Op 3 april overleed Sergio González Rodríguez, Mexicaans schrijver en journalist. 

González Rodríguez wijdde zijn hele leven aan de strijd tegen het geweld in Mexico in het algemeen en tegen vrouwenmoorden in het bijzonder. Voor de Spaanse vertaling van Arsène’s boek Noodkreet uit Juárez, schreef hij het voorwoord. Journaliste Marta Durán de Huerta, die onze stichting al heel lang steunt en een goede vriendin is van Sergio, herdenkt hem.

Vaarwel Sergio González Rodríguez

In 2002 nam de journalist Sergio González Rodríguez een taxi in de gegoede wijk Roma in México Stad. Een paar straten verder stapten er ineens drie mannen in: eentje nam plaats naast de chauffeur en de andere twee sprongen achter in de auto, en sloten Sergio in. De chauffeur van de taxi zat in het complot. Na hem geslagen en uitgescholden te hebben bewerkten de criminelen zijn benen met ijspriemen. Ondertussen schreeuwde de man die voorin zat: “De commandant zegt dat we hem uit de auto moeten gooien, het is verder jouw zaak niet”. Maar de agressie en de verwensingen werden alleen maar erger. De man voorin haalde zijn pistool tevoorschijn en sloeg Sergio met de kolf net zo lang op zijn hoofd tot hij het bewustzijn verloor. Ze dachten dat hij dood was en gooiden hem op een vuilnisbelt.

Een half jaar later kwam Sergio bij in een ziekenhuis. Door de slagen op zijn hoofd waren zijn hersens beschadigd. Hij moest opnieuw leren spreken wat hem na heel veel tijd en inspanning lukte. Maar hij is altijd kreupel gebleven. 

Toen ik Sergio de eerste keer interviewde was hij voor een deel hersteld, maar het kostte het hem nog moeite zinnen te vormen. Telkens als ik hem later ontmoette, gaf hij mij een handkus, als een middeleeuwse ridder. 

De criminelen wilden met hun actie de publicatie voorkomen van een vernieuwde versie van zijn boek, Huesos en el Desierto (botten in de woestijn), een uitzonderlijk resultaat van onderzoeksjournalistiek over de vrouwenmoorden in Ciudad Juárez, Chihuahua. Eerder had hij in de krant Reforma een serie reportages aan dit onderwerp gewijd. Een van de zaken die hij beschreef was de moord op Hester van Nierop. De houding van de Mexicaanse overheid in deze zaken. werd gekenmerkt door laksheid, nalatigheid en zelfs medeplichtigheid. Zij was niet bereid tot grondig onderzoek, integendeel, ze blokkeerde de zoektocht naar waarheid en gerechtigheid.

Uiteindelijk werd de vernieuwde versie van Huesos en el Desierto uitgegeven in Spanje..

In mei 2014 presenteerde Arsène de Spaanse versie van haar boek Un grito de Socorro desde Juárez in México Stad. Sergio had het voorwoord geschreven. Bij deze gelegenheid leerde hij Arsène persoonlijk kennen. Ze omhelsden elkaar een lange tijd, een mengeling van verdriet en solidariteit. Ik was getuige van dat emotionele moment. Het boek van Arsène getuigt ervan hoe zij haar verdriet omzette in een aanklacht tegen de lijdensweg die zij moest afleggen in haar strijd om gerechtigheid, een weg die alle familieleden van vermoorde en verdwenen vrouwen afleggen. 

Sergio González werd op 26 januari 1950 geboren in Mexico Stad en overleed op 3 april ten gevolge van een hartinfarct. De journalistieke en literaire wereld van Mexico reageerde geschokt.

Sergio was journalist en chroniqueur, hij schreef draaiboeken en romans. Hij ontving diverse prijzen, o.a. de Premio de Periodismo Cultural Fernando Benítez voor zijn boek Mujer de table-dance (1995), de prijs Casa América Catalunya a la Libertad de Expresión en Iberoamérica (2013) en het jaar daarna de prijs Anagrama de Ensayo voor zijn boek Campo de Guerra. 

Op journalistiek verantwoorde wijze en in literaire stijl analiseerde Sergio het geweld in México in zijn  trilogie Huesos en el Desierto, El Hombre sin Cabeza en Campo de Guerra.
Zijn laatste boek, Los 43 de Iguala, is gewijd aan de verdwijning van de 43 studenten in Iguala.

Zijn werk wordt gekenmerkt door een diepgaande kennis van de Mexicaanse cultuur en grondig onderzoek naar de duistere en diepe wateren van het geweld. 

Sergio was ook bassist van de rockgroep Enigma, die hij samen met zijn broers had. Zij speelden ooit op het eerste rockfestival van Mexico, in Avándaro. Nooit eerder was de gegoede katholieke burgerij in Mexico zo geschokt. Avándaro was tegencultuur en vrije liefde. De groep bleef optreden in allerlei clubs in Mexico. Voor Sergio waren cultuur en tegencultuur zijn leven, zijn eindeloze bron van inspiratie.

Sergio studeerde literatuur aan de Nationale Autonome Universiteit van Mexico en journalistiek aan de School voor Journalistiek, Carlos Septién García. Hij was ook lector aan de universiteit en werkte mee aan vele culturele supplementen van landelijke kranten zoals: Revista Siempre, La Cultura en México, Letras Libres, Nexos en El Ángel van de krant  Reforma. Aan deze laatste uitgave werkte hij mee vanaf de oprichting in 1993 tot aan zijn overlijden.

Sergio González Rodríguez was een geboren verteller. Hij overleed op 67 jarig leeftijd. Wij zullen zijn duidelijkheid en openheid node missen.

Marta Durán de Huerta