De stichting Hester zet zich in voor het bestrijden van geweld tegen vrouwen in (vooral) de Mexicaanse stad Ciudad Juárez, waar in 1998 Hester van Nierop werd vermoord. Ze steunt daarbij o.a. het werk van de plaatselijke organisatie Casa Amiga.
7e Conferentie over vrouwenmoord
7e Conferentie over vrouwenmoord
Op 6 maart woonde de stichting Hester de 7e Conferentie bij over Vrouwenmoord. Het thema: Stop vrouwenmoord in Europa en Latijns-Amerika.
De conferentie was georganiseerd door de Groenen/EVA in het Europees Parlement, in samenwerking met de Heinrich Böll Stiftung, CIFCA (een organisatie die probeert de Europese politiek m.b.t. Centraal Amerika en Mexico te beïnvloeden), Grupo Sur (Samenwerkingsverband van Europese NGO’s ter bevordering van de relatie tussen de EU en Latijns-Amerika en de Cariben) , ALOP (Een samenwerkingsverband van Latijns-Amerikaanse NGO’s), OIDHACO (Internationaal bureau voor mensenrechten, Colombia).
http://www.greens-efa.eu/stop-feminicide-in-europe-and-in-latin-america-11650.html
Een lange rij van sprekers trok aan ons voorbij, maar de meeste indruk maakte toch wel Imelda Marrufo Nava, Advocate uit Mexico, coördinator van het netwerk “Mesa de Mujeres de Ciudad Juárez”, waar Casa Amigo ook toe behoort. Zij gaf aan dat het belangrijk is de Mexicaanse overheid te houden aan de uitspraak van de Inter-Amerikaanse Commissie voor Mensenrechten over de moorden van het Campo Algodonero.
Er is wel enige vooruitgang in Mexico. Er is nu een protocol voor het geval dat een vrouw verdwenen is, waardoor er veel eerder gezocht wordt.
De verschillende instanties zijn nu bijeengebracht op één centrale plek, zodat slachtoffers en nabestaanden niet meer van hot naar haar moeten, maar er zijn ook zaken die niet goed gaan. Er zijn bijvoorbeeld veel instanties gecreëerd, maar er is niet voldoende gespecialiseerd personeel om die te bemannen.
Er is weliswaar een wet tegen geweld en voor het recht op een leven zonder geweld, maar die is nog nooit toegepast.
Lunchdebat
In een lunchdebat met als thema De invloed van de media op vrouwenmoord en geweld tegen vrouwen, werd gesteld dat de media op een veel te sensatiebeluste wijze informeren over vrouwenmoord en geweld tegen vrouwen. Er wordt veel meer aandacht besteed aan moord op vrouwen dan aan moord op mannen. Natuurlijk wordt dit bevorderd door de commercie: bad news is good news. Journalisten zouden zich moeten verzetten tegen deze tendens en moeten doen aan zelfregulering. Wetgeving over de manier waarop media over deze zaken moeten informeren is problematisch, want het zou een aantasting zijn van de persvrijheid. Journalisten kunnen zelf een soort redactieraden oprichten met vertegenwoordigers van journalisten, uitgevers en de burgermaatschappij. Er bestaan in de wereld ongeveer 400 van deze onafhankelijke redactieraden.
Een spreekster was van mening dat er een grens is aan de persvrijheid als deze leidt tot meer geweld en vrouwenmoorden
De belangrijkste conclusies van de conferenties
De verschillende maatschappelijke organisaties vragen de EU en CELAC (Gemeenschap van Latijns-Amerikaanse en Caraibische Staten) om een politieke lijn te volgen om een eind te maken aan vrouwenmoord.
Er moeten meer juristen, advocaten, rechters worden opgeleid. Er wordt geïnvesteerd in preventie, maar niet in opleidingen.
Vrouwenmoord is géén specifiek Mexicaans, of Latijns-Amerikaans probleem. Het is een mondiaal probleem. Ook in Europa, Azië, Afrika vindt vrouwenmoord plaats. Voor alle landen in de wereld geldt dat er geen juiste cijfers zijn van vrouwenmoorden, met uitzondering van Finland. Toch werd er aangegeven dat er in Europa dagelijks 7 vrouwen slachtoffer zijn van vrouwenmoord. Slechts 2 tot 10 % van de vrouwen die slachtoffer zijn van verkrachting doen aangifte.
Geweld tegen vrouwen wereldwijd, veroorzaakt meer dodelijke slachtoffers dan kanker, malaria en hart en vaatziekten bij elkaar.
Vrouwenmoord moet erkend worden als een misdaad tegen de menselijkheid.
Opvoeding en scholing zijn van essentieel belang voor een mentaliteitsverandering.
Het thema geweld tegen vrouwen en vrouwenmoord is momenteel geen onderdeel van de millennium goals. Dat moet bij de volgende millennium goals, die in 2015 vastgesteld zullen worden, wel gebeuren.
In 2011 heeft de Raad van Europa in Istanbul een Conventie aangenomen over de preventie en strijd tegen geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld. Deze conventie is pas door 8 landen in Europa geratificeerd (Nederland is daar nog niet bij) Nog minstens 2 landen moeten dit verdrag ratificeren om het bindend te laten zijn voor alle leden van de EU. De ratificatie van de Conventie van Istanbul kan bijdragen een eind te maken aan de straffeloosheid.
Als negatieve tendens wordt gezien de extreme seksualisering van de maatschappij.
In de Latijns-Amerikaanse regio hebben 7 van de 10 vrouwen begrip voor geweld tegen vrouwen.
Er heerst nog steeds veel straffeloosheid. Een aanklacht indienen is een lang en problematisch proces.
In Latijns-Amerika is er nog steeds een groot verschil in behandeling als het om een buitenlands of nationaal slachtoffer gaat.
Geen enkel land in de wereld kan zeggen dat het gelijke rechten heeft bereikt voor man en vrouw.
Raul Romeva
Europarlamentarier Raul Romeva, die dit jaar zijn politieke loopbaan in Europa beëindigt (hij is 10 jaar parlamentarier geweest), richtte zich speciaal tot Arsène die hij een voorbeeld noemde van wat één iemand kan bereiken door vasthoudendheid. Hij legde er de nadruk op dat vrouwenmoord universeel is en dat we ook Azië en Afrika niet mogen vergeten. We moeten strijden tegen de straffeloosheid.
We moeten ervoor zorgen dat er juiste cijfers komen.
Romeva stelde dat het niet voldoende is om gelijk te hebben, je moet ook de kracht hebben om voor je gelijk te vechten.
We moeten de regeringen er goed van doordringen dat de kosten van het geweld tegen vrouwen veel hoger zijn dan de kosten van preventie. Het argument dat preventieve maatregelen te duur zijn, is onacceptabel, zowel uit moreel als economisch oogpunt.
Over drie weken zullen de parlementen van de EU en Latijns-Amerika een resolutie aannemen over vrouwenmoord in Europa en Latijns-Amerika
Uitdaging:
- genoegdoening aan de slachtoffers en nabestaanden
- culturele omslag bewerkstelligen.
“Todo es posible, todo está por hacer”