonnen. Het is het verhaal waarin ik vertel over mijn verdriet van de eerste jaren, over het besef dat langzaam groeide dat Hester deel van een veel groter geheel was. Namelijk dat ze een van de vierhonderd vrouwen was die daar in tien jaar waren vermoord. En dat de straffeloosheid slecht werd aangepakt. Vervolgens schrijf ik over het initiatief om de stichting Hester op te richten en op zo’n manier uiting te geven aan de behoefte de vrouwen uit Juárez een helpende hand toe te steken. Natuurlijk vertelt het boek ook over de ervaringen die we met de Mexicaanse overheid hebben opgedaan, evenals over de voornamelijk positieve ervaringen met de Nederlandse overheid. De titel luidt: Noodkreet uit Juárez. Ik had een geweldige hulp aan de nieuwe bestuursleden die, samen met Latijns-Amerika kenner Wil Pansters over mijn schouder meelazen en beoordeelden of mijn verhaal ook politiek correct was. Andere bestuursleden moedigden me aan op momenten dat ik de moed liet zakken. Op dit moment zal de uitgever Artemis nog een keer het gehele boek redigeren. Dan is het klaar en zal het half oktober verschijnen. De opbrengst gaat naar de stichting Hester. De exacte datum is nog niet bekend, maar in een volgende nieuwsbrief maken we die zeker bekend! Ik liet het boek lezen aan Marjon van Royen, de Latijns-Amerika journaliste voor de NOS. Ze zit in het Comité van Aanbeveling van de stichting Hester. Ze schreef het volgende commentaar:
‘Een overdonderend boek. Op zoek naar recht voor moord op haar dochter Hester in Ciudad Juárez, komt Arsène van Nierop terecht in het labyrint van machtsmisbruik, corruptie, marteling en moord dat de Mexicaanse overheid is. Door haar eigen pijn reikt ze de hand naar moeders en kinderen van de meer dan 400 vrouwen die in de Mexicaanse grensstad Juárez zijn vermoord, en ze zet met een grenzeloos doorzettingsvermogen de gruwel van de vrouwenmoorden in Juárez op de wereldkaart. "Over een afstand van duizenden kilometers veegt Arsène de tranen af van hen die gekwetst zijn in lichaam en geest", schrijft die eenzaam strijdende Mexicaanse vrouw die ze in Ciudad Juárez steunt met haar opvangcentrum. Het verhaal van Arsène van Nierop is een monument van solidariteit. Een ode aan de moed van vrouwen, en het bewijs dat eerste en derde wereld minder ver van elkaar liggen dan we vaak willen denken. Samen met de vrouwen van Mexico strijdt Van Nierop voor het dagelijks gemolesteerde recht van vrouwen en meisjes op een waardig leven op deze aarde.’
Marjon van Royen
Gedenkdag 20 september 2008
Het feit dat het 10 jaar geleden is dat Hester in Ciudad Juárez werd vermoord geeft aanleiding om deze dag niet ongemerkt voorbij te laten gaan. Op 20 september zullen we voor de vrienden van de stichting een speciale gedenkdag organiseren. Begin september vertellen we je er graag meer over.
Advocate in zaak Hester bedreigd
Op 14 mei jl. is onze advocate op haar mobiele telefoon twee keer met de dood bedreigd op het moment dat ze training gaf aan vrouwelijke slachtoffers van geweld. Naast advocate is ze ook mensenrechtenactiviste. Ik heb daarop een brief geschreven naar president Calderón van Mexico. Hierin schrijf ik dat ik me ernstige zorgen maak over het bericht dat mij ter ore is gekomen. De advocate heeft aangifte gedaan bij de procureur-generaal waar wij regelmatig contact mee hebben. Ik spreek mijn ernstige bezorgdheid uit vanwege het feit dat het in het verleden in Ciudad Juárez meerdere malen is voorgekomen dat een advocaat bij het uitoefenen van zijn beroep om het leven gebracht werd. Ik maak me zorgen over de machten die in het land werkzaam zijn en die menen het recht in eigen hand te moeten nemen. Natuurlijk hoop ik dat de Mexicaanse overheid de advocate op een adequate manier zal beschermen zodat zal blijken dat ook in Mexico uiteindelijk het recht zal zegevieren. Deze brief is door de Nederlandse ambassadeur naar de president en de procureur-generaal gefaxt. Tot mijn vreugde heeft hij er een eigen dringend verzoek bijgeschreven. Ook het Europees Parlement heeft gereageerd. In beide gevallen wordt verwezen naar het feit dat ze de advocate is in de zaak Hester van Nierop. Amnesty Mexico heeft ook een schrijven rondgestuurd. Vanuit het presidentiele secretariaat kreeg ik een bericht dat ons schrijven is ontvangen. Van de advocate kreeg ik een heel emotionele reactie. Het had haar bijzonder ontroerd dat we over de hele wereld met haar meeleven. En ze bedankt ons voor al deze steun.
Verslag Casa Amiga
Van Ignacio Alvarado Álvarez, een van de psychologen van Casa Amiga, ontvingen we het volgende verslag. Een verslag dat gebaseerd is op de maandelijkse statistieken van de afgelopen twee jaar. De conclusies zijn duidelijk: vooral jongens tussen de 15 en de 20 jaar plegen geweld tegen vrouwelijke leeftijdsgenoten.
Trauma’s opgelopen in de jeugd De maandelijkse statistieken die het crisiscentrum Casa Amiga de laatste twee jaar heeft verzameld, laten een realiteit zien die niet ontkend kan worden: opgroeiende jongens oefenen geweld uit tegen meisjes van diezelfde leeftijd. Steeds vaker worden meisjes tussen de 11 en 15 jaar slachtoffer van geweld. Het gaat grotendeels om leerlingen van het middelbaar onderwijs en dit maakt de triestheid van deze cijfers alleen nog maar erger. ‘Het is dat deel van de bevolking dat binnen enkele jaren volwassen zal zijn’ zei Esther Chávez, oprichtster van Casa Amiga. ‘De toekomst zal niet beter zijn dan het heden, omdat dat wat we zien slechts weergeeft wat onze stad teistert’.
Gewend aan geweld Vrouwen blijven de groep die het meest misbruikt wordt in Juárez. Zij vormen 87 procent van de personen die Casa Amiga aandoen. Het andere deel bestaat uit kinderen, jongens en volwassen mannen. Het karakter van de onvriendelijke samenleving zorgt ervoor dat minderjarigen gewend raken aan geweld. De statistieken van Casa Amiga laten de realiteit van het grensgebied zien. Een derde van de mishandelingen is gericht tegen vrouwen tussen de 26 en 40 jaar. Meestal zijn de daders hun echtgenoten. ‘Kleine meisjes groeien op met de gedachte dat het schreeuwen, het duwen en het geven van klappen normaal is, omdat ze dit hebben gezien in het leven van hun moeders en oma’s,’ zegt Chávez.
Gebrek aan scholing De cijfers die de afgelopen 24 maanden door psychologen en maatschappelijk werkers verzameld zijn, geven haar gelijk. Bijna een kwart van de mishandelingen was gericht tegen huisvrouwen en eenzelfde aandeel was gericht tegen jonge meisjes. Verbazingwekkend is dat de getroffenen vaker middelbare scholieren waren dan medewerkers uit de maquiladora. Dat is tenminste wat Casa Amiga concludeert. De armoede, en het gebrek aan scholing maken het leven voor meisjes en vrouwen moeilijk in deze gewelddadige wereld. Want het blijkt dat hoe hoger de vrouwen geschoold zijn, des te lager het percentage mishandelingen is. Zo’n 70 procent van de geregistreerde gevallen heeft niet meer dan een paar jaar middelbare school. Vrouwen die een professionele opleiding hebben gevolgd vormen slechts 6 procent van het totaal aantal slachtoffers.
Bureaula Hoewel de gevallen van geweld tegen meerderjarige vrouwen onvermijdelijk in de bureaula verdwijnen, vinden de misdaden tegen jonge vrouwen onder nog veel ergere omstandigheden plaats omdat de autoriteiten die zelfs niet als een criminele daad willen zien. ‘Pas geleden heeft een minderjarige haar verloofde aangegeven,’ vertelt Chávez. ‘De jongeman werd gearresteerd en moest voorkomen voor een rechter, maar deze besloot hem in vrijheid te laten toen hij wist dat de twee een relatie hadden. Wat was zijn argument? Wel, dat het een gevoelskwestie was en niets meer.’
Tot eind april heeft Casa Amiga aan 2.202 personen hulp kunnen bieden op een directe en persoonlijke manier. Dit enorme aantal is slechts het topje van de ijsberg. Het leed wordt niet serieus genomen en men ziet het geweld tegen vrouwen niet als wreedheid. Het bestaat eenvoudigweg en Juárez is niet de enige Mexicaanse stad die dit geweld accepteert.
De 2.202 personen bestonden uit 820 volwassenen die hulp vroegen en groepstherapie kregen. Ze brachten 1382 kinderen mee die werden opgevangen en begeleid door de pedagoge die door stichting Hester wordt bekostigd. Door middel van speciaal ontwikkelde groepsspelletjes kan deze pedagoge de opgelopen trauma’s onderkennen.
Vervolgens kregen 337 kinderen en 50 volwassenen individuele therapie. Ook deze hulp werd bekostigd door de stichting Hester. Casa Amiga bedankt ons dan ook uit de grond van het hart!
tekening van een van de kinderen in therapie
Sponsor Ernst & Young
Ernst & Young heeft zich dit jaar gebogen over onze jaarrekening en deze goedgekeurd. Zij hebben hiervoor geen kosten gerekend en sponsoren op deze wijze stichting Hester. Volgens de statuten is een accountantsverklaring vereist. Deze kosten zijn echter zo buiten proportie (een € 3.000,00) dat het bestuur heeft besloten de statuten volgend jaar zodanig aan te passen dat de kostbare uitgave van een accountantsverklaring voortaan achterwege kan blijven tot de tijd is aangebroken een en ander weer terug te draaien. Als tegenprestatie hebben wij op onze website een link geplaatst naar de website van Ernst & Young. Ernst & Young noemt zich officieel sponsor van de stichting Hester en zal nauw betrokken zijn bij onze activiteiten.
Verdere activiteiten
Begin mei werd mij gevraagd commentaar te geven naar aanleiding van de film Bordertown voor een groep mensen die een opleiding psychotherapie volgt aan het Internationaal Holistisch Centrum. Hetzelfde deed ik eind mei voor een groep VWO-scholieren in Zaanstad. Bij de eerste groep kwam vooral de onmacht naar voren om deze extreme vorm van geweld te beteugelen.
De scholieren keken echter ook naar de manier waarop dit drama verfilmd was, zij keken veel kritischer naar de Hollywood-trekjes die Jennifer Lopez, de hoofdrolspeelster, vertoonde. Maar ook zij gaven aan dat de mentaliteit die in de film tot uiting komt absoluut niet te pruimen valt! De confrontatie met een moeder die dit werkelijk is overkomen maakt de film ineens een stuk realistischer. Bij de Haagse Hogeschool woonde ik in juni een door leerlingen georganiseerd symposium bij: Vrouwen van de Wereld. Ik vertelde ook daar over de oorzaken en achtergronden van de schrijnende situatie in Juárez en hoe Casa Amiga daarmee omgaat.
Prachtige initiatieven
We hadden een aantal mensen die hun verjaardag op een speciale manier vierden. Meilan Tan, Gre Holwerda en Inez Halma vroegen hun vrienden een bijdrage te leveren aan de stichting Hester. Geweldig bedankt! Het zijn prachtige bedragen die ons op deze wijze helpen Casa Amiga te steunen.
Jaarverslag en financieel jaarverslag
Beide verslagen zijn op de website te vinden. Mocht je geen internet hebben en wel geïnteresseerd zijn, meld dit dan met een telefoontje of een briefje. Dan stuurt de stichting Hester de verslagen op!
Nieuwe vrienden van de stichting Hester
I D M G Brus, Lex en Sharon van Delden, Erwin en Nicoline van Gessel, Frans en Yvonne Geurts, Ronald en Alessandra Hage, Pim Hageman, J H Hoogenkamp, M Jelsma, Riet Koster-Zaal, Arie en Lous Kruger, Claar van Liemt, Kees en Greetje Nieberg, T van Nunspeet-van Velzen, Anne Piebenga, Andreas Schuck, Martin en Marjorie Snuverink, K B van Suijlen Herlin, G G Tack, G H Varekamp-Vos, J H G M Waterval, Rianne Waterval, Mieke Weel.
Bedankt voor jullie lieve hulp en bijdrage! Deze lijst loopt van 15 januari tot 4 juli 2008. De complete vriendenlijst vind je op de website www.hester.nu. De maandelijkse incasso’s incasseren we elke maand rond de 25e.
Heb je e-mail en wil je de nieuwsbrief zonder kosten per mail ontvangen? Mail dat dan even naar steun@hester.nu Namens het bestuur, Arsène van Nierop
Ciudad Juárez, 9 juni 2010
Aan 1500 adolescenten en volwassenen (m/v) voorlichtings– en preventiecursussen geven. Jammer, dit werden er 770. Hoewel dat ook wel een heel aantal lijkt.
Ze hebben weer heel veel werk verzet, meer dan oorspronkelijk gepland. Er kwamen veel meer personen binnen voor een eerste intakegesprek dan gepland en ook veel meer mensen kregen rechtsbijstand. Zowel de cursussen Burgerrecht en Strafrecht als de workshops Voorlichting en Preventie voor onderwijzers en onderwijzeressen waren veel beter bezocht dan van te voren voorzien. Alleen het aantal adolescenten en volwassenen voor de cursus Voorlichting en Preventie bleef behoorlijk achter. Gelukkig hebben ze nog drie kwartalen te gaan. We zien vol verwachting de volgende resultaten tegemoet! Het lijkt me een hele opgave om in een stad als Ciudad Juárez te werken aan mensenrechten...
Bijzondere activiteiten
De vintage werd een prachtig succes! Het was de eerste keer dat de Soroptimistclub Bommelerwaard dit deed. In een theaterruimte in Kerkdriel stonden rekken vol kleding, keurig op maat gesorteerd. Broeken bij broeken, rokken bij rokken enz. enz. - wat een werk en wat een keuze... het leek wel een warenhuis. Ik moest even loskomen, maar daarna had ik de smaak te pakken en voordat ik het wist nam ik drie rokken en twee jurken mee naar huis! 
Jenny Neven; Lineke Schakenbosch; Han en Thea Kengen-Hamers; Marijke van Steensel; Linda Gorissen; Reformhuis ‘een Woord van Wijsheid’; Annette Fennekes-Bogema; Nicole Hoefsmit; Wanda Beemsterboer, Nadine Foundation.
Deze boodschap verkondigt Gerdi Verbeet ten overstaan van de ruim tachtig geïnteresseerden die zich op 25 maart jongstleden hebben verzameld in de Haagse Hogeschool. Hoe kan er een einde worden gemaakt aan het geweld tegen vrouwen in Ciudad Juárez, dat is de vraag die op deze avond centraal staat. 
Waarom escaleert het geweld juist daar en wat zegt dit over de kwaliteit van de democratie en rechtsstaat in Mexico? De hoogleraar Latijns Amerika houdt een interessant betoog over ‘de plek des onheils’, oftewel Ciudad Juárez. Het is volgens hem niet alleen de drugsoorlog die ten grondslag ligt aan het geweld. ’Er is meer aan de hand,’ aldus de hoogleraar. ‘De grote vraag die nu op tafel ligt is of de externe druk uit de Verenigde Staten en de politieke druk van Mexicaanse machthebbers om coûte-que-coûte aan de repressieve strategie vast te houden zo sterk zullen zijn dat de sociale en morele roep van onderop om rekenschap, gerechtigheid en rechtsgelijkheid ervoor moet wijken.’ Het gaat om de bescherming van de normatieve fundamenten van democratie en mensenrechten, stelt Wil Pansters. ‘Voor dit risico bestaan, helaas, voldoende aanwijzingen. In de afgelopen jaren hebben verschillende binnen- en buitenlandse mensenrechtenorganisaties gewezen op schendingen van rechten als gevolg van de 
De Soroptimisten van de Bommelerwaard gaven op 8 maart de aftrap voor een heel jaar geld ophalen voor de stichting Hester. De Gasthuiskapel in Zaltbommel waar de bijeenkomst “Onrecht achter de rug?” plaatsvond, was uitverkocht en dus stampvol! De bijeenkomst werd geopend door de burgemeester van Maasdriel, mevrouw Boerma. Daarna werd het verhaal over Hester verwoord door de actrice Henny Bellwinkel. Ze deed dit met behulp van poppenkastpoppen die de verschillende rollen moesten uitbeelden, de politie, justitie, maar ook Hester en de andere slachtoffers. Haar dochter Janneke van den Bosch zong hier prachtig bij. De zaal was muisstil, het verhaal maakte diepe indruk door de manier waarop Henny dit bracht. Hierna was er via Skype live-contact met Marjon van Royen. Leuk om zo iemand dan ineens in beweging te zien op een groot scherm. We konden haar gewoon vragen naar de situatie in Mexico! Het werkt natuurlijk hetzelfde als bij de gewone nieuwsdiensten, maar gaf een bijzonder tintje aan de avond. Hierna was er heel kort een discussiepanel, want de tijd was op… maar het was een bijzonder geslaagde avond. Een goede start voor zo’n actie! Hun volgende grote actie wordt als volgt aangekondigd. Woon je in de buurt, dan ben je vrij om hieraan mee te doen!
Hallo, mijn naam is Irma Casas, geboren in Ciudad Juárez in 1977, in een van de oudste wijken van Juárez. Mijn vader komt van oorsprong uit deze stad en mijn moeder, die net in november overleed, kwam uit een mijndorpje even verderop. Ik heb een geweldige zoon van 9. Hij is een van de motoren van mijn bestaan. Ik heb de studie psychologie gevolgd en voltooid in 2000. Vervolgens een mastersopleiding met als specialiteit onderwijs geven aan de Universiteit van Ciudad Juárez in 2003. Thema’s als seksuele en voortplantingsrechten, huiselijk geweld en misbruik van kinderen passeerden de revue. Ik heb Casa Amiga heel wat keer vertegenwoordigd in bijeenkomsten over vrouwenmoorden, zowel in Mexico als ver daar buiten. Ik beschouw het werk bij Casa Amiga als een van de missies van mijn bestaan en daar leef ik naar.
Ze wilden graag meer betekenen voor Casa Amiga en vroegen de stichting Hester eens te komen praten. In november 2008 voerden we in Heythuysen een goed gesprek. Het resulteerde in de opdracht een goede bestemming te zoeken voor een forse donatie van hun kant. Ze gaven gul! Met € 30.000,00 financieren ze in één klap het volledige project: ‘Voorlichting en aanklacht tegen het huiselijk geweld gericht tegen de vrouwen in Juárez.’ Een prachtig voorbeeld van de manier waarop Casa Amiga de problemen in Ciudad Juárez bij de wortel aanpakt!
Natuurlijk vonden we, als ouders van Hester het heel bijzonder om op zo’n manier benaderd te worden. Je zit tenslotte niet iedere dag met de Koninklijke familie aan de koffie! Prins Willem Alexander had het boek Noodkreet uit Juárez in één adem uitgelezen en vroeg dan ook heel gericht naar een aantal zaken, zoals bijvoorbeeld de gezondheid van Esther Chávez. De koningin toonde haar belangstelling voor de stichting Hester en wilde alles weten over de ervaringen in Mexico met politie en justitie en over de voortgang van de zaak Hester. Ze had er geen bezwaar tegen dat ik erover in de nieuwsbrief zou schrijven. Van tevoren was het spannend, maar het werd een prettige en heel interessante avond!
ontving Esther Chávez de prijs “Madre María Luisa Reynoso”. De prijs werd uitgereikt aan de broer van Esther Chávez. Hij ontving een beeldje uit handen van de vertegenwoordiger van de gouverneur van de deelstaat Chihuahua. De overheid deed dit in samenwerking met het instituut dat de versteviging van de positie van de vrouw bevordert. Esther krijgt deze prijs vanwege haar inzet en het opvangen van jongens en meisjes, die in situaties verkeren waarbij discriminatie en vooroordelen een grote rol spelen. De prijs heeft grote symbolische waarde en bevestigt de rol van Esther als voorbeeld voor alle vrouwen in de deelstaat Chihuahua.
Helaas zijn het niet alleen de vrouwen die hieronder te lijden hebben, maar ook hun kinderen, aangezien het vaak voorkomt dat de moeder zich afreageert op haar kinderen. 
Door middel van verschillende spelletjes met kinderen leren ze hun zelfreflectie en stimuleren ze de kinderen voor zichzelf op te komen, zowel jongens als meisjes.
In de volgende maanden krijgen de kinderen eenzelfde soort oefeningen, maar dan in aanwezigheid van hun eigen ouders, zodat ze ook buiten Casa Amiga nog steeds weten hoe ze dit soort problemen kunnen oplossen. 
Met de workshop ‘school voor ouders’ leren ze de ouders te praten met hun kinderen op een niet agressieve manier. Het belang van een hechte band tussen de gezinsleden en onvoorwaardelijke waardering voor elkaar staat hierbij voorop.
Op donderdag 19 november waren Marèse Röselaers en Arsène van Nierop van de stichting Hester aanwezig bij een bijeenkomst in het Europees Parlement in Brussel over vrouwenmoorden. De bijeenkomst werd georganiseerd door de Heinrich Böll Stichting samen met de Groene Fractie van het EP in verband met de Europees-Latijns-Amerikaanse top in mei 2010 in Madrid. 
Al eerder is vermeld dat de Soroptimisten van Bommelerwaard de donaties die ze in 2010 binnenhalen in zijn geheel aan de stichting Hester overmaken!
Op donderdag 10 december was Arsène van Nierop te gast in het programma Tijd voor MAX van 17.35 - 18.20 uur op Nederland 2. Ter gelegenheid van de Dag van de Mensenrechten was deze uitzending geheel gewijd aan Amnesty. De rechten van de vrouw, maar vooral ook de misstanden op dit gebied kwamen hierbij voor het voetlicht. We praatten over de situatie in Ciudad Juárez, over het werk van Casa Amiga dat onder andere door de stichting mogelijk wordt gemaakt en over Arsène’s boek Noodkreet uit Juárez. De andere deelnemers aan het gesprek waren Eduard Nazarski, de directeur van Amnesty International Nederland en de schrijver Arthur Japin.
Zoals bekend heeft Arsène het boek Noodkreet uit Juárez geschreven over de moord op haar dochter Hester en hoe dit uiteindelijk de aanleiding vormde tot de oprichting van de stichting Hester.
Eerder was Chávez openbaar aanklager in Chihuahua, de deelstaat waarin ook Ciudad Juárez ligt. De reden voor deze wisseling van de wacht maakte Calderón niet bekend. De president prees Medina Mora voor zijn professionaliteit en zijn ‘moedige werk’, zo vermeldde het NRC.
Graag stel ik mij voor als nieuw bestuurslid van de stichting Hester. Ik ben in het dagelijks leven de zakelijk directeur van het IVLOS, het onderwijskundig instituut van de Universiteit Utrecht. Daarnaast ben ik bestuurslid geweest van verschillende kenniscentra, onder andere op het terrein van anti-discriminatie. In mijn woonplaats Amsterdam zet ik mij in voor De Dag van de Dialoog, een initiatief dat heel verschillende Amsterdammers jaarlijks met elkaar in gesprek brengt en neem ik deel aan het project Goal. In dat kader coach ik een jongere. Van oorsprong ben ik filosoof. Zo'n mooi vak blijft ook trekken. Ik ben redactielid van de filosofische uitgeverij Parrèsia.
Andreas Schuck
Mexico Stad, 18 november 2008
Vorig jaar verraste de Pelgrimshoeve de stichting Hester ook al met een bedrag als kerstgeschenk.
De afgelopen maanden zijn de psychologe en pedagoge druk aan de slag geweest materiaal en strategieën te ontwikkelen waarmee signalen van kindermisbruik zijn vast te stellen. Bij misbruik zijn de gevolgen natuurlijk verstrekkend. Doordat de kinderen zich volkomen veilig voelen bij Casa Amiga is de vooruitgang goed te zien. De aandacht en interesse brengt een proces van verandering en vooruitgang teweeg bij de kinderen die uit gezinnen komen waar geweld heel gewoon is.
Ferdinand, volop in beeld bij de herdenkingsdag van Hester en de boekuitreiking, is geveld door een ernstige ziekte en is voorlopig niet in staat zijn bestuurswerkzaamheden uit te voeren. We missen zijn inbreng node. Ferdinand, we hopen dat je voorspoedig geneest!
Eindelijk, mede met financiële hulp van de Nederlandse overheid, had het Argentijns Forensisch Onderzoeksteam haar identiteit kunnen vaststellen. Een vreselijk verhaal. Trinidad bleef achter met haar twee kleinkinderen, nu 14 en 16 jaar, voor wie ze zorgt. ’s Nachts werkt ze. Trinidad zou ook komen bij de therapie, ze was er echter niet. Toen we haar opzochten, bleek dat ze geen geld meer had voor het vervoer naar Casa Amiga…
’s Middags bezochten we het Blijf-van-mijn-lijf-huis. Buiten ziet het gebouw eruit als een gevangenis. Hoge muren met een gevangenisdeur, de omgeving denkt dat de mensen in het huis ernstig psychisch gestoord zijn. De vrouwen mogen dan ook niet naar buiten om bijvoorbeeld te werken. Wel worden hun kinderen naar een nabijgelegen school gebracht. De vrouwen verblijven er in principe niet langer dan drie maanden. In die tijd moeten ze een nieuw evenwicht gevonden hebben, gaan er in therapie en leren weer opnieuw van zichzelf te houden en zichzelf te waarderen. Ze leren naaien of schoonmaken of op de computer werken al naar gelang hun capaciteiten. Dan moeten ze op zoek naar een nieuwe woonruimte en werk om zichzelf en hun kinderen te onderhouden. Want een sociaal vangnet, zoals wij dat hier kennen bestaat absoluut niet. Toen ik aan een van de vrouwen vroeg hoe ze het er vond, vertelde ze dan ook opgetogen aan mij dat ze er nooit meer weg wilde! Een huis met een hoge muur eromheen en tralies voor de ramen… schrijnend!
Terug bij Casa Amiga zat er een jonge vrouw in de wachtruimte, een baby’tje van hooguit twee maanden op schoot. Net een plaatje, en ik vroeg dan ook of ik een foto van haar mocht maken. Ze keek wat verbaasd, maar vond het verder prima. Haar twee andere kinderen kwamen er ook bij. Toen werd ze opgehaald door een agent met een maatschappelijk werkster. Ze groette en liep weg. Haar hele rug zat onder de rode striemen. Ik hoorde van Esther dat ze nu naar het Blijf-van-mijn-lijf-huis werd gebracht. Hoe kan dat nou nog goed komen!
De mensen verdienen in de maquiladores chronisch te weinig. Ze komen op hoge lonen af, maar uiteindelijk blijken de prijzen in Juárez zo hoog te liggen dat ze tekort komen. Het vrijhandelsverdrag dat Mexico met de VS en Canada heeft afgesloten, de Nafta, brengt voornamelijk ellende voort. Voeg daarbij de criminaliteit die de grensstreek met zich meebrengt en de problemen rond de doorvoer van drugs. Deze feiten gecombineerd met de rechteloosheid, armoede, corruptie en machismo veroorzaakt al dat geweld.
“Sophisticated Lady” was het prachtige nummer dat pianist Joep speelde; een zorgvuldig geselecteerd arrangement, recht het hart in. Dat paste goed op die bijzondere zaterdag in Den Haag. Een dag waarop we gezamenlijk herdachten dat Hester 10 jaar geleden zo wreed om het leven was gebracht.
Op 29 september is het eerste exemplaar van het boek Noodkreet uit Juárez officieel overhandigd aan Kamervoorzitter Gerdi Verbeet. Deze bijeenkomst werd georganiseerd door uitgeverij Artemis in samenwerking met stichting Hester. Ingrid Meurs, directeur van deze uitgeverij, opende de bijeenkomst. Daarna kwam Arsène aan het woord. Ze gaat in op de nutteloosheid van moord en het probleem van de rechteloosheid in Mexico, Ciudad Juárez. Ze gaf aan dat ze wakker geschud werd in 2004 toen ze samen met haar man de stad Juárez bezocht en inzicht kreeg in de werkelijke situatie daar. De confrontatie met de rechteloosheid was voor haar de reden de stichting Hester op te richten en op die manier de vrouwen in Juárez te helpen. De stap om over deze afgelopen 10 jaar een boek te schrijven was voor haar de ultieme manier om ruchtbaarheid te geven aan dit enorme probleem.
Op vrijdagavond 28 mei heeft het bestuur met een informeel etentje afscheid genomen van Margriet als bestuurslid van de Stichting Hester. Margriet was er bij vanaf het moment van oprichting. Haar ‘levenslange’ vriendschap met Arsène lag aan de basis van deze betrokkenheid. In de drie jaar dat de Stichting Hester nu bestaat was Margriet een grote steun voor het bestuur. Margriet paarde haar emotionele betrokkenheid bij het onderwerp aan een grote mate van nuchterheid en zakelijkheid. Haar kritische stijl van vragen was niet altijd gemakkelijk maar per saldo werd dat wat we van plan waren er alleen maar beter van. Margriet was er bijna altijd en dat illustreert haar betrokkenheid want Margriet had een drukke baan en woont een eindje van Den Haag. We zijn Margriet dankbaar voor wat ze voor de Stichting heeft gedaan. Margriet is bestuurslid-af maar blijft ‘vriend van Hester’. Ze blijft dus in de buurt!
